Νίκη αλλά, μάλλον, όχι θρίαμβος του διδύμου Merkel- Schaeuble αναμένεται στις Γερμανικές εκλογές της Κυριακής, με μόνο ερώτημα το εύρος της νίκης και τις μετεκλογικές κυβερνητικές συμμαχίες που θα προκύψουν.
Σύσσωμο το Γερμανικό κατεστημένο και όλο σχεδόν το μεγάλο γερμανικό κεφάλαιο, με τις χρηματοπιστωτικές και πολυεθνικές ναυαρχίδες του, έχει ρίξει το βάρος του στην απόλυτη χειραγώγηση του Γερμανικού λαού και τη νίκη της Merkel.
Το γερμανικό κεφάλαιο είναι σταθερά προσανατολισμένο στον επικερδέστατο γι’ αυτό λεγόμενο ”ευρωπαϊσμό” και επιδιώκει μέσα από τις Γερμανικές εκλογές να ενισχύσει στο έπακρο την σκληρή γερμανική ιμπεριαλιστική κυριαρχία σε όλη την Ευρώπη, με χώρες όπως η Ελλάδα στην θέση του αθλιέστατου προτεκτοράτου, που θα παραδειγματίζει και από μια άποψη θα δείχνει το δρόμο, που μέλλεται να ακολουθηθεί από όποιες χώρες δεν πειθαρχούν απολύτως στο μεταρρυθμιστικό σχέδιο και το γερμανικό ιερατείο των Βρυξελλών.
Αυτήν την κατεύθυνση θα υπηρετήσει με ακόμα πιο ακραία προσήλωση η Merkel, ανεξάρτητα από τους μετεκλογικούς κυβερνητικούς συμμάχους της και την όποια διαφορετική προεκλογική ρητορική τους, η οποία μάλλον θα υποχωρήσει, ως συνήθως, εντός του κυβερνητικού σχήματος στο όνομα του Γερμανικού συμφέροντος.
Η Γερμανία, μέσα από τη νίκη της Merkel, σχεδιάζει να προχωρήσει σθεναρά στην ”εμβάθυνση” της ευρωζώνης, πετώντας ορισμένα ”κόκαλα” στη Γαλλία, η οποία εμβάθυνση με τον χαρακτήρα που θα λάβει, θα ενισχύει την γερμανική θέση και τον γερμανικό έλεγχο στο νόμισμα, στη δημοσιονομική πειθαρχία και στην εφαρμογή σιδερένιων οικονομικών κανόνων κομμένων στις απαιτήσεις γης Γερμανίας για αναβάθμιση της οικονομικής και πολιτικής θέσης της στο παγκόσμιο παιχνίδι.
Είναι πολύ πιθανό, ίσως το πιθανότερο, η Γερμανία, με παρτενέρ τον Macron στη Γαλλία, να προχωρήσει η ίδια στη συγκρότηση σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα που θα έχει γύρω του ζώνες χωρών πολλών ταχυτήτων, που θα εφαρμόζουν επιλεκτικά τις κοινές πολιτικές και θα έχουν ποικίλες εξαιρέσεις και ιδιομορφίες.
Φυσικά σε ένα τέτοιο νέο τοπίο, η Ελλάδα θα βρίσκεται στην τελευταία ταχύτητα με δυσβάστακτες διασυνδέσεις και υποχρεώσεις και υπό αιώνια επιτροπεία.
Παρά την βαθύτατα ιμπεριαλιστική και άτεγκτη Γερμανική στρατηγική που κρύβεται κάτω από το μειλίχιο προτεσταντικό ύφος της Merkel, εμφανίζονται στην Γερμανία και πολλές και από διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα απόψεις, που διακρίνονται για τον ρεαλισμό τους, ακόμα και από την πλευρά κομμάτων και δυνάμεων που υπηρετούν το σύστημα.
Σε αντίθεση με τη Merkel και τον Schaeuble, ο οποίος αρέσκεται κατά καιρούς να ερωτοτροπεί, χωρίς αντίκρυσμα και περισσότερο ως ”μπλόφα με το Grexit”, ακούγονται και προεκλογικά φωνές στη Γερμανία που αντιλαμβάνονται πλήρως πως χώρες σαν την Ελλάδα δεν μπορούν να βγουν από την κρίση μέσα στην ευρωζώνη και πως είναι αδύνατον να αποπληρώσουν το δυσβάστακτο χρέος τους και επομένως φτάνουν ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας να προτείνουν μαζί με το εθνικό νόμισμα και την πτώχευση της χώρας μας, την οποία διατείνονται ότι πρέπει να την ακολουθήσει απαρεγκλίτως και η παραίτηση των πιστωτών, φύσικα και της Γερμανίας, από τις απαιτήσεις τους!!!
Και, όμως, στην Ελλάδα καμιά μνημονιακή πολιτική δύναμη και φυσικά η παραδομένη κυβέρνηση Τσίπρα, δεν τολμά να διεκδικήσει ούτε στοιχειώδης κούρεμα του χρέους.
Αντίθετα, σύσσωμο το ελληνικό εθελόδουλο μνημονιακό κατεστημένο υποστηρίζει με πάθος την εκλογής της Merkel και δεν τολμά να ψελλίσει το παραμικρό ακόμα και για τις γερμανικές επανορθώσεις ούτε για το αδιαμφισβήτητο κατοχικό δάνειο που μας οφείλει η Γερμανία.
Έτσι, συμπεριφέρονται πάντα τα πρόβατα επί σφαγήν.
Η σιωπή των αμνών τα (μας) χαρακτηρίζει.
Κατά τ’ άλλα πλήθος οι ανούσιες σελίδες και εκπομπές για την σημασία των γερμανικών εκλογών και ατελείωτο το έντυπο και από μικροφώνου λιβάνισμα της Merkel.
Κ.Τ