Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προκειμένου αποκρύψει ότι το μνημονιακό καθεστώς της χρεοκρατίας, της λιτότητας και της ασφυκτικής επιτροπείας συνεχίζεται για πολλά χρόνια και για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, ώστε να φύγουν από το επίκεντρο οι ευθύνες της για την εκατόμβη των θυμάτων από τις πυρκαγιές στην ανατολική Αττική, προωθεί μία επικοινωνιακή καταιγίδα περί δήθεν παροχών, που θα εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός στη Διεθνής Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ).
Στόχος της κυβέρνησης είναι να παρουσιάσει ένα νέο πολιτικό προεκλογικό αφήγημα – παραμύθι παραπλάνησης του ελληνικού λαού.
«Νέο» πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Με βάση τις κυβερνητικές διαρροές προς τα μμε, ο πρωθυπουργός ενδέχεται να εξαγγείλει, σε συνεννόηση όπως ισχυρίζονται με τους δανειστές, από το βήμα της ΔΕΘ ένα ψηφοθηρικό πακέτο εντυπώσεων και όχι ουσίας:
- Αναστολή και όχι ακύρωση της μείωσης των συντάξεων, που όμως η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε, ή κλιμακωτή μείωσή τους σε 4 δόσεις μέσα στα δύο επόμενα χρόνια για να μη φανεί την 1-1-2019 το μεγάλο μέγεθος των μειώσεων τους.
- “Κοινωνικό μέρισμα” περίπου 700 εκατ. ευρώ από το λεγόμενο “υπερπλεόνασμα” του 2018, με τη μορφή ενός εφάπαξ μικρού ποσού στους χαμηλοσυνταξιούχους, που η ίδια θα το ονομάσει ψευδέστατα 13η σύνταξη, το Δεκέμβρη.
- Σταδιακή αύξηση με ετήσιες δόσεις του κατώτατου μισθού με μία πρώτη δόση ψίχουλο την 1-1-2019 και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα για το μέλλον.
- Ψευδεπίγραφη επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
- Διάθεση 1 δις ευρώ για το 2019, κατά τα 2/3 σε φοροελαφρύνσεις-μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών και κατά το 1/3 σε κοινωνικές πολιτικές.
- «Φιλικό» κλίμα για «επενδυτές» – προσέλκυση επενδύσεων, με διαφήμιση σε αυτούς των κατεδαφισμένων μισθών και εργασιακών σχέσεων.
Πολιτικό πλαίσιο ΝΔ στη ΔΕΘ
Το τετράπτυχο, στο οποίο θα κινηθεί ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στη ΔΕΘ, θα είναι:
- Λιγότεροι φόροι και εισφορές κυρίως σε μεγάλες επιχειρήσεις και πλούτο σε συνδυασμό με ένα δήθεν πιο αποτελεσματικό κράτος.
- Μείωση δημοσίων δαπανών, που όμως έχουν τόσο περικοπεί τα μνημονιακά χρόνια, που δεν γίνεται να πάνε παρακάτω χωρίς την πλήρη κατάρρευση τους.
- Περισσότερες επενδύσεις και δουλειές στον ιδιωτικό τομέα με ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του, δηλαδή με διατήρηση και περαιτέρω αποδυνάμωση μισθών πείνας και κατεδαφισμένων εργασιακών σχέσεων.
- Ενίσχυση Ασφάλειας και τάξης, ως πρόσχημα για την πρωτοφανή ενίσχυση του αυταρχικού κράτους της καταστολής των κοινωνικών αντιδράσεων.
Η πολιτική του όμως αυτή της ΝΔ κινείται στα πλαίσια της πιστής συνέχισης του μνημονιακού καθεστώτος για λόγους ιδεολογικούς και πολιτικούς, αλλά και με την επίκληση της δήθεν συνέχειας του κράτους.
