Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού
Εξαπολύοντας μιαν στρατιωτική εκστρατεία στην Λιβύη στο πλευρό της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GAN), η Τουρκία δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το κυριότερο εμπόδιο στην αποφασιστική επιτυχία του εγχειρήματός της θα ήταν η αδράνεια του Λίβυου συμμάχου της.
Αλλά αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση της Τρίπολης, υπό τον πρωθυπουργό Φαγιέζ Σαράζ, όχι μόνο δεν είναι έτοιμη να βοηθήσει τους Τούρκους σε νέες επιχειρήσεις εναντίον του Εθνικού Λιβυκού Στρατού (ΑΝL) του στρατάρχη Καλίφα Χαφτάρ, αλλά επιπλέον θέτει σε κίνδυνο την πρόοδο που επιτεύχθηκε μέχρι τώρα στις στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, μη εξουσιοδοτημένες να μιλάνε στα ΜΜΕ, η ΄Αγκυρα αντιμετωπίζει ορισμένα ανυπέρβλητα προβλήματα, συνδεόμενα με την αδράνεια ή και το σαμποτάζ της κυβέρνησης της Τρίπολης. Αυτή την στιγμή το κυριότερο πρόβλημα που υπονομεύει σημαντικά την εφαρμογή του τουρκικού σχεδίου στην Λιβύη είναι η άρνηση των στρατιωτικών ομάδων που ελέγχουν οι αρχές της Τρίπολης να συνταχθούν στην μάχη. Επιπλέον οι ίδιες οι αρχές της Τρίπολης δείχνουν μιαν κάποιαν απροθυμία να επιταχύνουν την επίθεση εναντίον του Εθνικού Λιβυκού Στρατού. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, παρά τις συστάσεις της διεθνούς κοινότητας για μιαν ανθρωπιστική εκεχειρία, ο Σαράζ, υπό την πίεση της Τουρκίας, σχεδίαζε να εξαπολύσει στις αρχές Απριλίου μιαν επίθεση μεγάλης κλίμακας για να απωθήσει τα στρατεύματα του Καλίφα Χαφτάρ από τις δυτικές και νότιες συνοικίες της πρωτεύουσας Τρίπολης.
Ωστόσο, ο επικεφαλής της κυβερνητικής παράταξης, επικαλούμενος τον κίνδυνο διασποράς του κορωναϊού και την έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, δεν έδωσε στην ΄Αγκυρα το πράσινο φως για την ανάληψη των επιθετικών επιχειρήσεων. Καθόλα τα φαινόμενα αυτή η άρνηση του Λιβύου συμμάχου προκάλεσε μεγάλη αγανάκτηση στους κόλπους των Τούρκων στρατιωτικών, που υπολόγιζαν στις χερσαίες δυνάμεις της Τρίπολης για τον κεντρικό ρόλο στην απώθηση του αντιπάλου. ΄Ετσι οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σχέδια μιας μεγάλης χερσαίας επίθεσης, σε συνδυασμό με εντατική εκστρατεία βομβαρδισμών από επιθετικά αεροπλάνα-ρομπότ, σε μια επιχείρηση που είχαν βαφτίσει «θύελλα ειρήνης».
Κατά τις ίδιες πηγές η δυσφορία της Άγκυρας οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι οι ηγέτες του καθεστώτος της Τρίπολης και ειδικώτερα ο πρωθυπουργός Φαγιέζ Σαράζ και ο αντιπρόεδρός του Αχμέτ Μαϊτήκ, ανεπίσημος αντιπρόσωπος της πόλης Μισουράτα, δεν ανταποκρίνονται στις τουρκικές προσδοκίες.
Στους τουρκικούς πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους ενισχύεται συνεχώς η διαπίστωση ότι η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση της Λιβύης είναι ανίσχυρη μπροστά στην πίεση του Χαφτάρ, ο οποίος έχει εξασθενίσει την ικανότητα του Φαγιέζ Σαράζ να ελέγχει τους δικούς του μεταξύ των αρχηγών των ομάδων πολιτοφυλακής.
