Αδύνατη, ληστρική και επιζήμια η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές. 4,2% το δεκαετές ομόλογο Δημοσίου!

Το ελληνικό δημόσιο την ερχόμενη εβδομάδα ξεκινάει road show σε Νέα Υόρκη και Βοστώνη ώστε να παρουσιαστεί η συμφωνία για χρέος και cash buffer.

Όμως για να πειστούν οι ξένοι λεγόμενοι επενδυτές, στην ουσία η διεθνής κερδοσκοπία των αγορών, να αγοράσουν τα νέα ελληνικά ομόλογα θα πρέπει να παρουσιαστεί ένα πειστικό story για την ασφάλειά τους και την αποκομιδή μεγάλων κερδών.

Η αναπτυξιακή προοπτική δεν πείθει και η διευθέτηση του χρέους είναι θολή άπαξ ΔΝΤ και ΕΚΤ θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό χρέος μακροπρόθεσμα είναι μη βιώσιμο.

Οπότε χρειάζεται ένα πειστικό επιχείρημα στους ξένους επενδυτές-κερδοσκόπους.

Ένα πειστικό επιχείρημα θα ήταν να αποδειχθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει cash buffer δηλαδή απόθεμα ρευστότητας όχι μόνο τα 24,1 δισεκ. που ενέκρινε το Eurogroup στις 21 Ιουνίου αλλά… 60 δισεκ. ευρώ.

Οι επιδόσεις αυτές δεν θεωρούνται σπουδαίες για 7 βασικούς λόγους:

1)Υπάρχει τεράστιο χάσμα μεταξύ Ελλάδος και Πορτογαλίας.
Η σωστή σύγκριση της Ελλάδος δεν είναι με την Ιταλία αλλά την Πορτογαλία.
Το Πορτογαλικό 10ετές έχει απόδοση 1,78% και το 3ετές ομόλογο έχει επιτόκιο 0,043%.
Είναι προφανές ότι οι επιδόσεις της Ελλάδος έναντι της Πορτογαλίας είναι χαοτικές.

2)Ένας βασικός λόγος που δεν επιτρέπει η Ελλάδα να συγκλίνει με την Πορτογαλία είναι η Ιταλία.
Το Ιταλικό 10ετές έχει απόδοση 2,68% και το 3ετές 1,13%.
Λόγω των ανησυχιών για την Ιταλία και την πολιτική της νέας κυβέρνησης έχει αυξηθεί το country risk και μια χώρα εύθραυστη όπως η Ελλάδα εύλογα επηρεάζεται από μεγάλες διακυμάνσεις στα ομόλογα.
Να σημειωθεί ότι μακροπρόθεσμα το ελληνικό χρέος αναγνωρίζεται από όλους ότι δεν είναι βιώσιμο.

3)Οι διεθνείς επενδυτές δεν αισθάνονται τόσο ασφαλείς – όσο προσπαθούν πολλοί να πουν – λόγω του cash buffer (αποθέματος μετρητών) 24,1 δισεκ. που διαθέτει η Ελλάδα.
Ακόμη και εάν δεχθούμε ότι το cash buffer δεν φθάνει μέχρι το 2020 αλλά επιμηκύνεται έως το 2022…η ασφάλεια που παρέχουν τα ελληνικά ομόλογα φθάνει…έως το 2022 όχι έως το 2033 λόγω της 10ετούς επιμήκυνσης των δανείων του EFSF ύψους 96,6 δισεκ. ευρώ.

4)Η Ελλάδα διαθέτει πιστοληπτική ικανότητα Β+, δηλαδή μια πολύ επιρρεπή σε κρίσεις βαθμολογία από τους λεγόμενους οίκους αξιολόγησης, στην ουσία οίκους εποπτείας της διεθνούς ληστείας των αγορών, προφανώς τα ομόλογα είναι junk υψηλού ρίσκου.
Η Πορτογαλία είναι investment grade διαθέτει επενδυτική βαθμίδα οπότε η διαφορά Ελλάδος και Πορτογαλίας είναι τουλάχιστον 4 βαθμίδες που είναι πολύ μεγάλη διαφορά.

5)Κύπρος και Ελλάδα δεν έχουν ενταχθεί σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης QE και επίσης δεν θα έχουν waiver δηλαδή τα κρατικά ομόλογα δεν θα είναι επιλέξιμα σε πράξεις νομισματικής πολιτικής.
Η Ελλάδα βγαίνει από τα μνημόνια χωρίς να έχει καμία θετική επίδραση από την ποσοτική χαλάρωση.

6)Επιτόκια 4,20% στην 10ετία και 2,90% στην 3ετία αποτελούν εντελώς ασύμφορες επιδόσεις.
Το 10ετές πρέπει να έχει απόδοση πολύ κάτω από 3% και το 3ετές να έχει επιτόκιο πολύ κάτω από 1,5%.
Και οι δύο περιπτώσεις είναι πολύ – πολύ δύσκολες.
Να σημειωθεί ότι ενώ η Ελλάδα έχει μη βιώσιμο χρέος μακροπρόθεσμα και τα επιτόκια είναι ένας παράγοντας επιβαρυντικός, δεν μπορεί το ακριβό ΔΝΤ να δανείζει με 3,55% και η Ελλάδα να δανείζεται στα 10 χρόνια με επιτόκια 4,20%.

7)Ένα βασικό στοιχείο που σκοπίμως ή μη δεν αποτιμάται στην ορθή του διάσταση είναι ότι το 70% των αποκαλούμενων ξένων επενδυτών στα ελληνικά ομόλογα είναι hedge funds.
Όχι ασφαλιστικά ταμεία pension fund ή real money fund αλλά hedge funds δηλαδή χαρτοφυλάκια κερδοσκοπικού προσανατολισμού.