Αχέντ Ταμίμι, η κόρη της σταυρωμένης Παλαιστίνης, το σύμβολο της αντίστασης ενάντια στο ισραηλινό ζυγό που λυσσαλέα προσπαθεί να σβήσει από τον εδαφικό χάρτη το λαό της.
Η Αχέντ είναι παιδί της ισραηλινής κατοχής. Κόρη οικογένειας καμωμένη από “ατσάλι” που μπαινοβγαίνει στις φυλακές. Ήταν μόλις 4 χρονών όταν είδε πρώτη φορά τον πατέρα της πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Στις 19 Δεκεμβρίου 2017 ο ισραηλινός στρατός τη συνέλαβε, γιατί λίγες μέρες πριν είχε χαστουκίσει στρατιώτες που είχαν χτυπήσει με πλαστικές σφαίρες τον ξάδελφο της Μοχάμμεντ στο κεφάλι και έμεινε στη φυλακή 8 μήνες. Στις 29 Ιουλίου 2018 την απελευθέρωσαν.
Το ξανθογάλανο κορίτσι συνέτριψε την εικόνα της λευκής, ισραηλινής και δυτικής “ανωτερότητας”. Δεν είναι ούτε Αμερικανίδα, ούτε Ευρωπαία, είναι Παλαιστίνια. Η φλόγα της λευτεριάς που άσβεστη σιγοκαίει στην ψυχή της Αχέντ, αντάμωσε την παγκόσμια ανθρωποθάλασσα η οποία υποκλίθηκε στη νεαρή Παλαιστίνια αγωνίστρια της ελευθερίας.
Στη συνέχεια ακολουθεί η συνέντευξη μας.
Αχέντ μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά η συνέντευξη μας. Για να ξεκινήσω, να πω καταρχήν στους αναγνώστες μας ότι η οικογένεια σου και οι κάτοικοι του χωριού σου, Ναμπί Σάλεχ, είστε γνωστοί παγκοσμίως για την αδιάκοπη, ειρηνική αντίσταση σας ενάντια στην ισραηλινή κατοχή, στην επέκταση του οικισμού εποίκων Χαλαμίς και στην κατάσχεση των πηγών νερού .
1) Οι Ισραηλινοί έλεγαν πάντα αυτό το σύνθημα: “Ένας λαός χωρίς γη για μια γη χωρίς λαό”. Από το 1947 έως σήμερα πόσο έδαφος της Παλαιστίνης, που ήταν πάντα υπό κατοχή, έχει καταληφθεί από το Ισραήλ;
Ο “καρκίνος” εξακολουθεί να απλώνεται σε ολόκληρη την Παλαιστίνη που είναι υπό κατοχή. Λέγανε ότι η δική μου γενιά θα ξεχάσει και όμως είναι εκείνη που συγκρούεται σε όλα τα μέτωπα με τις δυνάμεις της κατοχής από το ποτάμι έως τη θάλασσα και η οποία εκτείνεται από τη Λοντ, στην Ιερουσαλήμ, στη Ραμάλα, στη Γάζα, στην Άκρα, στην Τζενίν και στη διασπορά.
Η δική μου γενιά έχει αποδείξει ότι δεν ξεχνά, δεν συγχωρεί. Έχει δείξει ότι διατηρεί αναλλοίωτες τις εντολές των μαρτύρων μας και μέσα από την επανάσταση και την αντίσταση θα συνεχίσει τις επιθέσεις, καλώντας το λαό να συνδράμει για να επιτευχθεί ο εθνικός στόχος, να τελειώσει ο εφιάλτης του αποικιοκρατικού οικοδομήματος, που απορρέει από την ιδεολογία του Σιωνιστικού Κινήματος το οποίο έκλεψε τον πόνο και την οδύνη των Εβραίων και την εφάρμοσε δημιουργώντας το επονομαζόμενο Ισραήλ στη γη της Παλαιστίνης, το οποίο αποτελεί τον υπηρέτη και τον φρουρό των συμφερόντων της αποικιοκρατίας, του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί εμπόδιο για την επίτευξη της αραβικής ενότητας.
