Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο ανακοίνωσε στις 2 Αυγούστου μετά από έξη μήνες αναμονής, την οριστική αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συνθήκη για τους Πυρηνικούς Πυραύλους Ενδιαμέσου Βεληνεκούς, κατηγορώντας την Ρωσία ότι «την έχει εσκεμμένα παραβιάσει, εκθέτοντας σε κίνδυνο τα ανώτατα συμφέροντα των ΗΠΑ». Αυτή η είδηση δεν είχε στην Ιταλία παρά ελάχιστη απήχηση στην πολιτική και στα ΜΜΕ. Το εθνικό πρακτορείο ειδήσεων δεν της αφιέρωσε παρά λίγες αράδες. Και όμως βρισκόμαστε μπροστά σε μιαν απόφαση που θα έχει δραματικές συνέπειες για την Ιταλία, εκτιθέμενη όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες να βρεθεί στην πρώτη γραμμή σε μιαν πυρηνική αναμέτρηση ΗΠΑ-Ρωσίας, όχι λιγότερο επικίνδυνη από του πρώτου Ψυχρού Πολέμου. .
Η Συνθήκη INF, που υπογράφτηκε το 1987 από τους προέδρους Γκορμπατσώφ και Ρέιγκαν, κατήργησε όλους τους χερσαίους πυρηνικούς πυραύλους μικρού και μέσου βεληνεκούς (μεταξύ 500 και 5,500χλμ), προπάντων τους αμερικανικούς βαλλιστικούς πυραύλους Pershing 2, εγκατεστημένους στην Βρετανία, στην Ιταλία, στην Δυτική Γερμανία, στο Βέλγιο και στην Ολλανδία και ταυτόχρονα τους βαλλιστικούς πυραύλους SS20 που είχε εγκαταστήσει η Σοβιετική Ένωση στα εδάφη της.
Το 2014 η κυβέρνηση Ομπάμα κατηγόρησε την Ρωσία, χωρίς να παρουσιάσει καμιάν απόδειξη, ότι δοκίμασε έναν πύραυλο κρουζ της απαγορευμένης από την Συνθήκη κατηγορίας και το 2015 ανήγγειλε ότι «απέναντι στην παραβίαση της Συνθήκης IFN από την Ρωσία, οι ΗΠΑ εξετάζουν την εγκατάσταση χερσαίων πυραύλων στην Ευρώπη”. Το σχέδιο επικυρώθηκε από την κυβέρνηση Τραμπ. Το 2018 το Κογκρέσο εξουσιοδότησε την χρηματοδότηση «ενός προγράμματος έρευνας και ανάπτυξης ενός πυραύλου κρουζ, εκτοξευόμενου από χερσαία αυτοκίνητη βάση» .
Η Μόσχα διέψευδε ότι ο δικός της πύραυλος κρουζ παραβίαζε την συνθήκη και κατηγορούσε, από την πλευρά της την Ουάσιγκτον ότι οι βάσεις εκτόξευσης αντιπυραύλων που είχε εγκαταστήσει στην Ρουμανία και Πολωνία εναντίον υποτιθέμενων ιρανικών πυραύλων, μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εκτόξευση πυραύλων κρουζ με πυρηνικές κεφαλές. Μπροστά σε αυτή την αντιπαράθεση, θα πρέπει να έχει κανείς κατά νουν τον γεωγραφικό παράγοντα: Ενώ ένας αμερικανικός πυρηνικός πύραυλος ενδιάμεσου βεληνεκούς, εγκατεστημένος στην Ευρώπη, μπορεί να πλήξει την Μόσχα (εντός ολίγων λεπτών), ένας ανάλογος ρωσικός πύραυλος, εγκατεστημένος στο ρωσικό έδαφος, μπορεί να πλήξει τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες , αλλά όχι την Ουάσιγκτον. Σε αναστροφή της εικόνας θα είχαμε την εγκατάσταση ρωσικών πυρηνικών πυραύλων κρουζ ενδιαμέσου βεληνεκούς στο Μεξικό.