Το τελευταίο παράδειγμα αυτής της απώλειας επιρροής στους ενόπλους είναι η ανικανότητα του Λιβύου πρωθυπουργού να διαθέσει στους Τούρκους έναν νέο χώρο εντός της πρωτεύουσας για την απογείωση των αεροπλάνων ρομπότ.
Ορισμένες πηγές προσκείμενες στις αρχές της Τρίπολης εβεβαίωσαν ότι ο διοικητής των τουρκικών δυνάμεων στην Λιβύη είχε προσωπικά ζητήσει από τον Φαγιέζ Σαράζ να του διαθέσει ένα άλλο γήπεδο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναλλακτικά με το αεροδρόμιο Μίτιγκα, λόγω της ευπάθειας του στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς και στις βολές πυροβολικού.
Αλλά ο Σαράζ αγνόησε το αίτημα του Τούρκου διοικητή. Ο Λίβυος πολιτικός δεν κατόρθωσε να πείσει τους αρχηγούς των ενόπλων ομάδων να συμφωνήσουν, για να επιτρέψει στους Τούρκους στρατιωτικούς την πρόσβαση σε ζώνες ενδεχομένως προσφερόμενες για την απογείωση και την προσγείωση των αεροπλάνων χωρίς πιλότο. Είναι πιθανό ότι οι αρχηγοί των πολιτοφυλακών αρνήθηκαν να προσφέρουν στους Τούρκους τις ζώνες που ελέγχουν από φόβο να γίνουν ο ιδανικός στόχος των αεροπορικών βομβαρδισμών του Χαφτάρ.
Επιπλέον οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι οι τοπικές ένοπλες ομάδες λεηλατούν συστηματικά τις αποθήκες όπλων και πυρομαχικών που στέλνει η Τουρκία στο πλαίσιο της βοήθειάς της προς την κυβέρνηση της Τρίπολης. Αυτή η κατάσταση προκαλεί έτσι συχνές ελλείψεις υλικού και στρατιωτικού εξοπλισμού κατά τις συγκρούσεις.
Ταυτόχρονα η έλλειψη αποθεμάτων οπλισμού έχει μιαν άμεση επίπτωση στο ηθικό των ομάδων που εμπλέκονται σε αδιάκοπες συγκρούσεις, δίπλα σε Τούρκους εκπαιδευτές και Σύρους μισθοφόρους.
Είναι ξεκάθαρο ότι η παθητικότητα του Σαράζ κοστίζει ακριβά στην Άγκυρα. Ενώ η απροθυμία των λιβυκών αρχών να διαθέσουν τις απαραίτητες υποδομές για την λειτουργία των αεροπλάνων ρομπότ διευκολύνει την κατάρριψή τους, η άρνηση των τοπικών φατριών να διεξαγάγουν τον πόλεμο σκοτώνει αυξανόμενο αριθμό Τούρκων στρατιωτικών και Σύρων μισθοφόρων τους. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ο αριθμός των Σύρων ενόπλων που σκοτώθηκαν στην Λιβύη έφτασε τους 182.
Φαίνεται καθαρά ότι ένα χρόνο μετά την ενεργό ανάμειξη της στις χώρες της Βορείου Αφρικής, η Τουρκία έχει αρχίσει να διαπιστώνει ότι τα σχέδιά της τής βγήκαν σε κακό. Η ΄Αγκυρα δεν περίμενε ότι η Κυβέρνηση της Εθνικής Συμμαχίας και οι ηγέτες της θα αποδεικνύονταν τόσο άχρηστοι σύμμαχοι ώστε ο τουρκικός στρατός στην Λιβύη να μην έχει παρά μεταμέλεια.
*Πηγή: Alaeddin Saleh, Réseau International, 13-4-20