Εμείς, ως μια γενιά που είναι διάσπαρτη σε όλες τις Αραβικές χώρες, πρέπει να μάθουμε από τις εμπειρίες των προηγούμενων γενιών οι οποίες εμπιστεύτηκαν τον κόσμο, τη Διεθνή Κοινότητα, το Διεθνές Δίκαιο, τους Διεθνείς Οργανισμούς και τις ψευδαισθήσεις του συμβιβασμού. Υπέγραψαν μια σειρά πολιτικών συμφωνιών και παρέδωσαν το 78% των εδαφών της ιστορικής Παλαιστίνης, μετά από τόσο αγώνα, τις θυσίες και τους μάρτυρες μας αλλά η υποτιθέμενη ειρήνη δεν επιτεύχθηκε, γιατί η ασυμμετρία ισχύος διαμορφώνεται μέσα από τις αντιθέσεις και ο κόσμος τον οποίον εμπιστεύτηκαν είναι θετικά προδιατεθειμένος υπέρ του Ισραήλ.
Η δική μου γενιά, όπως και εγώ, έχουμε με τη σειρά μας κληρονομήσει τον πόνο της κατοχής, την καταπίεση, τις δολοφονίες, την καταστροφή και ταυτόχρονα έχουμε κληρονομήσει την επανάσταση και τον αγώνα ενάντια στο αποικιοκρατικό οικοδόμημα πάνω στη γη μας. Είμαστε οπλισμένοι με τη συνειδητοποίηση, τις εμπειρίες και τη θέληση, δεν θα επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Εάν οι θυσίες μας αφορούσαν ένα κομμάτι της πατρίδας μας που τελικά ο κόσμος μας αρνήθηκε, τότε οι θυσίες μας θα είναι συνολικά για την εθνική απελευθέρωση και για τη διάλυση του οικοδομήματος της αποικιοκρατίας σε ολόκληρη τη χώρα μας, για να δημιουργήσουμε το κράτος της Παλαιστίνης από το ποτάμι έως τη θάλασσα, που θα είναι ένα κράτος δικαιοσύνης, ειρήνης και ισότητας για όλους τους πολίτες του και χωρίς διακρίσεις με βάση τη φυλή, το χρώμα ή τη θρησκεία. Η σύσταση του θα είναι ένα μήνυμα ειρήνης για ολόκληρη την ανθρωπότητα και ο λαός του θα είναι ο νέος Μεσσίας που θα ξεκινήσει την αποστολή του από την Παλαιστίνη για να διαδώσει τη δικαιοσύνη και την ειρήνη στον κόσμο.
Αυτή η γενιά, πιστεύει στην αναγκαιότητα της αντίστασης και του αγώνα και θεωρεί ότι η νίκη είναι τελικά αναπόφευκτη. Πιστεύει ότι η Αντίσταση ήταν και ακόμα είναι ο μοναδικός νόμιμος εκπρόσωπος του παλαιστινιακού λαού. Ιστορικά, αυτή η παλαιστινιακή νομιμότητα απορρέει από την νομιμότητα των όπλων που κρατούσαν οι αντάρτες σε όλα τα μέτωπα σύγκρουσης, όπου αργότερα προχώρησαν στην ίδρυση της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης που είχε σαν στόχο την απελευθέρωση της, μέσω του ένοπλου αγώνα.
Αυτή η γενιά, επίσης, πιστεύει απόλυτα ότι η απόκτηση της ελευθερίας προϋποθέτει ελεύθερη σκέψη και συμπεριφορά που δεν θα πρέπει να δεσμεύεται από νόμους και συνθήκες που επιβάλλονται από τον κατακτητή, παρά τον πόνο και την οδύνη που έχει βιώσει και εξακολουθεί να βιώνει με τον εκτοπισμό, τις δολοφονίες, τις συλλήψεις και την ταπείνωση σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας.
