Μια ριζοσπαστική ανατροπή οφείλει να διαλύσει αυτό το κράτος

Δεν υπάρ­χει ψύ­χραι­μη και απο­στα­σιο­ποι­η­μέ­νη κρι­τι­κή σε όσα δια­δρα­μα­τί­στη­καν και σε όσα ει­πώ­θη­καν στην συ­νέ­ντευ­ξη Τύπου του ανα­πλη­ρω­τή υπουρ­γού Δη­μό­σιας Τάξης και… Προστα­σί­ας (!!!) του Πο­λί­τη, Νίκου Τόσκα και των… στρα­τη­γών (!) επι­κε­φα­λής – τα γα­λό­νια τούς μά­ρα­ναν – της Πυ­ρο­σβε­στι­κής και της Αστυ­νο­μί­ας. Όπως έλεγε και ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πάντα υπάρ­χει μια καλή δι­καιο­λο­γία για να είναι κα­νείς, κά­θαρ­μα.

Φρίκη και οργή. Η Πυ­ρο­σβε­στι­κή (δη­λα­δή, η ιε­ραρ­χία της) πα­ρα­δέ­χε­ται κυ­νι­κά ότι σε «ακραί­ες» και­ρι­κές συν­θή­κες 11 μπο­φόρ ο χρό­νος αντί­δρα­σης της υπη­ρε­σί­ας είναι μεγαλύτε­ρος των ενε­νή­ντα, κρί­σι­μων λε­πτών, κατά τα οποία «έτρε­ξε» η φωτιά από την Πε­ντέ­λη στην θά­λασ­σα. Φρίκη και οργή. Η Πυ­ρο­σβε­στι­κή (δη­λα­δή ο επι­κε­φα­λής της, ο αρ­χη­γός) υπο­στη­ρί­ζει αρ­χι­κά ότι δό­θη­κε ει­σή­γη­ση εκ­κέ­νω­σης για το Μάτι από τον επι­τό­που επι­κε­φα­λής των δυ­νά­με­ων (αλή­θεια, πώς την έδωσε; Τη­λε­φω­νι­κά; Γρα­πτά; Στο μι­λη­τό; Με τα­χυ­δρο­μι­κό πε­ρι­στέ­ρι; Και σε ποιόν αυ­το­διοι­κη­τι­κό;). Ο υπαρ­χη­γός πα­ρεμ­βαί­νει και δεν επι­βε­βαιώ­νει τον αρ­χη­γό! Αντί­θε­τα, υπο­στη­ρί­ζει ότι και εντο­λή εκ­κέ­νω­σης να δι­νό­ταν, ο χρό­νος δεν επαρ­κού­σε καθώς στο Μάτι και την ευ­ρύ­τε­ρη πε­ριο­χή υπήρ­χαν πάνω από 20.000 μό­νι­μοι κά­τοι­κοι και πα­ρα­θε­ρι­στές. Και το­νί­ζει επί λέξει : «Δεν υπάρ­χει τέ­τοιο προη­γού­με­νο και δεν μπο­ρού­σε να γίνει εκ­κέ­νω­ση». Με άλλα λόγια, δεν υπήρ­χε σχέ­διο εκ­κέ­νω­σης και είτε δι­νό­ταν εντο­λή εκ­κέ­νω­σης, είτε όχι, όσοι ήταν στο πέ­ρα­σμα της φω­τιάς ήταν από χέρι χα­μέ­νοι. Ο σώζων εαυ­τόν σω­θή­τω.

Ο υπαρ­χη­γός όμως συ­νε­χί­ζει και λέει το εξής απί­στευ­το: Ότι λε­ω­φο­ρεία της αυ­το­διοί­κη­σης (της Πε­ρι­φέ­ρειας;) έλα­βαν εντο­λή εκ­κέ­νω­σης και πήγαν στο λι­μά­νι της Ρα­φή­νας (!) στη 1 η ώρα μετά τα με­σά­νυ­χτα, αλλά απο­χώ­ρη­σαν επει­δή κα­νέ­νας δεν ήθελε να επι­βι­βα­στεί και να απο­μα­κρυν­θεί από την πε­ριο­χή! Έξι ολό­κλη­ρες ώρες μετά την κα­τα­στρο­φή!

