Στο σημερινό χρηματιστήριο της ζωής οι αξίες υποτιμώνται και μοιραία οι νεκροί κοστίζουν λιγότερο από το πετρέλαιο!!!
Από τη δεκαετία του 1930, όταν ανακαλύφθηκαν τα τεράστια πετρελαϊκά κοιτάσματα της Μέσης Ανατολής, μία αλυσίδα στρατιωτικών και πολιτικών επεμβάσεων στην περιοχή επιστρατεύθηκε για τον έλεγχό τους. Από τότε, την περιοχή την χαρακτηρίζει μία παρατεταμένη αστάθεια, η οποία τα τελευταία χρόνια, πληροί όλες τις προϋποθέσεις για διαφαινόμενες πολεμικές συρράξεις.
Το Ιράν με την ανακοίνωσή του περί επιτυχούς κατάληξης των πειραμάτων του για τον εμπλουτισμό του ουρανίου. (Εδώ να θυμίσουμε ότι τέσσερις χώρες “με το έτσι θέλω”, έχουν αναπτύξει πυρηνικό οπλοστάσιο, το Ισραήλ, η Ινδία, το Πακιστάν και η Βόρειος Κορέα και παραμένουν έξω από κάθε καθεστώς διεθνών ελέγχων… Όσο για τις Η.Π.Α, διαθέτουν 4.500 πυρηνικές βόμβες κι έχουν άλλες 5.000 εφεδρικές. Η Βρετανία διαθέτει περίπου 200 πυρηνικές κεφαλές. Όσο για τη Ρωσία, έχει αναπτύξει πυρηνικούς πυραύλους νέας τεχνολογίας που καμία άλλη χώρα δε διαθέτει… )
Το πολιτικό αδιέξοδο στο Ιράκ.
Ο εμφύλιος στη Συρία.
Ο διαρκής πόλεμος μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών με την “εκατέρωθεν λογική” στα Κατεχόμενα.
Οι επιθέσεις αυτοκτονίας του Isis.
Και τώρα, ξανά στην επιφάνεια οι Ταλιμπάν με ο Ισλαμικό Χαλιφάτο.
Την δεκαετία του 1980 και 1990, η Τεχεράνη έδειχνε ν’ απολαμβάνει τους καρπούς της επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ και των λαθών, στα οποία υπέπεσε η κυβέρνηση Μπους, στην προσπάθειά της ν’ αντικαταστήσει το καθεστώς Χουσεΐν με φιλοδυτική κυβέρνηση, ώστε να διασφαλίσει την περιοχή για την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους των ενεργειακών της αναγκών.
Είναι γνωστό τοις πάσιν ό,τι από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο έως και σήμερα, σχεδόν όλες οι επιδρομές και οι επεμβάσεις των Η.Π.Α σε ξένα εδάφη, είχαν ως στόχο τον έλεγχο του πετρελαίου. Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για την τότε Σοβιετική Ένωση… Το κυνήγι του μαύρου χρυσού και ο έλεγχος του ενεργειακού πλούτου σχετίζεται άμεσα με τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές των υπερδυνάμεων…
Ακόμα και η Ιαπωνία, απόλυτα εξαρτημένη από το εισαγόμενο πετρέλαιο και τη διακοπή της παροχής του από τις Η.Π.Α, εισέβαλλε, στην πλούσια σε πετρελαϊκά αποθέματα, Ινδονησία, “εγκαινιάζοντας” μία σειρά πολέμων, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Άλλωστε, η Ιαπωνική επιδρομή στο Περλ Χάρμπορ οφείλεται στην απόφαση της Αμερικανικής κυβέρνησης να περιορίσει την εξαγωγή πετρελαίου προς τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, στο πλαίσιο των οικονομικών κυρώσεων για την εισβολή της τελευταίας στην Κίνα.
Το πετρέλαιο υπήρξε η αφορμή για το οργανωμένο, από τις Η.Π.Α και τη Βρετανία, πραξικόπημα του 1953 στο Ιράν, όταν Αμερικανικά και Βρετανικά στρατεύματα αποκαθήλωσαν τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας Μοχάμεντ Mοσαντέκ και επέβαλαν το καθεστώς του Σάχη Ρεζά Παλαβανί. Το “αμάρτημα” του Μοσαντέκ ήταν η κρατικοποίηση της βρετανικών συμφερόντων πετρελαϊκής εταιρείας “Anglo Iranian Oil”.
Το 1973, σύμφωνα με την έκθεση των Βρετανικών Υπηρεσιών Πληροφοριών, οι Αμερικανοί είχαν σχεδιάσει στρατιωτική κατάληψη των πετρελαιοπηγών της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέϊτ και του Αμπού Ντάμπι, ώστε ν’ αποτρέψουν τις αρνητικές για τη Δύση συνέπειες ενός ενδεχόμενου Πετρελαϊκού Εμπάργκο από τις Αραβικές χώρες.
Το 1993 οι Η.Π.Α και οι σύμμαχοί τους, εισβάλλουν στο Κουβέϊτ για να “προστατέψουν” τα εκεί πετρελαϊκά κοιτάσματα.
Η κατοχή του Ιράκ αιτία είχε (άσχετα με τις αφορμές) το πετρέλαιο. Ο Ντικ Τσέϊνι τον Αύγουστο του 2002 είχε τονίσει: “Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον Σαντάμ Χουσεϊν να υλοποιήσει τα σχέδια του για κυριαρχία επί των ενεργειακών αποθεμάτων της Μέσης Ανατολής”.
Όσο για το Αφγανιστάν, ένα από τα φτωχότερα έθνη στον κόσμο, που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Κεντρικής και Νότιας Ασίας, διαθέτει κοιτάσματα πολύτιμων ορυκτών αξίας σχεδόν 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Κοιτάσματα, όπως ο σίδηρος, ο χαλκός και ο χρυσός, είναι διάσπαρτα σε διάφορες επαρχίες, καθώς και λίθιο (ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα λιθίου στον κόσμο) το οποίο είναι βασικό, αλλά σπάνιο συστατικό, που χρησιμοποιείται στις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες και άλλες τεχνολογίες ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Οι Ταλιμπάν έχουν πλέον στην κατοχή τους έναν θησαυρό… 1 τρισ. δολαρίων… Αυτόν τον θησαυρό κρύβει στα «σπλάχνα» του το Αφγανιστάν και αυτός ο αμύθητος θησαυρός, δεν είναι άλλος από τα ορυκτά αξίας 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων που χρειάζονται όλες οι χώρες του κόσμου!!!
Πριν από τους Αμερικανούς το 2001 (μετά την τραγωδία των Διδύμων Πύργων), οι Σοβιετικοί κατέλαβαν το Αφγανιστάν 1978, για τη γεωστρατηγική του θέση, για να εξασφαλίσουν τη διοχέτευση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Κασπίας προς τις Ευρωπαϊκές και τις Ασιατικές αγορές! Προσπάθησαν δε – ανεπιτυχώς – να δικαιολογήσουν τον πόλεμο αυτόν και τα διακυβεύματά του!!!
Μετά την αποχώρηση των Σοβιετικών το 1989, ακολουθεί μια περίοδος τρομοκρατίας και αστάθειας, κατά την οποία αναδεικνύεται το Ισλαμικό Φονταμενταλιστικό Κίνημα των Ταλιμπάν. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης επιτάχυνε την ανάδυση των Ισλαμιστών Φονταμενταλιστών, καθώς η χρήσιμη οικονομική βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης προς το Αφγανιστάν, διεκόπη.
Η στρατηγική για τους αγωγούς είχε γίνει η κινητήρια δύναμη του ενδιαφέροντος τόσο της Ουάσιγκτον όσο και της Σοβιετικής Ένωσης. Οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν την Καμπούλ το 1996 και επιβάλουν ένα απάνθρωπο Ισλαμικό Καθεστώς βασισμένο στην Σαρία, απαγορεύοντας τη μουσική, την τηλεόραση, την εξέλιξη, ισοπεδώνοντας τις ελάχιστες ελευθερίες των γυναικών δια της βίας, επιβάλλοντας τις αρρωστημένες αρχές τους και στρέφονται με βιαιότητα κατά των Χριστιανών και των Βουδιστών!
Ακόμα και σήμερα, προκαλεί μαζική πόλωση στην περιοχή ο έλεγχος του Αφγανιστάν… ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία, Πακιστάν, Ιράν, Ρωσία, Κίνα, οι χώρες της Κεντρικής Ασίας και κερασάκι στην τούρτα οι Ταλιμπάν…
Σήμερα, το εκρηκτικό μείγμα του αποδυναμωμένου Αμερικανικού δολαρίου, τα ιστορικά ρεκόρ στην τιμή του πετρελαίου στις Διεθνής Αγορές, καθώς και η υποχώρηση των αποθεμάτων αργού και βενζίνης στις Η.Π.Α, είναι οι αιτίες της υφέρπουσας απειλής για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας!
Ατενίζοντας το εγγύς μέλλον, η σύγκρουση Η.Π.Α-Ρωσίας θα είναι αναπόφευκτη για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας πετρελαίου και φυσικού αερίου και η πρώτη μάχη… θ’ αφορά την επικυριαρχία στα δίκτυα μεταφοράς της ενέργειας!
Στο σημερινό χρηματιστήριο της ζωής οι αξίες υποτιμώνται και μοιραία οι νεκροί κοστίζουν λιγότερο από το πετρέλαιο.