Η Γάζα βομβαρδίστηκε με διεθνώς απαγορευμένα όπλα, όπως με λευκό φώσφορο.
Στη Γάζα, ξανά, έγιναν εγκλήματα εναντίον γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων, καταστράφηκαν σπίτια χωρίς ειδοποίηση, σχολεία, Πανεπιστήμια και νοσοκομεία. Επίσης, 12 οικογένειες “διαγράφηκαν” από το παλαιστινιακό Ληξιαρχείο και οι πύργοι της που στέγαζαν τοπικά και διεθνή ΜΜΕ βομβαρδίστηκαν, για να αποτρέψουν τη διάδοση της αλήθειας στον κόσμο.
Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε την εθνοκάθαρση που επιχειρείται στον οικισμό Σέικχ Τζαρά και σε όλες τις παλαιστινιακές πόλεις και τη συνεχή επέκταση των εποικισμών.
Πέρα από όλα τα προηγούμενα που ανέφερα, αυτή η γενιά επιμένει ότι η συνειδητοποίηση της και οι στόχοι της δεν μπορούν να διαχωριστούν, όταν έρχεται αντιμέτωπη με τους εποικισμούς και το τείχος του απαρτχάιντ. Γνωρίζει ότι ο αγώνας μας είναι αδιαίρετος και ότι η δική μας πυξίδα είναι να νικήσουμε τον κατακτητή και να απελευθερώσουμε τη χώρα μας και όχι απλά να αφαιρέσουμε έναν οικισμό εποίκων και ένα τείχος.
Αυτή η γενιά, επίσης, επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται ως τη μαχόμενη και αγωνιζόμενη γενιά για την επίτευξη του στόχου της ελευθερίας του λαού και της χώρας και αρνείται να δει τον εαυτό της ως θύμα. Δεν ζητούμε τη συμπόνια ή τα δάκρυα της θλίψης κανενός, τα δακρυγόνα της κατοχής μας έχουν προκαλέσει πολλά δάκρυα. Όλα τα δάκρυα του κόσμου δεν μπορούν να φέρουν ένα καράβι από πρόσφυγες που θέλουν να επιστρέψουν στη Τζάφα. Δεν υιοθετούμε το αφήγημα του θύματος ή της οδύνης. Ζητούμε από τον κόσμο να μας βλέπει ως αγωνιστές της ελευθερίας. Χρειαζόμαστε συντρόφους και μαχητές στο πλευρό μας για τον αγώνα μας και όχι εκείνους που μας πουλάνε οίκτο ή μας στέλνουν κάρτες προμηθειών. Είμαστε η γενιά που θα “σαρώσει” τον εχθρό από τη χώρα και αυτό απαιτεί από εμάς να συνεχίσουμε τη μάχη ενωμένοι.
2) Μετά τη σύλληψη σου, θεωρήθηκες παγκοσμίως σύμβολο της παλαιστινιακής αντίστασης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή. Μπορείς να μας θυμίσεις τι έγινε κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και στη συνέχεια τις συνθήκες κράτησης σου στη φυλακή;
Η ανάκριση ήταν εξοντωτική. Με απείλησαν ότι θα συλλάβουν τον αδελφό μου Γάεντ , στη συνέχεια οι ισραηλινές αρχές τον έπιασαν και επίσης δέχθηκα μεγάλη ψυχολογική πίεση. Όλες οι μέρες στη φυλακή είναι ίδιες αλλά το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν οι έρευνες και η ανάκριση.