Ο νεοφιλελευθερισμός διαπερνάει σαν κόκκινη κλωστή όλο το πρόγραμμά της και ουσιαστικά ο Μητσοτάκης με αυτά που λέει και αυτά που κάνει είναι ο καλλίτερος σύμμαχος και το πολιτικό δεκανίκι του Πρωθυπουργού και της μεταλλαγμένης μνημονιακά κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Οι «παροχές» του Πρωθυπουργού είναι φύκια που παρουσιάζονται ως μεταξωτές κορδέλες.
Οι όποιες εξαγγελίες Τσίπρα για «παροχές» δεν αλλάζουν την κατάσταση του λαού, της νεολαίας και της χώρας, αφού η λιτότητα, η ταπεινωτική επιτροπεία και το μνημονιακό καθεστώς συνεχίζονται για δεκαετίες, ενώ δεν υπήρξε λύση για το δημόσιο χρέος, αφού δεν έγινε ούτε ένα ευρώ κούρεμα.
Εξάλλου μέχρι τώρα πρόκειται απλά για κυβερνητικές διαρροές προς τα ΜΜΕ, οι δανειστές δεν έχουν πει τον τελευταίο λόγο, που θα είναι και καθοριστικός, η κυβέρνηση αυτή έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί και δεν θέλει να κάνει μονομερείς ενέργειες, αλλά και η σταδιοτήτα χορήγησης παραπέμπει τις περισσότερες παροχές στο άδηλο μέλλον, που δεν είναι σίγουρο ότι θα εφαρμοστούν. Εξάλλου αυτός ο Πρωθυπουργός φημίζεται ιδιαίτερα για τις πολιτικές κωλοτούμπες και τα πολιτικά ψέματα και έχει πάρει πολλά «χρυσά μετάλλια» σε αυτούς τους τομείς.
Με τα αιματοβαμμένα υπερπλεονάσματα, που υπόσχονται ότι θα μοιράσουν, πήραν από το λαό με εξοντωτική φορολογία μειώσεις κοινωνικών δαπανών συντάξεων και μισθών 10, του επιστρέφουν 1 από αυτά, για να τους ξαναψηφίσει, ώστε μετά να του ξαναπάρουν με τις ίδιες πολιτικές άλλα 10.
Δεν αποκαθίσταται η συλλογική διαπραγμάτευση και η υπογραφή του κατώτατου μισθού με Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αντίθετα για τον κατώτατο μισθό θα αποφασίζει ο εκάστοτε υπουργός μετά από σύγκλιση του υπουργικού συμβουλίου.
Όσο για την αύξηση του κατώτατου μισθού, το μόνο που αναμένουμε είναι κάποιο επικοινωνιακό πυροτέχνημα χωρίς ουσία. Ότι είναι να γίνει, θα γίνει με τις διαδικασίες, που προβλέπει το μνημονιακό νομοθέτημα Βρούτση, δηλαδή με απόφαση του Υπουργού Εργασίας. Η σταδιακότητα των αυξήσεων μέχρι το 2022 τις μεταφέρει, πλην της πρώτης δόσης μίας μικρής αύξησης προεκλογικής χρήσης την 1-1-2019, σε επόμενες κυβερνήσεις, δηλαδή στις καλένδες. Για την εξομοίωση του μικρότερου κατώτατου μισθού για τους νέους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών «ποιούν τη νήσσα».
Οι προϋποθέσεις, που τίθενται για την επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είναι απαγορευτικές (δηλαδή οι επιχειρήσεις που υπογράφουν την Συλλογική Σύμβαση να απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου).
Δεν υπάρχει καθόλου στη συζήτηση η επαναφορά του μισθού που ίσχυε παλαιότερα, ώστε μετά τη λήξη ή την καταγγελία μιας συλλογικής σύμβασης οι όροι της να συνεχίζουν να ισχύουν για τους μισθωτούς που αφορά. Το ασφυχτικό και απαγορευτικό κυβερνητικό πλαίσιο, που έχει επιβληθεί στη λειτουργία του ΟΜΕΔ που ήταν το τελευταίο αποκούμπι που είχε η εργατική πλευρά και που σήμερα μετά την επίθεση που έχει δεχθεί είναι περισσότερο απαραίτητο από παλαιότερα, συνεχίζει να υφίσταται.