Είναι δυ­να­τόν να τα λένε αυτά δη­μό­σια και ακόμη να στέ­κο­νται στις θέ­σεις και στα γα­λό­νια τους; Αλή­θεια, τότε ήταν εφι­κτή μια εκ­κέ­νω­ση σε πε­ριο­χή 20.000 κα­τοί­κων και πα­ρα­θε­ρι­στών, που κατά τα άλλα, δεν είχε προη­γού­με­νο; Στη 1, μετά τα με­σά­νυ­χτα; Και στη Ρα­φή­να;

Ένας δη­μο­σιο­γρά­φος πα­ρα­θέ­τει το πα­ρά­δειγ­μα των κα­τα­σκη­νώ­σε­ων του δήμου Αθη­ναί­ων που εκ­κε­νώ­θη­καν έγκαι­ρα και δια­σώ­θη­καν πε­ρί­που 600 παι­διά. Πα­ρεμ­βαί­νει ο κυ­βερ­νη­τι­κός εκ­πρό­σω­πος, Δη­μή­τρης Τζα­να­κό­που­λος και υπο­στη­ρί­ζει πως είναι άδικο, άκαι­ρο και άστο­χο να συ­γκρί­νε­ται μια κα­τα­σκή­νω­ση που έχει τόσα λίγα παι­διά και το προ­σω­πι­κό εκ­κέ­νω­σης σε ετοι­μό­τη­τα εντός της κα­τα­σκή­νω­σης, με ένα δήμο 20.000 κα­τοί­κων που δεν θα μπο­ρού­σε να εκ­κε­νω­θεί από τη μία στιγ­μή στην άλλη.

Δη­λα­δή, τι μας συμ­βου­λεύ­ει ο Τζα­να­κό­που­λος; Να πάμε να εγκα­τα­στα­θού­με σε δη­μο­τι­κές κα­τα­σκη­νώ­σεις προ­κει­μέ­νου να έχου­με το κε­φά­λι μας, ήσυχο, σε κα­τά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης; Τόσο δια­λυ­μέ­νοι είναι ορι­σμέ­νοι ΟΤΑ, πρώ­του και δεύ­τε­ρου βαθ­μού; Τόση ανι­κα­νό­τη­τα στις κε­φα­λές του τόπου και τις υπη­ρε­σί­ες υπό τις δια­τα­γές, τις εντο­λές και την διοί­κη­σή τους; Τόση ανορ­γα­νω­σιά στο κε­ντρι­κό κρά­τος και την αυ­το­διοί­κη­ση; Τόση έλ­λει­ψη έχου­με σε ηλε­κτρο­νι­κές πλατ­φόρ­μες και υπη­ρε­σί­ες προει­δο­ποί­η­σης κα­τα­στρο­φής;

Όλοι, όλοι, δή­λω­σαν δυ­στυ­χι­σμέ­νοι εκ του απο­τε­λέ­σμα­τος της κα­τα­στρο­φής, αλλά δεν θα άλ­λα­ζαν και κάτι, στα σχέ­δια και τις εντο­λές που ακο­λού­θη­σαν. Ο Τό­σκας δεν βρήκε καν κά­ποια λάθη! Μάλ­λον το μόνο… λάθος ήταν η υπο­βο­λή της πα­ραί­τη­σής του, όπως υπο­στή­ρι­ξε, η οποία δεν έγινε δεκτή από τον πρω­θυ­πουρ­γό, Αλέξη Τσί­πρα.

Επο­μέ­νως, με όλα αυτά που μας είπαν υπουρ­γοί και υπη­ρε­σια­κοί, δεν πρό­κει­ται και να αλ­λά­ξουν, να τρο­πο­ποι­ή­σουν, να ανα­σχε­διά­σουν στο άμεσο μέλ­λον, κάτι δια­φο­ρε­τι­κό, προ­κει­μέ­νου να σώ­σουν αν­θρώ­πι­νες ζωές στην επό­με­νη ανά­λο­γη κα­τά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης . Δεν θέ­λουν και δεν μπο­ρούν να μά­θουν τί­πο­τα από την τρα­γω­δία στο Μάτι.

Η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛ και οι αρ­μό­διες υπη­ρε­σί­ες ομο­λο­γούν ότι δεν πρό­κει­ται να αλ­λά­ξουν τρο­πά­ρι! Ανα­κυ­κλώ­νουν τον ανε­παρ­κή και ανί­κα­νο εαυτό τους, ανα­κυ­κλώ­νουν την κα­τα­στρο­φή, θε­σμι­κή, πο­λι­τι­κή, κοι­νω­νι­κή. Ανα­κυ­κλώ­νουν το θα­να­τι­κό και τη συμ­φο­ρά. Είναι επι­κίν­δυ­νοι και το λένε ανοι­κτά. Πα­τούν κυ­ριο­λε­κτι­κά επί πτω­μά­των για να δια­τη­ρή­σουν τις κα­ρέ­κλες τους και πα­ρα­δέ­χο­νται ότι είναι απο­λύ­τως σο­βα­ρό το εν­δε­χό­με­νο να πολ­λα­πλα­σιά­σουν αυτά τα πτώ­μα­τα.

Οι άν­θρω­ποι μάς το λένε κα­τά­μου­τρα : Θα κιν­δυ­νέ­ψε­τε και θα πε­θά­νε­τε ξανά, από πλημ­μύ­ρα ή πυρ­κα­γιά ή σει­σμό ή ανε­μο­στρό­βι­λο επει­δή εμείς ως κρά­τος, δεν πρό­κει­ται να αλ­λά­ξου­με!