« Οι Ηνωμένες Πολιτείες – υπογράμμισε ο Μάϊκ Πομπέο στην διακήρυξή του- εκτιμούν ιδιαίτερα την σταθερή συνεργασία και αποφασιστικότητα των συμμάχων του ΝΑΤΟ στην απάντηση τους στην ρωσική παραβίαση της Συνθήκης». Εγκώμιο που τους άξιζε: Οι σύμμαχοι, της Ιταλίας περιλαμβανομένης, κήρυξαν την Ρωσία ένοχη παραβίασης της Συνθήκης, υιοθετώντας με κλειστά τα μάτια την κατηγορία που εκτόξευσαν οι ΗΠΑ χωρίς την παραμικρή απόδειξη.
Η εξάλειψη της Συνθήκης IΝF, που ανέστειλε στην συνέχεια και η Ρωσία στις 3 Ιουλίου, εντάσσεται στην κούρσα των εξοπλισμών, η οποία βασίζεται πλέον όχι τόσο στην ποσότητα αλλά στην ποιότητα των πυρηνικών όπλων, των συστημάτων εκτόξευσης και των χώρων εγκατάστασής τους. Πληροφορίες στρατιωτικών πηγών αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ ετοιμάζουν νέους χερσαίους πυρηνικούς πυραύλους τόσο κρουζ, όσο και βαλλιστικούς ( ικανούς να πλήξουν τον στόχο τους σε έξη με οκτώ λεπτά από την εκτόξευση). Η Ρωσία έχει προειδοποιήσει ότι εάν έχουν την βάση τους στην Ευρώπη, θα στοχεύσει τους ρωσικούς (πυρηνικούς) πυραύλους στα εδάφη όπου είναι εγκατεστημένοι οι αμερικανικοί πύραυλοι.
Ο ενταφιασμός της Συνθήκης IΝF έχει ως παράλληλο στόχο την Κίνα. Το αποκάλυψε ο ίδιος ο Πομπέο κατηγορώντας την Κίνα ότι αναπτύσσει ( στο δικό της έδαφος) χερσαίους πυρηνικούς πυραύλους ενδιαμέσου βεληνεκούς με τους οποίους «απειλεί τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στην Ασία». Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται επομένως να αναπτύξουν νέους πυρηνικούς πυραύλους ενδιαμέσου βεληνεκούς όχι μόνο κατά της Ρωσίας αλλά και εναντίον της Κίνας. Δύο δυνάμεων ικανών να απαντήσουν με νέα πυρηνικά όπλα.
Η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι και εδώ χαρακτηριστική: Στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (21 Δεκεμβρίου 2018) συνέβαλε στον ενταφιασμό της Συνθήκης IΝF, ψηφίζοντας σύσσωμη την απόρριψη του ψηφίσματος με το οποίο η Ρωσία πρότεινε την διατήρηση της Συνθήκης και την καθιέρωση μηχανισμών ελέγχου συμμόρφωσης και διαπραγματεύσεων.
Και ενώ έδωσε έτσι την συγκατάθεσή της για την εγκατάσταση νέων αμερικανικών πυρηνικών όπλων στις χώρες της Ευρώπης, είχε προχθές τον απίθανο τουπέ να εκδώσει την ακόλουθη ανακοίνωση: «Ενθαρρύνουμε την διατήρηση των αποτελεσμάτων της Συνθήκης IΝF . Οφείλουμε να προσέξουμε να μη ακολουθήσουμε τον δρόμο μιας νέας κούρσας στους εξοπλισμούς, που θα μείωνε τα σημαντικά αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου»…
*Manlio Dinucci
*Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Manlio Dinucci, Édition de samedi 3 août 2019 de il manifesto
Traduit de l’italien par Marie -Ange Patrizio.
