Στα εγκαίνια του νέου αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης όλοι έχουν τα χέρια ανασηκωμένα, ως είθισται στη μουσουλμανική προσευχή, εκτός από τον τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί…
Φωτογραφία από τα εγκαίνια του νέου αεροδρομίου στην Κωνσταντινούπολη με τους επίσημους τη στιγμή της προσευχής δημοσίευσε την Τετάρτη η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Αφρίκα» (Αφρική) με τίτλο «Ορίστε αυτό είναι να στέκεσαι όρθιος».
Στο στιγμιότυπο, όλοι έχουν τα χέρια ανασηκωμένα, ως είθισται στη μουσουλμανική προσευχή, εκτός από τον τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος τα κρατά ενωμένα χαμηλά και η εφημερίδα γράφει ότι αυτή η στάση συγκέντρωσε την εκτίμηση των Τουρκοκυπρίων στο πρόσωπο του Ακιντζί.
Σενέρ Λεβέντ: Ας αποτελέσει παράδειγμα
Ο εκδότης της εφημερίδας Σενέρ Λεβέντ σημειώνει σε άρθρο του με τίτλο «Ιδού αυτή είναι όρθια στάση»: «Ας αποτελέσει παράδειγμα και για τους υπόλοιπους. Ιδού το νέο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης. Τελετή. Λόγοι. Και προσευχές. Εκεί είναι και ο λύκος του Σουδάν Μπεσίρ και η αλεπού του Αζερμπαϊτζάν. Και όλα τα αρνάκια του Ερντογάν. Όλα τους είναι εκεί. Προσεύχονται με ανοικτά τα χέρια. Και μόνο εσύ. Μόνο εσύ Μουσταφά. Λείπεις από αυτή την προσευχή. Δεν άνοιξες τα χέρια σου να προσευχηθείς.
»Είσαι και εσύ μουσουλμάνος, αλλά δεν είσαι μουσουλμάνος όπως εκείνοι. Δεν βάζεις μεσολαβητή ανάμεσα σε εσένα και τον Αλλάχ. Δεν είσαι έμπορος της θρησκείας. Αν στο νεκροταφείο έχεις έναν τάφο πάνω από το κεφάλι σου, είναι εντάξει. Αλλά τι δουλειά έχει η προσευχή σε αυτό το αεροδρόμιο; Με προσευχή θα προσγειώνονται και τα απογειώνονται τα αεροπλάνα; Τα δικά τους χέρια είναι στον αέρα. Τα δικά σου είναι στο πλάι. Εσύ είσαι Κύπριος Μουσταφά.
»Σε προσκάλεσαν και πήγες. Κατά τη γνώμη μου, δεν έπρεπε να πας. Αλλά τώρα, λέω καλά έκανες και πήγες. Τους έδωσες ένα μάθημα. Τους θύμισες ότι είσαι Κύπριος. Τους έδειξες ότι δεν είμαστε το ίδιο, έστω και αν είμαστε από την ίδια φυλή, την ίδια θρησκεία. Ανακούφισες έστω και λίγο τη σφιγμένη καρδιά μας. Και δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να το κάνει αυτό κανείς άλλος ανάμεσά μας εκτός από εσένα. (…).
»Οι συμπολίτες σου στην Κύπρο σε έδειξαν με το δάχτυλο Μουσταφά ανάμεσα σε εκείνο το πλήθος που βρισκόταν στο αεροδρόμιο. Ένιωσαν περήφανοι για εσένα. Σε χειροκρότησαν. Αυτή η όρθια στάση δεν διέλαθε την προσοχή κανενός. Τα χέρια σου που δεν χρειάστηκαν στην προσευχή. Ήσουν σαν ξένος εκεί. Ούτως ή άλλως είσαι ξένος. Είσαι Κύπριος. Και ξέρω ότι ούτε εσένα σου αρέσουν, όπως δεν αρέσουν και σε εμένα, εκείνοι που αναμειγνύουν τις κρατικές υποθέσεις με τις θρησκευτικές. Ιδού αυτή είναι όρθια στάση. Όποιος θέλει ας την αντιληφθεί έτσι.
«Κατέστρεψαν την κοσμικότητα στην Τουρκία»
»Μετά από αυτή τη στάση πίστεψα πιο πολύ τα λόγια σου ότι “τη λύση θα τη βρουν οι Κύπριοι μεταξύ τους”. Κανείς δεν θα μπορέσει να μας επιβάλει κάτι απ’ έξω, έτσι δεν είναι; Δεν μπορεί να πέσει η σκιά της Άγκυρας στο τραπέζι.
Με ενέπνευσε η όρθιά σου στάση μέσα στην ομάδα των πιστών μουσουλμάνων. Ελπίζω αυτή η φωτογραφία να είναι μια αρχή και οδηγός για τα βήματα που θα κάνουμε στο εξής σε αυτό τον δρόμο. Κατέστρεψαν την κοσμικότητα στην Τουρκία. Μήπως θα τα καταφέρουν και εδώ σε εμάς, όσα τζαμιά και αν φτιάξουν, όσους ιμάμηδες και αν μεταφέρουν; Ακόμα και οι Άγγλοι δεν τα κατάφεραν. Ίδρυσαν Ισλαμικό Λύκειο, προσπάθησαν πιο πολύ να μας κάνουν μουσουλμάνους στα κρυφά, αλλά δεν έπιασε.
»Την ώρα που διαβάζεται το κάλεσμα για προσευχή, εμείς κατεβάζουμε τα πόδια μας. Όταν περνάει νεκρός σηκωνόμαστε όρθιοι και βγάζουμε το καπέλο. Κατά το ραμαζάνι νηστεύουμε, ή ορθότερα νηστεύει όποιος θέλει. Κάνουμε μνημόσυνα στους νεκρούς μας. Πηγαίνουμε στον τάφο των αγαπημένων μας και χύνουμε νερό. Και όταν ο χότζας στο τζαμί ζητήσει συγχώρεση για τους νεκρούς μας, τη δίνουμε.
»Αν ρωτήσει “πώς ήταν ο νεκρός”, λέμε “ήταν καλός” έστω και αν δεν ξέρουμε ότι ήταν καλός. Ώς εδώ. Τόσος είναι ο μουσουλμανισμός μας. Να μην περιμένουν από εμάς να ανοίγουμε παντού τα χέρια μας αχρείαστα και να προσευχόμαστε, να διοργανώνουμε συναντήσεις για διώξιμο των δαιμόνων, να κόψουμε εισιτήριο για τον παράδεισο και να υποσχόμαστε στους πεσόντες μας 72 ουρί και κρασί. Εκείνοι λένε αμήν. Εμείς λέμε στην υγειά σας και πίνουμε ένα ποτηράκι!».