Αποκαλυπτικός για το αδιέξοδο που έχει διαμορφωθεί με το Λογαριασμό Επικούρησης Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (ΛΕΠΕΤΕ), είναι ο Γιώργος Ρωμανιάς, μιλώντας αποκλειστικά στο asfalistiko.gr.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Αγλαΐα Κυρίτση
Ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, οικονομολόγος, Γιώργος Ρωμανιάς, που συμμετέχει ως εκπρόσωπος των συνταξιούχων της Εθνικής Τράπεζας στις διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση της Εθνικής, χαρακτηρίζει ψεύτικα τα επιχειρήματα που ακούγονται από την πλευρά της τράπεζας και τονίζει ότι πρέπει να γίνει αναλογιστική μελέτη, ώστε να φανεί πού πήγαν τα αποθεματικά του ΛΕΠΕΤΕ, τα οποία έχουν σχηματιστεί από το 1949 μέχρι το 2008 που ήταν πλεονασματικό. «Η τράπεζα, δηλαδή, για να το πω έτσι χοντρά, υπεξαίρεσε τα πλεονάσματα του λογαριασμού. Τον άφηνε γυμνό και φτάσαμε στο 2008 να μην επαρκούν τα ετήσια έσοδα να καλύψουν τις ετήσιες δαπάνες», τονίζει χαρακτηριστικά.
Επίσης, ο κ. Ρωμανιάς ξεκαθαρίζει ότι το ΛΕΠΕΤΕ δεν είναι επικουρικό Ταμείο, όπως σκόπιμα διαδίδεται, αλλά ένας λογαριασμός ενίσχυσης των εργαζομένων που η τράπεζα είχε ιδρύσει πριν δεκαετίες για να πετύχει εργασιακή ειρήνη και να προσελκύει στελέχη, ενώ, τέλος, σημειώνει ότι η «κυβέρνηση έχει τραβήξει την ουρά της απέξω και αφήνει τους συνταξιούχους να βρίσκονται σε αντιπαράθεση με την τράπεζα».
Τι γίνεται με το ΛΕΠΕΤΕ; Οι συνταξιούχοι έχουν να πάρουν επικούρηση από το Δεκέμβρη του 2017. Γιατί η τράπεζα αρνείται να καταβάλλει το ποσό που επί 70 συναπτά έτη έδινε;
Πράγματι, 68 για την ακρίβεια χρόνια η τράπεζα έδινε αυτή την ενίσχυση. Πρόκειται για ενίσχυση. ΛΕΠΕΤΕ σημαίνει Λογαριασμός Επικούρησης Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Έχουν μπερδέψει την έννοια της επικουρικής σύνταξης με τη λέξη επικούρηση. Δεν είναι ασφαλιστικό ταμείο, δεν έχει καμιά σχέση με τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι καθαρά μια ενίσχυση προς το προσωπικό που δίνει οικειοθελώς η Εθνική τράπεζα από το 1949. Το δίνει προκειμένου να εξασφαλίσει την εργασιακή ειρήνη καθώς και για να εξασφαλίσει τα καλύτερα στελέχη της αγοράς. Ενώ, λοιπόν, επί 68 χρόνια καταβάλλονταν κανονικά αυτή η ενίσχυση, αιφνιδιαστικά από το Δεκέμβριο του 2017 η τράπεζα αποφάσισε να το διακόψει. Σήμερα είναι 16.500 οικογένειες που παίρνουν αυτή την ενίσχυση, οι συνταξιούχοι, δηλαδή, που προέρχονται από το τέως ταμείο της Εθνικής Τράπεζας.
Προ ημερών που είχαμε μια συζήτηση με την διοίκηση της Εθνικής, εγώ συμμετείχα ως εκπρόσωπος των συνταξιούχων, η Εθνική προέβαλλε δυο απαράδεκτα επιχειρήματα: Το ένα είναι ότι κινδυνεύει η βιωσιμότητά της εάν εξακολουθήσει να δίνει αυτήν την ενίσχυση και επικαλέσθηκε τον SSM ότι την πιέζει. Το επιχείρημα αυτό το έχουμε ανατρέψει πλήρως. Δεν υπάρχει ούτε ένα έγγραφο του SSM που να λέει ότι η τράπεζα έχει κάποιο πρόβλημα. Η Εθνική τράπεζα αυτή την στιγμή είναι σε καλύτερη θέση από ό,τι ήταν πάντοτε, επομένως αυτό το επιχείρημα είναι ψεύτικο, είναι κάλπικο για να δικαιολογήσει αυτή την περικοπή.
