Ευχή όλων είναι η υπόθεση των 2 Ελλήνων στρατιωτικών να λήξει το συντομότερο με τον μόνο αποδεκτό τρόπο, την επιστροφή στα σπίτια τους και στην Ελλάδα. Ωστόσο δεν είναι η τακτική της Άγκυρας μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα – που φαίνεται να το αξιοποιεί σαν «αντίβαρο» στην υπόθεση των 8 Τούρκων αξιωματικών – αλλά και η γενικότερη εικόνα που προκαλούν ανησυχία.
Για παράδειγμα μόλις προχτές, λίγες βδομάδες μετά τον εμβολισμό του πλοίου στα Ίμια, ο Τσαβούσογλου επανέφερε τις τουρκικές αιτιάσεις ισχυριζόμενος ότι «το καθεστώς κυριαρχίας κάποιων νησίδων και βραχονησίδων και τα γύρω από αυτά θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο δεν έχουν καθοριστεί με κάποια ισχύουσα διεθνή συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας και εξαιτίας αυτού δημιουργούνται μια σειρά από προβλήματα». Ταυτόχρονα ο Τούρκος αντιπρόεδρος διεκδικώντας μερίδιο από τα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ απείλησε ότι η Τουρκία «θα υποστηρίξει τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων με κάθε τρόπο».
Απέναντι στην όξυνση από πλευράς Τουρκίας, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών που συνιστούν κίνδυνο για τη χώρα μας και έχουν να κάνουν με τα αντιπαρατιθέμενα οικονομικά συμφέροντα γύρω από τους δρόμους και τις πηγές της ενέργειας, απαιτείται ψυχραιμία αλλά και εγρήγορση καθώς η Ελλάδα κάθε άλλο παρά «θωρακίζεται» από ανεμικού χαρακτήρα εκφράσεις «αλληλεγγύης» της ΕΕ. Το αντίθετο μάλιστα, αν σκεφτεί κανείς ότι ο στρατιωτικός βραχίονας του ευρωατλαντισμού, το ΝΑΤΟ – η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του οποίου είναι και μέλη της ΕΕ – αποκαλεί «αμυντική» την εισβολή και κατοχή από την Τουρκία εδάφους της Συρίας…
Πηγή: imerodromos.gr