Η ανάκριση που υποβλήθηκα ήταν ανάρμοστη, γιατί υπήρχαν ακόμα και λεκτικές παρενοχλήσεις. Ο ανακριτής μου έλεγε “τα μαλλιά σου είναι όμορφα, τα μάτια σου είναι όμορφα”. Δεν υπήρχαν γυναίκες στρατιώτες μαζί μου. Ούτε στους γονείς μου ούτε στη δικηγόρο μου επέτρεψαν να είναι δίπλα μου. Με απείλησαν ακόμα και σε σχέση με την οικογένεια μου λέγοντας μου, ” εάν δεν ομολογήσεις, θα θέσουμε υπό κράτηση όλη την οικογένεια σου”. Κανένας δεν ήταν μαζί μου. Με ρώτησαν γιατί χτύπησα το στρατιώτη. Υπήρχαν πολλές ερωτήσεις που μου έκανε ο ανακριτής κατά τη διάρκεια της ανάκρισης.
Όλο τον καιρό που με ανέκριναν, άσκησα το δικαίωμα μου να παραμείνω σιωπηλή και δεν ομολόγησα τίποτα. Πρέπει να πω ότι υπήρχαν διάφορες ανακρίσεις. Στην πραγματικότητα ήταν τέσσερις ξεχωριστές ανακρίσεις. Η κάθε μία ήταν διαφορετική. Η μία ήταν διάρκειας 4 ωρών άλλη 5 ή 6 ώρες.
Ήμουν πάντα μόνη μου με τους ανακριτές, με άντρες ανακριτές. Κατά διαστήματα με πήγαιναν στο Δικαστήριο και συνέχιζαν να συζητούν την υπόθεση μου και να με ανακρίνουν, έως ότου μου επιβλήθηκε ποινή 8 μηνών.
Μέσω της σύλληψης μου, μπορεί να έγινα σύμβολο αλλά υπάρχουν άλλα 350 παιδιά, τουλάχιστον, στις ισραηλινές φυλακές των οποίων οι ιστορίες είναι εντελώς άγνωστες. Η Νουρχάν Αγάντ συνελήφθη όταν ήταν 16 χρονών και της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 13 ετών. Λένε ότι αποπειράθηκε να σκοτώσει στρατιώτη. Η Nουρχάν περπατούσε με τον ξάδελφο της τον οποίο πυροβόλησαν και σκοτώθηκε μπροστά στα μάτια της. Οι ισραηλινές δυνάμεις ασφάλειας πυροβόλησαν στη συνέχεια και τη Νουρχάν η οποία διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια την μετέφεραν στη φυλακή με ποινή 13 ετών. Σήμερα είναι 18 χρονών.
Το πιο μικρό κορίτσι στη φυλακή ήταν η Χάντια Αραϊνάτ. Τώρα είναι 16 χρονών και ήδη έχει εκτίσει από την ποινή της 3 χρόνια, θα πρέπει να την απελευθέρωσαν μετά από 4 μήνες. Ισχυρίζονται ότι αποπειράθηκε και εκείνη να σκοτώσει στρατιώτη. Τη στιγμή της σύλληψης της πήγαινε στο σχολείο της στην Ιεριχώ.
Στη φυλακή οι συνθήκες κράτησης για τις γυναίκες και τους άντρες κρατούμενους ήταν πολύ, πολύ δύσκολες. Τα κελιά είναι πολύ, πολύ μικρά. Δεν υπήρχε εξαερισμός. Υπήρχε ιατρική παραμέληση και επίσης απέτρεπαν την εκπαίδευση. Προσπάθησαν να εμποδίσουν τη μόρφωση μας. Αλλά οι κρατούμενοι είναι πάντα δυνατοί, ανυποχώρητοι και σταθεροί στη διεκδίκηση των αιτημάτων τους.
Στη φυλακή, όπως ανέφερα προηγουμένως, υπήρχαν γυναίκες και παιδιά. Συγκεκριμένα υπήρχαν 29 γυναίκες κρατούμενες μαζί μου. Ο αριθμός ανεβοκατέβαινε, ανάλογα με την κατάσταση. Μια γυναίκα ήταν φυλακισμένη σύμφωνα με την ισραηλινή πρακτική της διοικητικής κράτησης.
