Απεργία, στάσεις εργασίας και άλλες πολύμορφες κινητοποιήσεις σε τουλάχιστον 25 μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ πραγματοποιούν σήμερα, Δευτέρα 20 Ιουλίου, χιλιάδες Αμερικανοί εργαζόμενοι, όπου συμμετέχουν με δεκάδες σωματεία και οργανώσεις κάτω από την «ομπρέλα» του κινήματος «Οι Ζωές των Μαύρων Έχουν Σημασία» (Black Lives Matter, BLM).
Την αφορμή έδωσαν οι κινητοποιήσεις που συγκλόνισαν τις ΗΠΑ με αφορμή την αποτρόπαιη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ τον περασμένο Μάη στη Μινεάπολη.
Οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, που επιταχύνθηκε και με την καταστροφική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση, έχουν επιδεινώσει τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων και δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί έμειναν άνεργοι. Έτσι, τα αιτήματα των κινητοποιήσεων διευρύνονται, καθώς ολοένα και περισσότεροι, ιδιαίτερα νέοι, εργαζόμενοι και άνεργοι συνειδητοποιούν πως οι ρατσιστικές διακρίσεις είναι μια όψη των κοινωνικών ανισοτήτων και της βαρβαρότητας που βιώνουν.
Μεταξύ των διοργανωτών της απεργίας είναι συνδικάτα και ενώσεις εργαζομένων όπως η Αμερικανική Ομοσπονδία Δασκάλων (AMF), Συνδικάτα Εργατών Γης, η «Organized workers for Labor Solidarity» (OWLS), το Αμερικανο-καναδικό Συνδικάτο International Brotherhood of Teamsters (IBT), οργανώσεις όπως το Κέντρο για Λαϊκή Δημοκρατία, η Εθνική Συμμαχία Οικιακών Βοηθών, το Κίνημα για τις Ζωές των Μαύρων κ.ά.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους πριν από λίγες μέρες ορισμένοι εκ των διοργανωτών της κινητοποίησης ξεκαθάρισαν πως απαιτούν «σαρωτική δράση» για αύξηση του ωρομισθίου στα 15 δολάρια και την κατάκτηση επιδομάτων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και μεγάλες εταιρείες όπως οι αλυσίδες λιανικής ή πρόχειρου φαγητού (π.χ. «Mc Donald’s», «Wendy’s», «Wallmart»), που απασχολούν χαμηλόμισθο εργατικό δυναμικό.
Απαίτησαν, επίσης, συγκεκριμένες πολιτικές για την αντιμετώπιση του «συστημικού ρατσισμού» σε μια οικονομία που πνίγει, όπως ανέφεραν, «την οικονομική κινητικότητα και τις ευκαιρίες καριέρας για πολλούς μαύρους και ισπανόφωνους εργαζόμενους». Τόνισαν πως κατηγορίες του πληθυσμού, όπως οι μαύροι και οι ισπανόφωνοι, συχνά αμείβονται χαμηλότερα από άλλους (π.χ. λευκούς Αμερικανούς), με πενιχρούς μισθούς, που δεν εξασφαλίζουν φθηνό ενοίκιο, καθημερινό φαγητό ή κόμιστρα μετακίνησης.