Η ματαίωση της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ και του υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού στην Κωνσταντινούπολη είχε κύρια αιτία τη Λιβύη και δευτερευόντως τη Συρία.
Την ίδια ώρα που ΗΠΑ και Βρυξέλλες, παρά το όσα ψελλίζουν διαφορετικά, κάνουν πλάτες στη λιβυκή επέλαση της Άγκυρας, ενώ η Ελλάδα “προδοτικά” το παίζει ουδέτερος παρατηρητής στον λιβυκό Αττίλα, η μόνη δύναμη που ανθίσταται στα νεοθωμανικά σχέδια του Ερντογάν είναι η Ρωσία.
Η Ρωσία είχε δεσμεύσει την Τουρκία ότι κατά την επίσκεψη Λαβρόφ-Σοϊγκού στην Πόλη, θα υπήρχε συμφωνία για εκεχειρία στη Λιβύη και για εκκίνηση των διαδικασιών για μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας στη χώρα αυτή με στόχο εκλογές και δημοκρατική αντιπροσώπευση του Λιβυκού λαού.
Η υπαναχώρηση της Τουρκίας την τελευταία στιγμή από αυτή τη Συμφωνία, ματαίωσε την επίσκεψη των Ρώσων επισήμων στην Τουρκία.
Η Ρωσία, μετά από αυτήν την εξέλιξη, έκανες σαφές στον Ερντογάν ότι η προέλαση των Νεότουρκων μισθοφόρων στη Σύρτη θα επισύρει αντίμετρα και σοβαρές συνέπειες στις ρωσοτουρκικές σχέσεις.
Οι μεγάλοι απόντες από την υπόθεση της Λιβύης και της Ανατολικής Μεσογείου, είναι εκείνοι πουν επενέβησαν στρατιωτικά και ανέτρεψαν τον Καντάφι στη Λιβύη, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε, οι οποίες δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να σύρονται και να ακολουθούν την δραστήρια πολιτικά και στρατιωτικά Τουρκία στα επεκτατικά της σχέδια και στο όνομα του “ρωσικού κινδύνου“.
Η Ελλάδα αν δεν αλλάξει πολιτικούς προσανατολισμούς κινδυνεύει να είναι το μεγάλο θύμα, η δε “συμμαχία” την οποία επιχειρεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την επίσκεψή του στο Ισραήλ, δείχνει το πλήρες αδιέξοδο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και αντί να υποβοηθήσει εκθέτει τη χώρα σε περισσότερους κινδύνους.
K.M