Διοικητική κράτηση σημαίνει ότι η φυλάκιση βασίζεται σε απόρρητους φακέλους, έτσι ώστε ο κρατούμενος να μην γνωρίζει γιατί έχει φυλακιστεί. Οι υποθέσεις των διοικητικών κρατούμενων εκδικάζονται μόνο στα Διοικητικά Δικαστήρια και η φυλάκιση τους πάντα παρατείνεται. Στην αρχή μπορεί να είναι διάρκειας 6 μηνών αλλά μετά θα ανανεωθεί για 4 μήνες. Σου λένε η διοικητική κράτηση είναι για 6 μήνες αλλά τότε, μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, λένε ότι έχει παραταθεί για άλλους 4 μήνες. Μετά από 4 μήνες θα σου πουν άλλους 6 μήνες. Όπως στην περίπτωση του κρατούμενου Αλί Τζαμάλ, ο θεός να αναπαύσει την ψυχή του, ο όποιος ήταν φυλακισμένος 7 χρόνια συνεχόμενα, υπό το καθεστώς της διοικητικής κράτησης.
Από τα 350 παιδιά στις φυλακές, 3 από αυτά είναι φυλακισμένα με αυτό το καθεστώς. Οι συνθήκες κράτησης τους είναι πολύ δύσκολες. Η φυλακή δεν αντέχεται από κανέναν. Και η διοικητική κράτηση ασκεί ακόμα μεγαλύτερη πίεση στους φυλακισμένους, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο. Ελπίζω ότι θα απελευθερωθούν όλοι οι κρατούμενοι και ειδικότερα τα παιδιά το δυνατόν συντομότερο.
Όλοι οι Παλαιστίνιοι έχουν κουράγιο. Βέβαια είναι διαφορετικό από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όμως μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου συνήθισα να βλέπω φυλακισμένους, τραυματίες και μάρτυρες. Φτάσαμε πια στο σημείο να λέμε, “Αρκετά. Αρκετά με την κατοχή”. Για αυτό αποφάσισα να σπάσω το φράγμα του φόβου και να συνεχίσω να υπερασπίζομαι τη χώρα μου.
Η οικογένεια μου έχει πολλούς μάρτυρες, ένας από αυτούς, είναι ο Ιζ αλ-Ντιν Ταμίμι. Ο Ιζ αλ-Ντιν Ταμίμι, η σκέψη του, τότε εγώ ήμουν στη φυλακή, ήταν πολύ, πολύ δύσκολο για μένα. Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα. Να χάνεις κάποιον από την οικογένεια σου ενώ εσύ είσαι φυλακισμένος και χωρίς να γνωρίζεις πως έγινε… είχα τεράστια νευρικότητα. Ο Ιζ αλ-Ντιν Ταμίμι ήταν ένας ήρεμος, πολύ καλός άνθρωπος. Δεν ήμουν εκεί αλλά η οικογένεια μου είπε, ότι ήταν έξω στο δρόμο. Τον καταδίωκαν, αφού είχε προφυλακιστεί πριν από ένα 1 χρόνο και ήρθαν να τον συλλάβουν και εκείνος έτρεξε μακριά. Οι στρατιώτες τον πυροβόλησαν στο λαιμό. Τον άφησαν αιμόφυρτο να αιμορραγεί πεσμένος στο έδαφος μέχρι να πεθάνει.
Ο ξάδελφος μου Μουσταφά Ταμίμι, ταξιτζής, χτυπήθηκε θανάσιμα από δακρυγόνο των ισραηλινών δυνάμεων, που έριξαν από μικρή απόσταση, χτυπώντας τον κατευθείαν στο πρόσωπο στις 9 Δεκεμβρίου 2011, κατά τη διάρκεια μίας διαδήλωσης που γίνεται κάθε εβδομάδα στο χωριό μου. Το δακρυγόνο το έριξαν από την πίσω πόρτα ενός τζιπ, ενώ ο ξάδελφος μου έτρεχε από πίσω του ρίχνοντας πέτρες.
Ο θείος μου την Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012 τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης ενάντια σε επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα, στις 17 Νοεμβρίου 2012. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα μου για αυτό που συνέβη στο θείο μου.