Το δεύτερο επιχείρημα που επικαλείται είναι ότι πρόκειται για επικουρική σύνταξη και επομένως θα πρέπει να φύγουν από τον λογαριασμό, από το ΛΕΠΕΤΕ, και να ενταχθούν στο μεγάλο επικουρικό ταμείο. Τους εξήγησα ότι το 2015 που έτυχε να είμαι εγώ στο υπουργείο Εργασίας και είχαμε εντολή από τους δανειστές να συγχωνεύσουμε, να απορροφήσουμε όλα τα επικουρικά ταμεία κάτω από το μεγάλο επικουρικό, το ΕΤΕΑΕΠ, τότε κρίναμε ως πολιτεία ότι ο ΛΕΠΕΤΕ δεν είναι επικουρική ασφάλιση και δεν μπορεί να ενταχθεί εκεί. Δεν έχει καμιά σχέση με την επικουρική ασφάλιση. Κι εγώ τουλάχιστον το είπα και το λένε και οι συνταξιούχοι, ότι μπερδεύουν την λέξη επικούρηση, που λέγεται λογαριασμός επικούρησης, δηλαδή, ενίσχυσης, με την επικουρική σύνταξη. Απλώς η λέξη επικούρηση θα μπορούσε να ήταν ενίσχυση, βοήθημα. Ο ίδιος ο τότε διοικητής, το 1995, ο Μίρκος, είχε δηλώσει ότι δεν έχουμε καμιά σχέση, η τράπεζα είναι αυτή που το δίνει, με δική της πρωτοβουλία, για τους δικούς της λόγους, που είναι αυτοί που σας είπα. Ότι «το δίνουμε (αυτό το βοήθημα) για την εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης και για να απορροφήσουμε τα καλύτερα στελέχη της τραπεζικής αγοράς». Το θέμα, βέβαια, έχει πάει στα δικαστήρια. Περιμένουμε απόφαση για τα ασφαλιστικά μέτρα που δικάστηκαν πριν από περίπου 10 ημέρες και η πρόεδρος του δικαστηρίου μας είπε ότι η απόφαση θα εκδοθεί τον Απρίλιο. Στη διαπραγμάτευση που πήγε να ξεκινήσει την προηγούμενη Παρασκευή, εγώ θα εισηγηθώ στον σύλλογο να μην ξαναπάει εάν η τράπεζα δεν αλλάξει θέσεις. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι η τράπεζα μέχρι στιγμής στηριζόταν σε αυτά τα δυο επιχειρήματα που σας προανέφερα. Ανέπτυξα, όμως, ένα επιχείρημα που είναι βασικό: ότι ο λογαριασμός λειτουργεί 68 χρόνια, από το 1949 μέχρι το 2008, με πλεονάσματα. Δηλαδή, κάθε χρόνο οι εισφορές που έδινε η τράπεζα αλλά και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ήταν περισσότερες από τα χρήματα που έδινε το ΛΕΠΕΤΕ. Τι έγιναν αυτά τα πλεονάσματα; Είναι από το 1949 έως το 2008. Τα πλεονάσματα αυτά κάθε χρόνο τα έπαιρνε η τράπεζα για τις δικές της ανάγκες. Αν τα είχε αφήσει στο λογαριασμό, όπως έπρεπε να κάνει, θα είχε σχηματιστεί τώρα ένα τεράστιο αποθεματικό. Η τράπεζα, δηλαδή, για να το πω έτσι χοντρά, υπεξαίρεσε τα πλεονάσματα του λογαριασμού. Τον άφηνε γυμνό και φτάσαμε στο 2008 να μην επαρκούν τα ετήσια έσοδα να καλύψουν τις ετήσιες δαπάνες.
