ΚΑΛΟΥΜΕ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΣΤΙΣ 11.30 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Λουκάρεως 14 και Λ. Αλεξάνδρας),
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΑΒΑΣΙΜΑ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΙΑ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΝΩ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΥΤΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.
Το Εφετείο Αθηνών κατά την 1η μετ’ αναβολή δικάσιμο, (6-3-1018), για την έκδοση του S.N OZBOLAT, διέκοψε τη διαδικασία, μετά και την αγόρευση και της Εισαγγελέα, και όρισε νέα δικάσιμο για την 6 Μαρτίου, ημέρα Τρίτη, 12.00 η ώρα.
Οι ισχυρισμοί της Τουρκίας, όπως προκύπτει από τα έγγραφα που εστάλησαν για την έκδοσή του, είναι αναπόδεικτοι, αβάσιμοι και απορριπτέοι. Η Εισαγγελέας αναφέρει ότι «από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν φαίνεται η συμμετοχή του στις ενέργειες που αναφέρονται στο ένταλμα και ότι επί πλέον κατά την χρονική περίοδο που αναφέρεται στα έγγραφα αυτά ήταν στις φυλακές της Γερμανίας, Δεν είναι δυνατόν να κατηγορηθεί άνθρωπος, σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα της Ελλάδας, χωρίς να αποδεικνύεται η συμμετοχή του και με ένα μόνο γενικό σχόλιο των Τουρκικών αρχών, ότι πιθανόν να είχε σχέση με τις ενέργειες αυτές.»
Ωστόσο το Δικαστήριο ανέβαλε την απόφασή του για να ζητήσει απ’ την Τουρκία μεν συμπληρωματικά έγγραφα και διευκρινίσεις και από τις δικηγόρους την προσκόμιση εγγράφων που να αποδεικνύουν την χρονολογία φυλάκισής του στις φυλακές της Γερμανίας.
Από το 2010 – 2016 ήταν στις φυλακές Γερμανίας σε σκληρή απομόνωση και ο αγώνας του κατά της απομόνωσης και της στολής φυλακών ήταν γνωστός.
Μετά από μακροχρόνια απεργία πείνας, δέχθηκαν το αίτημά του και τον απάλλαξαν απ’ αυτή την υποχρέωση.
Ο ίδιος ο S.N OZBOLAT κατά την απολογία του είπε περιληπτικά τα εξής:
«Μεγάλωσα σε οικογένεια που ήταν πάντα κοντά στο κίνημα. Είμαι Κούρδος και αλεβίτης. Ένας θείος μου δολοφονήθηκε απ’ το κράτος κι ένας άλλος θείος μου ήταν επί 12 χρόνια στη φυλακή, όπου προσβλήθηκε από καρκίνο και πέθανε. Στα φοιτητικά μου χρόνια στο Πολυτεχνείο, εντάχθηκα στον αγώνα. Από το 2000 – 2002 ήμουν στις φυλακές. Μέσα στις φυλακές αντιμετωπίσαμε τις δολοφονικές επιθέσεις του κράτους, 6 γυναίκες κάηκαν τότε ζωντανές και συνολικά δολοφονήθηκαν 28 κρατούμενοι. Μετά την αποφυλάκισή μου συμμετείχα στις δράσεις συλλόγου βασικών δικαιωμάτων και ελευθερίας και ήμουνα και συντονιστής της πρωτοβουλίας κατά του πολέμου στο Ιράκ. Το 2004 έγιναν συλλήψεις σ’ όλη την Τουρκία, συνολικά 100 άτομα είχαν συλληφθεί, δημοσιογράφοι και συνδικαλιστές, ανάμεσά τους ήμουν και εγώ.
Όλες οι κατηγορίες, μετά από σκληρό αγώνα των δικηγόρων μας, ανετράπησαν και αφεθήκαμε ελεύθεροι το 2006. Συνέχισα τον αγώνα μου μέχρι το 2008. Μετά από ένα καινούργιο ένταλμα έφυγα στο εξωτερικό. Ζήτησα άσυλο απ’ τη Γαλλία το 2009 και μετά από ένα χρόνο με ένταλμα της Γερμανίας προφυλακίστηκα και καταδικάστηκα σε 6 χρόνια φυλάκισης.
Τα αδικήματα ήταν έκδοση εφημερίδας, δημοσιεύσεις και διανομή της, οργάνωση συναυλιών, εκδηλώσεων κτλ. Όλες αυτές οι δράσεις δεν ήταν από μόνες τους αδικήματα, αλλά σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα της Γερμανίας όλες αυτές οι δράσεις θεωρηθήκαν ότι έγιναν για την στήριξη παράνομης οργάνωσης, γι’ αυτό έμεινα επί 6 χρόνια στις γερμανικές φυλακές. Στην Τουρκία για τις πολιτικές και ιδεολογικές ταυτότητές μας έχομε βασανισθεί και πέρασα στις φυλακές συνολικά 20 χρόνια. Είμαι ένας αγωνιστής που στέκεται και παλεύει κατά του φασισμού – ιμπεριαλισμού.»
Όλες οι κατακτήσεις των λαών και της Ευρώπης οφείλονται στους αγώνες γενικά των κινημάτων και ειδικά των κομμουνιστών. Γι’ αυτούς τους αγώνες απαιτήθηκαν μεγάλες θυσίες. Τώρα στις μέρες μας αυτούς που αγωνίζονται με αποφασιστικότητα κατά του φασισμού – ιμπεριαλισμού τους ταυτίζουν ως τρομοκράτες. Είναι καθήκον όλων μας να σταθούμε αλληλέγγυοι στο πλευρό των αγωνιστών και να υψώσουμε τις φωνές μας κατά της μαύρης προπαγάνδας.
O Erdoğan γέμισε τις φυλακές της Τουρκίας, στόχος του είναι οι αγωνιστές και οι πολιτικοί πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ευρώπη, το δηλώνει με κάθε ευκαιρία. Η Ε.Ε. συνεργάζεται στενά μαζί του. Τα τελευταία χρόνια πολλοί αγωνιστές προφυλακίζονται, τα βασικά δικαιώματα καταπατούνται. Αυτές οι επιθέσεις δεν αφορούν μόνο τους πολιτικούς πρόσφυγες, αλλά και τους λαούς της Ευρώπης. Αν δεν δυναμώσουμε σήμερα τον αγώνα, αύριο και στην Ελλάδα τα αυτονόητα δικαιώματα θα καταπατούνται.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥΣ.