Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων (ΕΔΚΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο πληθυσμός της Ελλάδας είναι ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες με τους υψηλότερους δείκτες γήρανσης.
Ειδικότερα, το 2016 στη χώρα μας τα υψηλότερα ποσοστά όσων είναι πάνω από 65 ετών καταγράφονται σε ορισμένους από τους πιο ορεινούς νομούς (Ευρυτανίας, Γρεβενών, Λακωνίας και Αρκαδίας).
Η σημαντικότερη αύξηση του πληθυσμού των ηλικιωμένων στην προ του 2010 περίοδο εμφανίζεται κυρίως στη Μακεδονία, στη νοτιοανατολική ηπειρωτική χώρα και στις Κυκλάδες ενώ μετά την έναρξη της κρίσης, η εντονότερη αύξηση αφορά κυρίως τη δυτική Πελοπόννησο, την Ήπειρο, τους περισσότερους νησιωτικούς νομούς, καθώς επίσης και κάποιες παράκτιες/τουριστικά ελκυστικές περιοχές όπως η Χαλκιδική, η Κρήτη και το ανατολικό παράκτιο μέτωπο της ηπειρωτικής χώρας.
Παράλληλα, με τη σταθερή αύξηση του ηλικιωμένου πληθυσμού στο σύνολο των νομών την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα, σημαντικές μεταβολές παρατηρούνται και στον νεανικό πληθυσμό. Έτσι σε ορεινούς και λιγότερο προσβάσιμους νομούς της χώρας (Ευρυτανία, Θράκη, νότια Πελοπόννησος, ανατολικό Αιγαίο), οι πρότερες αυξητικές τάσεις του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας – και ειδικότερα του πληθυσμού 20-34 ετών – ανακόπτονται, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός των ομάδων αυτών να μειώνεται.
Η διαπίστωση αυτή, σύμφωνα με την καθηγήτρια Μαρί-Νοέλ Ντυκέν και το μεταδιδάκτορα Δημήτριο Καρκάνη, του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αποτυπώνει το βαθμό ευπάθειας των συγκεκριμένων περιοχών ως προς τη διαθεσιμότητα κινήτρων για τη συγκράτηση των υπαρχόντων ανθρώπινων πόρων κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Ταυτόχρονα, ο υπέργηρος πληθυσμός της Ελλάδας, τονίζουν οι ίδιοι ερευνητές, θα αυξάνεται συνεχώς την επόμενη εικοσαετία και τα άτομα της ομάδας αυτής θα έχουν αυξανόμενες ανάγκες σε υπηρεσίες που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον τομέα της περίθαλψης.