Δεν πρό­κει­ται να ανα­διορ­γα­νω­θεί και να επα­νεκ­παι­δευ­τεί η Πυ­ρο­σβε­στι­κή ώστε να αντι­δρά με τα κα­τάλ­λη­λα μέσα σε χρόνο κα­λύ­τε­ρο από τα ενε­νή­ντα λεπτά με 11 μπο­φόρ. Ούτε σχέ­δια εκ­κέ­νω­σης κα­τοι­κη­μέ­νων πε­ριο­χών θα εκ­πο­νή­σουν. Ούτε και θα μπουν στον κόπο έτσι ώστε να αλ­λά­ξουν νο­ο­τρο­πία κα­τα­πα­τη­τές πο­λί­τες και διε­φθαρ­μέ­νες ή δια­λυ­μέ­νες υπη­ρε­σί­ες. Ούτε – φυ­σι­κά! – θα κά­νουν προ­σπά­θειες προ­κει­μέ­νου η χώρα να προ­ε­τοι­μα­στεί για τις και­ρι­κές συν­θή­κες που θα προ­κα­λέ­σει η κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή, η οποία, ωστό­σο, ήταν το βο­λι­κό άλ­λο­θι και η δι­καιο­λο­γία – κα­ρα­μέ­λα στα χείλη του Τόσκα για τους σφο­δρούς ανέ­μους και την ξη­ρα­σία.

Κατά τα άλλα, έδει­ξαν τις δο­ρυ­φο­ρι­κές λή­ψεις και τις φω­το­γρα­φί­ες που δήθεν τεκ­μη­ρί­ω­ναν τις ει­κα­σί­ες περί ασύμ­με­τρου φαι­νο­μέ­νου και ορ­γα­νω­μέ­νου σχε­δί­ου εμπρη­σμού.

Ας δε­χτού­με ότι είναι έτσι. Αυτοί οι ισχυ­ρι­σμοί, πώς αθω­ώ­νουν τους υπουρ­γούς και τους υπη­ρε­σια­κούς από όσα νω­ρί­τε­ρα πα­ρα­θέ­σα­με; Ποιο είναι το αντί­κρι­σμα ότι υπήρ­χε εμπρη­σμός και επο­μέ­νως η Πυ­ρο­σβε­στι­κή δεν μπο­ρού­σε να αντι­δρά­σει σε χρόνο κα­λύ­τε­ρο από τα ενε­νή­ντα λεπτά που κα­τέ­βη­κε η φωτιά την Πε­ντέ­λη; Πώς ανα­τρέ­πει ο εμπρη­σμός, την ομο­λο­γία ότι εντο­λή εκ­κέ­νω­σης ακόμη και αν δι­νό­ταν, δεν θα εκτε­λού­ταν, επει­δή δεν υπήρ­χε προη­γού­με­νο και επο­μέ­νως δεν υπήρ­χε σχε­δια­σμός; Πώς εντέ­λει έχουν το θρά­σος να κρύ­βο­νται, δει­λοί και φο­βι­σμέ­νοι, πίσω από το σε­νά­ριο του εμπρη­σμού, όταν αυτοί δεν κα­τά­φε­ραν να κα­τα­στεί­λουν τις συ­νέ­πειες αυτού του εμπρη­σμού και κυ­ρί­ως να σώ­σουν τους αν­θρώ­πους;

Δεν έχουν τσίπα. Και πλέον είναι ολο­φά­νε­ρο πως η μνη­μο­νια­κή Ελ­λά­δα που θα πρέ­πει ταυ­τό­χρο­να να αντι­με­τω­πί­σει τις προ­κλή­σεις της κλι­μα­τι­κής αλ­λα­γής, δεν μπο­ρεί να αντα­πο­κρι­θεί με αυτό το πο­λι­τι­κό και κυ­βερ­νη­τι­κό προ­σω­πι­κό και αυτό το κρά­τος, στο με­γά­λο βά­ρα­θρο που ανοί­γε­ται μπρο­στά της.

Χρειά­ζε­ται μια ρι­ζο­σπα­στι­κή ανα­τρο­πή, που θα βάλει από­λυ­τη προ­τε­ραιό­τη­τα, την διά­λυ­ση αυτού του δο­λο­φο­νι­κού κρά­τους και την πα­ρα­δειγ­μα­τι­κή τι­μω­ρία των υπη­ρε­σια­κών και πο­λι­τι­κών προϊ­στα­μέ­νων του και όλων εκεί­νων των μι­κρών και με­γά­λων ιδιω­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων που πα­ρα­σί­τι­σαν σε βάρος μας. Οτι­δή­πο­τε λι­γό­τε­ρο, θα είναι θηλιά στο μέλ­λον της κοι­νω­νί­ας μας και λη­ξιαρ­χι­κή πράξη προ­α­ναγ­γελ­θέ­ντος θα­νά­του της.

*Πηγή: rproject.gr