Βλέπετε να μπορεί να υπάρξει λύση;
Κανονικά πρέπει να γίνει αναλογιστική μελέτη να δούμε τι λεφτά έχει πάρει η τράπεζα. Κι αυτά τα λεφτά οφείλει να τα δώσει. Όλα τα άλλα που ισχυρίζεται η τράπεζα είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Όπως κι αυτά περί SSM. Δεν υπάρχει κανένα έγγραφο, ούτε μια γραπτή πίεση από τον SSM και ο SSM δεν ασκεί προφορικές πιέσεις. Οι πιέσεις του είναι γραπτές και αυτά που είπαν προχθές στην -ας την πούμε- διαπραγμάτευση είναι εκτός πραγματικότητας, εκτός λογικής, είναι ψέματα. Επιχειρήματα ψάχνει η σημερινή διοίκηση της τράπεζας. Και είναι εντυπωσιακό ότι αυτό το έλλειμμα είχε παρουσιαστεί από το 2008. Και όταν λέω έλλειμμα, εννοώ σε ετήσια βάση ότι τα έσοδα που εισπράττονται από τις εισφορές είναι λιγότερα από τις δαπάνες που γίνονται για να καταβάλλονται αυτές οι ενισχύσεις. Δεν λαμβάνονται καθόλου υπ’ όψιν τα αποθεματικά που έχουν σχηματιστεί από το 1949 μέχρι το 2008. Παρά το έλλειμμα όμως αυτό, από το 2008 μέχρι σήμερα η τράπεζα, οι εκάστοτε διοικήσεις τα έδιναν κανονικά. Τώρα, ήλθε ξαφνικά η σημερινή διοίκηση να το κόψει. Και δεν σας κρύβω ότι τους είπα πως με αυτή την τακτική η τράπεζα δυσφημείται στην κοινωνία, διότι προσπαθεί να απεμπολήσει μια υποχρέωσή της η οποία τηρείτο επί 68 χρόνια. Είναι τόσο έξυπνοι και μάλιστα σε καθεστώς αριστερής κυβέρνησης να κάνουν αυτή την περικοπή; Σας λέω επιπλέον ότι σε μια μεγάλη συγκέντρωση που έγινε στην Αθήνα είχαμε 2.000 άτομα. Εκλήθη και ο κ. Πετρόπουλος, που παλιότερα ήταν σύμβουλος στο συνδικάτο των υπαλλήλων της Εθνικής, τώρα είναι υφυπουργός. Τον φώναξαν, λοιπόν, να πει τι συμβαίνει, τι θα κάνει, θα αφήσει την Εθνική τράπεζα να κάνει αυτή την περικοπή; Και απάντησε ότι δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης -πηγαίνετε να διαμαρτυρηθείτε στον Φραγκιαδάκη, δηλαδή, στον σημερινό διευθύνοντα σύμβουλο της τράπεζας. Η κυβέρνηση έχει τραβήξει την ουρά της απέξω και αφήνει τους συνταξιούχους να βρίσκονται σε αντιπαράθεση με την τράπεζα. Δεν παίρνει θέση…
Εύλογα, όμως, κ. Ρωμανιά, όταν το ακούει κάποιος και μάλιστα σε περιόδους κρίσης, λέει γιατί να έχουν κάνει περικοπές σε όλες τις επικουρικές και οι συνταξιούχοι της Εθνικής να παίρνουν ακόμη ένα τέτοιο κονδύλι;
Αυτό που λέτε μου το έχουν πει κι εμένα μερικές φορές και έχω εξηγήσει ότι οι συνταξιούχοι της Εθνικής παίρνουν μηδέν επικουρική. Δεν έχουν επικουρική σύνταξη. Η ίδια η τράπεζα τους έχει δώσει μια ενίσχυση, που δεν είναι επικουρική. Σας είπα ότι το 2015 που κάναμε τη σχετική μελέτη με τους επιτελείς του υπουργείου συμφωνήσαμε ότι δεν έχει καμιά σχέση με επικουρική σύνταξη. Κατ’ αρχήν για να γίνει επικουρικό ταμείο απαιτείται νόμος. Εδώ νόμος δεν υπάρχει. Ήλθε η τράπεζα μόνη της και είπε στο προσωπικό: «Εγώ θέλω για να πάρω καλά στελέχη, για να μην έχουμε απεργίες κ.λπ., να σας δώσω εγώ, η τράπεζα, μια ενίσχυση». Και το έκανε. Και τώρα η τράπεζα ψευδεπίγραφα λέει ότι οι άλλοι παίρνουν επικουρική μικρότερη από εσάς. Οι συνταξιούχοι της Εθνικής τράπεζας παίρνουν μηδέν επικουρική. Την ενίσχυση τη δίνει η τράπεζα. Μάλιστα, επί Αλογοσκούφη έγινε μία τομή. Ψηφίστηκε ο νόμος 3371, ο οποίος καθόρισε ότι όσοι διορίζονται στην τράπεζα από τον Ιανουάριο του 2005 και πέρα δεν παίρνουν την ενίσχυση της τράπεζας, αλλά αυτοί παίρνουν επικουρική. Είναι ξεκάθαρα τα δεδομένα. Αυτοί που είναι μετά το 2005 δεν είναι στον λογαριασμό ΛΕΠΕΤΕ, γιατί ήρθε ο νόμος και το έκοψε. Οι μετά το 2005 παίρνουν επικουρική σύνταξη. Οι πριν το 2005 δεν παίρνουν επικουρική, αυτό που παίρνουν είναι ενίσχυση που δίνει η τράπεζα.
Δείτε – διαβάστε αύριο το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Γιώργου Ρωμανιά, όπου αποκαλύπτει αναλυτικά και με στοιχεία το έγκλημα που συντελέστηκε με το νόμο Κατρούγκαλου στις συντάξεις χηρείας.
*Πηγή: asfalistiko.gr