Σε ότι αφορά τις συντάξεις ακούγονται από την κυβέρνηση διάφορες φήμες για την αναστολή της μείωσης και της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς ή για τη σταδιακή μείωσή τους μέσα σε δύο χρόνια, ώστε να αποκρυφτεί το μέγεθος τους.
Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση έχει ψηφίσει και έχει δεσμευτεί για τη μείωση της δαπάνης για τις συντάξεις κατά 3 δισεκατομμύρια € για το 2019 σε σχέση με το 2018. Έχει συμφωνήσει δηλαδή σε μείωση των συντάξεων ανεξάρτητα από όλους τους άλλους παράγοντες. Οι κάλπικες υποσχέσεις που ακούγονται είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Εκτός, βέβαια, και εάν κάτω από τις επικύψεις της κυβέρνησης στη νατοϊκή συμφωνία για τα Σκόπια, στη συμφωνία για τους πρόσφυγες με τη Γερμανία, στην απέλαση των Ρώσων διπλωματών και ποιος ξέρει σε τι άλλο της έχει δοθεί κάτω από το τραπέζι μια μικρή αναστολή ή κλιμάκωση, η οποία σε σύντομο διάστημα θα πληρωθεί αναδρομικά από τους συνταξιούχους στο πολλαπλάσιο.
Στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί πως είναι ήδη ψηφισμένη η μείωση του αφορολόγητου από 1/1/2020, είναι ήδη δρομολογημένη η μείωση μέχρι κατάργηση ακόμη και των 35 € που έχουν απομείνει από το ΕΚΑΣ (γίνεται 12 € το 2019 και καταργείται τελείως το 2020). Συνεχίζονται και εντείνονται οι πλειστηριασμοί και η αρπαγή της Λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, συνεχίζεται και εντείνεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, πρόσφατα στάλθηκαν και πάλι τα ραβασάκια του ΕΝΦΙΑ και συνεχίζουν να είναι σε ισχύ οι 714 εφαρμοστικοί νόμοι και οι δεκάδες χιλιάδες μνημονιακές νομοθετικές ρυθμίσεις και υπουργικές αποφάσεις.
Αυτό που απαιτείται σήμερα, ως απάντηση στις αντικοινωνικές κυβερνητικές μνημονιακές πολιτικές, στις κινήσεις πολιτικού αντιπερισπασμού της και στις αντιλαϊκές προτάσεις και πρακτικές της ΝΔ και όλου του μνημονιακού πολιτικού κατεστημένου, είναι ο ενωτικός και συντονισμένος αγώνας όλων, εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, αγροτών, επαγγελματοβιοτεχνών και νεολαίας κόντρα στην αδράνεια και την υποταγή, την οποία επιδιώκει η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών ηγεσιών, κόντρα στις «καθαρές» και χωριστές συγκεντρώσεις.
Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι η δημιουργία ενωτικού μετώπου αντίστασης όλων των δημοκρατικών, αριστερών, πατριωτικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων για την ανατροπή του καθεστώτος της επιτροπείας και για την προβολή, διεκδίκηση και εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, για την δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και τη κοινωνική δικαιοσύνη, μιας πολιτικής που στο επίκεντρο θα έχει την αναβάθμιση των εισοδημάτων και δικαιωμάτων, των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αγροτών, των μικρομεσαίων και της νεολαίας.
Αυτά προϋποθέτουν όπως μας έλεγαν στελέχη της ΛΑ.Ε, πριν από όλα, την ενίσχυση της αυτής της παράταξης, ως μία ενωτικής, μαχόμενης και ασυμβίβαστης πολιτικής δύναμης με ανατρεπτική, ριζοσπαστική, ρεαλιστική και βιώσιμη εναλλακτική πρόταση.