Μόνο ως άτολμα και φοβικά αλλά και υποκριτικά μπορεί να χαρακτηρισθούν τα αποτελέσματα της επίσκεψης Δένδια στη Βεγγάζη, όπου είχε συνομιλίες με τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Aguila Saleh.
Ο ΥΠΕΞ της Ελλάδας Νίκος Δένδιας, σε μια συγκυρία όπου το τουρκόφιλο καθεστώς Σάρατζ της Τρίπολης προκαλεί κατάφωρα και προχωρά μαζί με την Τουρκία στο αμέσως επόμενο διάστημα σε απαράδεκτες έρευνες και γεωτρήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, αντί η κυβέρνηση της Ελλάδας και ο Ν. Δένδιας να διακόψει άμεσα τις διπλωματικές σχέσεις με την κυβέρνηση Φαγιέζ αλ Σάρατζ, των ανδρεικέλων του Ερντογάν στην Τρίπολη και να αποκαταστήσει πλήρεις διπλωματικές σχέσεις με το νόμιμο δημοκρατικά εκλεγμένο Λιβυκό Κοινοβούλιο και τη διοίκηση Χαφτάρ, κατέφυγε σε αόριστες συζητήσεις για μελλοντικό άνοιγμα Προξενείου στη Βεγγάζη, πράγμα που υπονοεί ότι θα εγκατασταθεί ελληνική πρεσβεία στην Τρίπολη, ενώ αόριστες υπήρξαν και οι διαβεβαιώσεις για συζητήσεις στο μέλλον που θα αφορούν την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών Ελλάδας-Λιβύης, τη στιγμή που Σάρατζ και Ερντογάν, στη βάση του παράνομου Τουρκολυβικού μνημονίου, προωθούν άμεσα τετελεσμένα γεγονότα με έρευνες και γεωτρήσεις.
Η επίσκεψη Δένδια στη Βεγγάζη μοιάζει περισσότερο με κίνηση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας, με στόχο να ρίξει στάχτη στα μάτια στην ελληνική κοινή γνώμη, παρά ως μια νέα πολιτική στάση για την ακύρωση στην πράξη των παράνομων πεπραγμένων ανάμεσα στην Άγκυρα και την Τρίπολη.
Αναλυτικά η δήλωση του Ν. Δένδια έχει ως εξής:
“Είχα σήμερα τη χαρά να επισκεφθώ, εδώ στη Λιβύη, τον Πρόεδρο του μόνου εκλεγμένου θεσμού στη λιβυκή πραγματικότητα, του Λιβυκού Κοινοβουλίου, τον Aguila Saleh, ήδη επισκέπτη μας στην Ελλάδα.
Είχαμε την ευκαιρία να συμφωνήσουμε μαζί στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπισθεί η λιβυκή κρίση, που προϋποθέτει τη Διαδικασία του Βερολίνου και επίσης την πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία του Αιγύπτιου Προέδρου Al-Sisi. Συμφωνήσαμε με τον Aguila Saleh ότι η αυριανή πραγματικότητα στη Λιβύη προϋποθέτει την απομάκρυνση όλων των ξένων δυνάμεων. Αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ειρήνη και τη σταθερότητα.
Επίσης, πρέπει να πω ξεκάθαρα ότι, συμφωνήσαμε ότι η Τουρκία έχει ιστορικές ευθύνες για αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Λιβύη, όπως πολύ σωστά είπε χθες ο Πρόεδρος Macron. Η μεταφορά μισθοφόρων από τη Συρία και η παραβίαση του εμπάργκο όπλων είναι στοιχεία τα οποία βαρύνουν την τουρκική στάση. Δημιουργούν, όπως είπα και πριν, ιστορικές ευθύνες.
Η Ελλάδα βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση με τη συμμετοχή της στην επιχείρηση «Ειρήνη» στη θάλασσα και είναι έτοιμη να βοηθήσει ακόμη περισσότερο.
Από εκεί και πέρα συζητήσαμε για το μέλλον των σχέσεων της Ελλάδας με τη Λιβύη. Συνεννοηθήκαμε για τη δυνατότητα να λειτουργήσει Ελληνικό Προξενείο στη Βεγγάζη, το οποίο να διευκολύνει τις εμπορικές συναλλαγές. Η Λιβύη επιθυμεί να αντικαταστήσει τα τουρκικά προϊόντα με άλλα, ευρωπαϊκής και μάλιστα ελληνικής προέλευσης.
Συζητήσαμε, επίσης, για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης, στο πλαίσιο, βεβαίως, όχι της αυθαιρεσίας που συνιστά το φερόμενο ως μνημόνιο Sarraj-Τουρκίας, αλλά στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, σε συνέχιση των συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης το 2010. Και, βεβαίως, είχα τη χαρά να ανακοινώσω στον Πρόεδρο του Λιβυκού Κοινοβουλίου την απόφαση του Κώστα Τασούλα, του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, για την επαναλειτουργία της Επιτροπής Φιλίας Ελλάδος-Λιβύης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο”.