Στην πατρίδα των κλεφτών της Ιστορίας, στα Σκόπια, για όλο αυτό το εγχείρημα που προσθέτει ένα ακόμα βαρέλι μπαρούτι στη Βαλκανική Μπαρουταποθήκη – το «όνομα», τη «γλώσσα» και την «εθνικότητα» – έγινε Δημοψήφισμα. Αμφιλεγόμενο; πιθανόν. Καραγκιοζιλίκι; Ίσως.
Γιατί λοιπόν δεν γίνεται και στην Ελλάδα ένα Δημοψήφισμα; Μήπως επειδή η αντίθεση του λαού στο έκτρωμα που ονομάζεται Συμφωνία των Πρεσπών κυμαίνεται γύρω στο 70% (που, αν ο κόσμος μάθει όλη την αλήθεια, πιθανόν να αγγίζει το 90%); Και λοιπόν; Τι πρόβλημα θα είχε ο Τσίπρας με ένα τέτοιο αποτέλεσμα; Θα του κάνει μια κωλοτούμπα και πα-προμπλέμ, πάπαλα! και τα ξαναλέμε σε 115 χρόνια.
Προσποιούμεθα, κυρίες και κύριοι, συντρόφισσες και σύντροφοι. Προσποιούμεθα ότι έχουμε Δημοκρατία. Όπως όταν το ΣτΕ βρίσκει «Συνταγματικό» να είναι τα μαγαζιά ανοιχτά τις Κυριακές. Τόνοι αίματος έχουν χυθεί για το δικαίωμα της ανάπαυσης των εργαζομένων, αλλά η τρίτη εξουσία βρίσκει «Συνταγματική» την κατάργησή του. Ήγουν τε και δημοκρατική. Προσποιούμεθα ότι έχουμε δημοκρατία – τη Δικτατορία των Αγορών υπηρετούμε, ως θεσμοί, και στην Οικονομική Φρίκη διατελούμε υπήκοοι. Όχι πολίτες βεβαίως, αλλά «αντικείμενα», «πράγματα», πολιτικής, πολιτευμάτων και πολιτισμού, από καιρό νεκρών.
Προσποιούμεθα ότι έχουμε Δημοκρατία – 151 βουλευτές για πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, καθώς διακηρύσσει ο Τσίπρας. Και όντως. Υπάρχουν βουλευτές όχι μόνον για να υφάνει την κουρελού της μη δεδηλωμένης, αλλά και για να τους εντάξει στο κόμμα του, ώστε όλοι μαζί να προσποιούμεθα ότι όλα είναι δημοκρατικά, όλα νόμιμα και ηθικά.
Γίνεται της μουρλής, αποστάτες δηλώνουν συνεπείς, τυχάρπαστοι και τυχοδιώκτες γίνονται η φιλοσοφική λίθος όσων διά της αλχημίας αναζητούν το χρυσίον, καρέκλες υψώνονται τοτέμ στην Αγορά, γελάνε και τα παρδαλά κατσίκια, αλλά εμείς προσποιούμεθα ότι έχουμε Δημοκρατία, ότι το Σύνταγμα λειτουργεί και ότι τα καζίνα είναι κατηχητικά.
Όσο για το δίδυμο Γκοτζίλα – Κωλοτούμπα που τσουρομαδιέται στις ρούγες, στα κανάλια και στις δηλώσεις, μην εκπλαγείτε αν αίφνης κολλάει ο ένας στο κεφάλι του άλλου τα τσουρομαδημένα μαλλιά και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Όμως, ακόμα κι αυτό αν γίνει η πτώση έχει ήδη επισυμβεί.
Πτώση άγρια και εις ό,τι αφορά τον κ. Καμμένο αγριότατη. Δεν ξέρω τι θα σκούξει ο στόμας του, αλλά από γλίτσα και λάσπη είναι τίγκα τα πνευμόνια του, καλύτερα απ’ του τελάλη. Το ίδιο βέβαιη είναι και η πτώση του Τσίπρα, έχει ήδη άλλωστε συμβεί. Όταν εξέπεσε από αριστερός, όταν προσέπεσε στα πόδια των τυράννων, όταν εψεύσθη και εψεύσθη, όταν πέταξε κάθε αρετή στα σκυλιά, όταν ξεπούλησε λαό και πατρίδα – δεν θα διεκτραγωδήσω την πτώση του, δεν αξίζει για έναν άνθρωπο που ήξερε για νεκρούς στο Μάτι κι έπαιζε μπροστά στις κάμερες τον καθοδηγητή του τίποτα, τον στρατηγό αόρατων στρατιών, τον πρόμαχο του πουκάμισου που φορούσε.
Δεν έχουμε Δημοκρατία, έχουμε προπαγάνδα. Προσποιούμεθα ότι δεν έχουμε Μνημόνια και ότι δεν ζούμε βίο αβίωτο. Η αναγκαιότης της πτώσης των ανδρείκελων (των ξένων) άμα τε και των εφ’ ημάς ανδραπόδων, αρχίζει να λαμβάνει διαστάσεις κάθαρσης. Όχι μόνον απαλλαγής απ’ τον Τσίπρα, αλλά οριστικής απαλλαγής από τον δικομματικό μονοκομματισμό που μας ξαναστοιχειώνει.
***
Απ’ το ραβδί της Κίρκης τσιφ στη Φάρμα των Ζώων, χοίρος ή γελάδι, δεν λέει…
*Πηγή: topontiki.gr
