Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε στις 28 Μαρτίου ένα Πρόγραμμα δράσης για την στρατιωτική ευκινησία: «Διευκολύνοντας την στρατιωτική κινητικότητα στο εσωτερικό της ΕΕ, -εξήγησε η εκπρόσωπος των εξωτερικών σχέσεων Φεντερίκα Μογκερίνι– μπορούμε να αντιδράσουμε αποτελεσματικότερα όταν προβάλλουν οι προκλήσεις». Μολονότι δεν το είπε, είναι προφανής η παραπομπή στην «ρωσική επιθετικότητα».
Το πρόγραμμα δράσης ήταν στην πραγματικότητα ένα σχέδιο όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά του Πενταγώνου και του ΝΑΤΟ. Το 2015, ο στρατηγός Ben Hodges, διοικητής των αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων στην Ευρώπη, ζήτησε την δημιουργία «μιας στρατιωτικής Ζώνης Σένγκεν, προκειμένου οι αμερικανικές δυνάμεις, για την αντιμετώπιση της «ρωσικής επιθετικότητας», να μπορούν να μετακινηθούν με την μεγαλύτερη ταχύτητα, από την μια ευρωπαϊκή χώρα στην άλλη, χωρίς να επιβραδύνονται από τους εθνικούς κανονισμούς και τις τελωνειακές διαδικασίες.
Αυτό το αίτημα διατυπώθηκε ακριβώς από το ΝΑΤΟ: Το Συμβούλιο του Βορείου Ατλαντικού, που συνήλθε στις 8 Νοεμβρίου 2017 σε επίπεδο υπουργών Αμύνης, εζήτησε επισήμως από την Ε. Ε. «να εφαρμόσει τις εθνικές νομοθεσίες που διευκολύνουν την δίοδο στρατιωτικών δυνάμεων από τα σύνορα» και παράλληλα να «βελτιώσει τις δημόσιες υποδομές κατά τρόπο προσαρμογής τους στις στρατιωτικές ανάγκες».
Στις 15 Φεβρουαρίου 2018, το Συμβούλιο Βορείου Ατλαντικού, σε επίπεδο υπουργών Αμύνης, ανακοίνωσε την συγκρότηση μιας Επιμελητειακής Διοίκησης ΝΑΤΟ «για την βελτίωση των μετακινήσεων στην Ευρώπη στρατευμάτων και εξοπλισμών απαραίτητων για την άμυνα».
Μόλις ένα μήνα αργότερα, η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση παρουσίασε ένα Σχέδιο δράσης για την ευκινησία των στρατιωτικών δυνάμεων που ανταποκρίνεται ακριβώς στα αιτήματα που διατύπωσαν το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ. Προβλέπει να «απλουστευθούν οι τελωνειακές διαδικασίες για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και οι μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων στρατιωτικού χαρακτήρα».
Έτσι ετοιμάζεται η «Στρατιωτική Περιοχή Σένγκεν», με την διαφορά ότι σε αυτήν θα κυκλοφορούν ελεύθερα όχι τα πρόσωπα αλλά τα άρματα μάχης. Αλλά η οδική ή σιδηροδρομική μετακίνηση τεθωρακισμένων ή άλλων στρατιωτικών οχημάτων δεν είναι ίδια με την οδική και σιδηροδρομική κυκλοφορία των συνήθων οχημάτων και τραίνων. Θα πρέπει γι΄αυτήν να καταργηθούν «οι υφιστάμενοι φραγμοί στην στρατιωτική ευκινησία», τροποποιώντας «τις μη προσαρμοσμένες υποδομές στο βάρος και στις διαστάσεις των στρατιωτικών μηχανών και συγκεκριμένα τις γέφυρες και τις σιδηροδρομικές γραμμές που παρουσιάζουν μια ανεπαρκή ικανότητα ανοχής φορτίου». Για παράδειγμα, εάν μια γέφυρα δεν έχει την ικανότητα να αντέξει το βάρος μιας φάλαγγας τεθωρακισμένων, θα πρέπει να ενισχυθεί ή να ανακατασκευαστεί.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα «εντοπίσει τα τμήματα του δι-ευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών που είναι προσαρμοσμένα σε στρατιωτικές μεταφορές, επισημαίνοντας τις απαραίτητες τροποποιήσεις». Αυτές θα πρέπει να γίνουν κατά μήκος δεκάδων χιλιομέτρων του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου. Αυτό θα απαιτήσει μια τεράστια δαπάνη από τα κράτη μέλη, με μιαν «ενδεχόμενη οικονομική συνδρομή της Ε. Ε. γι΄ αυτά τα έργα».
Σε κάθε περίπτωση θα είμαστε εμείς, οι Ευρωπαίοι πολίτες, που θα πληρώσουμε αυτά «τα μεγάλα έργα», άχρηστα για δημόσια χρήση, με τις παρεπόμενες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και στις επενδύσεις για έργα κοινής ωφέλειας. Στην Ιταλία που γίνονται συνεχώς λιγότερα τα ποσά για την ανασυγκρότηση των περιοχών που επλήγησαν από τους σεισμούς, θα πρέπει να δαπανήσουμε δισεκατομμύρια ευρώ για την ανοικοδόμηση υποδομών προσαρμοσμένων σε στρατιωτική χρήση.
Οι 27 χώρες της Ε. Ε., από τις οποίες 21 ανήκουν στο ΝΑΤΟ, καλούνται τώρα να εξετάσουν το πρόγραμμα. Η Ιταλία θα έχει λοιπόν την δυνατότητα να το απορρίψει. Αυτό θα σήμαινε ότι η προσεχής κυβέρνηση θα εναντιωνόταν όχι μόνο στην Ε.Ε. αλλά και στο ΝΑΤΟ, υπό τις εντολές των ΗΠΑ, αρχίζοντας να αποστασιοποιείται από την στρατηγική, η οποία, με την εφεύρεση της ρωσικής απειλής, ετοιμάζει τον πραγματικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Θα ήταν μια πολιτική απόφαση θεμελιώδους σημασίας για την χώρα μας αλλά, με δεδομένη την υποτέλεια στις ΗΠΑ, αυτή παραμένει στην σφαίρα της πολιτικής φαντασίας.
*Πηγή: Cοmité Valmy. Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού.
**Ο Manlio Dinucci, είναι διεθνώς γνωστός Ιταλός γεωπολιτικός αναλυτής και τακτικός συνεργάτης της ιστορικής εφημερίδας Il Manifesto. Cοmité Valmy είναι το όργανο των Γάλλων οπαδών της πολιτικής φιλοσοφίας και πρακτικής του Στρατηγού Σαρλ Ντε Γκωλ.
