Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει απροκάλυπτα αυτήν την κρίσιμη για την Ελλάδα περίοδο, που χρειάζονται ηγέτες ικανοί να υψώσουν ανάστημα και να αντισταθούν, το “φιλο-γερμανικό” του πρόσωπο, το οποίο άλλωστε συνιστά οικογενειακή παράδοση για το Μητσοτακέικο.
Τάχθηκε, μεν, ο Κυρ. Μητσοτάκης και σωστά υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου, το οποίο θα διασφαλίσει έκδοση ομολόγων για τα κράτη-μέλη με τους πιο ευνοϊκούς δυνατούς όρους, αλλά όπως φάνηκε στην πορεία το έκανε περισσότερο για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης και μάλλον για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Γι’ αυτό και στην ουσία, αντί ο Έλληνας πρωθυπουργός να αναλάβει εκστρατεία και να ξεσηκώσει τους πάντες στην Ευρώπη στη διεκδίκηση του ευρωομολόγου, έχει, σχεδόν, καταπιεί τη γλώσσα του και απλώς ψελλίζει, για να μην ενοχλήσει τη Γερμανία, της οποίας το κατεστημένο βγάζει σπυράκια μόλις ακούει για ευρωομόλογα ή πράγμα που είναι το ίδιο για την περίσταση coronabonds.
Αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας δεν πάει πίσω. Δεν θέλει να ενοχλήσει για ευνόητους λόγους και προφανείς σκοπιμότητες την “φίλη” του Α. Μέρκελ και τα μύχια γερμανικά συμφέροντα, φτάνοντας ακόμα στο σημείο να ισχυρίζεται παράλογα πράγματα ενώ αρκετοί αναλυτές διερωτώνται “αν ξέρει τι λέει…”!
Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας με δηλώσεις του στο Facebook, αντί να συμβάλλει ώστε ο ίδιος και κυρίως η ελληνική κυβέρνηση να πιέσουν με όλες τους τις δυνάμεις και μέχρι τέλους για την έκδοση ευρωομολόγων, προσφέρει ανέλπιστα ανάσα και οδό διαφυγής στην Γερμανία, λέγοντας κυνικά ότι, αφού δεν θέλει η τελευταία το ευρωομόλογο, να προχωρήσουν σε ένα τέτοιο ομόλογο οι υπόλοιπες εννιά χώρες πλην της Γερμανίας και των Βορείων χωρών που το αποστρέφονται.
Μπράβο Αλέξη, μεγάλε οικονομολόγε! Ένα τέτοιο ομόλογο, φωστήρα μας, χωρίς την εγγύηση της Γερμανίας και χωρίς τη συμμετοχή σειράς από πιο “εύρωστες” οικονομικά χώρες της βόρειας Ευρώπης, θα ήταν δώρο-άδωρο, αφού θα είχε αμελητέο έως ανύπαρκτο οικονομικά όφελος. Πολύ περισσότερο που θα ήταν αμφίβολη και η συμμετοχή της Γαλλίας σε ένα τέτοιο εγχείρημα αλλά ίσως και άλλων χωρών μεταξύ των εννέα.
Πέραν αυτού, η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για ένα ομόλογο των “Νοτίων“, εφόσον δεν συνδέει αυτήν την κίνηση με την αμφισβήτηση της ίδια της ευρωζώνης και της Ε.Ε και την προοπτική εξόδου απ’ αυτές, αμφισβήτηση που ο Αλ. Τσίπρας απεχθάνεται όπως “ο διάβολος το λιβάνι”, έρχεται κουτί και εξυπηρετεί απολύτως τα γερμανικά σχέδια για μια Ευρωζώνη και Ε.Ε δύο ταχυτήτων , στις οποίες από τη μια θα είναι οι “πλούσιοι” και από την άλλη οι “παρίες“.
Ακόμα χειρότερα, όμως, ο Αλ.Τσίπρας με την ίδια δήλωσή του όχι μόνο “καλύπτει“, εκ των πραγμάτων, την απαράδεκτη γερμανική στάση, αλλά και για να μην αφήσει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του ανοίγει από πάνω και ένα χυδαίο μέτωπο εναντίον όσων αμφισβητούν τα ευρωπαϊκά θέσφατα και αντιπαλεύουν τους “Μένουμε Ευρώπη”, ταυτίζοντας, άκουσον-άκουσον, την αμφισβήτηση της παρουσίας μιας χώρας εντός της ευρωζώνης και της Ε.Ε με “εθνική απομόνωση“, όπως ρητά αναφέρει.
Ούτε περνάει φαίνεται από το μυαλό του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος για να διασώσει το ευρώ πέταξε στα σκουπίδια όλες τις αρχικές προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ότι εθνική απομόνωση είναι η εξάρτηση και η υποτέλεια και όχι η εθνική ανεξαρτησία της πατρίδας μας, η ανεξάρτητη εθνική νομισματική πολιτική και πολυδιάστατη οικονομική στρατηγική, μαζί με την πιο πλατιά και αμοιβαία επωφελή ευρωπαϊκή και διεθνή συνεργασία.
Ούτε ακόμα φαίνεται περνάει από το μυαλό του Αλέξη Τσίπρα ότι μέσα ακριβώς στην ευρωζώνη και την Ε.Ε, η Ελλάδα, παρά την ψευδεπίγραφη εικόνα που μας σερβίρουν, είναι άκρως απομονωμένη και σφιχτοκλειδωμένη σε μια γερμανική φυλακή όπου άλλοι κινούν τα νήματα και έχουν υποθηκεύσει αενάως το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας.
Ν.Ζ
Υ.Γ: Και να σκεφθεί κανείς ότι το ευρωομόλογο δεν αποτελεί παρά μόνο ασπιρίνη στην κρίση που διανύουμε. Γιατί το φάρμακο είναι να ρεύσει άφθονο “δωρεάν” και όχι δανεικό, χρήμα στα κράτη και στις οικονομίες. Αυτό, όμως, δεν είναι δυνατόν να συμβεί στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της Ε.Ε στην οποία η κοπή χρήματος δεν επιτρέπεται!