3) Πόσοι Παλαιστίνιοι (ενήλικοι και ανήλικοι) βρίσκονται αυτή τη στιγμή στις ισραηλινές φυλακές; Μπορείς να μας πεις τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στα κελιά; Είσαι ακόμα υπό δικαστική επιτήρηση;
Ατελείωτο ταξίδι στην κόλαση… Το Ισραήλ φυλακίζει εκατοντάδες Παλαιστίνιους. Συλλαμβάνονται συχνά μέσα στη νύχτα από τον ισραηλινό στρατό και αφού τους δέσουν τα μάτια, τους περνάνε χειροπέδες, τους κακοποιούν σωματικά και ψυχικά, προσπαθούν να τους χειραγωγήσουν, για να τους εξαναγκάσουν να ομολογήσουν εγκλήματα που δεν διέπραξαν.
Μέσα στις φυλακές υφίστανται φριχτή μεταχείριση και δεν έχουν καμία, σχεδόν, νομική στήριξη απέναντι στην κατοχική δύναμη.
Οι Παλαιστίνιοι δικάζονται από στρατιωτικά δικαστήρια, επειδή παραβιάζονται στρατιωτικές εντολές οι οποίες ποινικοποιούν δραστηριότητες, όπως το δικαίωμα πολιτικής έκφρασης ή οργάνωσης και συμμετοχής σε ειρηνικές διαδηλώσεις .
Κάθε χρόνο το Ισραήλ συλλαμβάνει περίπου 1000 παιδιά, ενώ κάποια από αυτά δεν είναι ούτε 13 χρονών. Ο ισραηλινός στρατός ασκεί διώξεις σε εκατοντάδες ανήλικους, που και αυτές εκδικάζονται από στρατιωτικά δικαστήρια.
Τα παιδιά, συχνά, συλλαμβάνονται κατά τη διάρκεια νυχτερινών εφόδων και υφίστανται κακομεταχείριση. Ανακρίνονται με δεμένα τα μάτια χωρίς καμία νομική προστασία, τα χτυπούν και τα βάζουν στην απομόνωση.
Κατά τη διάρκεια της κράτησής μου, υποβλήθηκα σε ιδιαίτερα επιθετικές ανακρίσεις, όπου, όπως ανέφερα προηγουμένως, ειπώθηκαν απειλές εναντίον της οικογένειας μου από τους ανακριτές.
Οι φυλακισμένοι οργανώνουν την αντίσταση τους με ένα και μοναδικό τρόπο, την απεργία πείνας την οποία βίωσα αν και για σύντομο χρονικό διάστημα.
Δεν με ενδιαφέρει η δικαστική επιτήρηση θα κάνω αυτό που θεωρώ σωστό.
4) Aχέντ ξέρω ότι είσαι ιδεαλίστρια και απόλυτα αφοσιωμένη στην παλαιστινιακή υπόθεση. Τελικά θα σπουδάσεις Νομική για να υπερασπιστείς το λαό σου και την πατρίδα σου;
Θέλω να υπερασπιστώ και να θέσω το παλαιστινιακό σε διεθνείς οργανισμούς, για να δείξω ότι είναι παράνομη η ισραηλινή κατοχή και η κατοχική δύναμη να λογοδοτήσει για τα εγκλήματα πολέμου και για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχει διαπράξει. Σχεδιάζω να το κάνω αυτό σπουδάζοντας Διεθνές Δίκαιο. Εύχομαι η κατοχή να λήξει μέχρι τότε, ώστε τελικά να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο.
Πολλά Πανεπιστήμια από διαφορετικές χώρες, όπως Αραβικές, Ευρωπαϊκές, ακόμα και η Βρετανία, μου έδωσαν υποτροφία αλλά εγώ αποφάσισα να σπουδάσω Νομική στο Μπιρ Ζέιτ στο Πανεπιστήμιο της πατρίδας μου. Ήδη βρίσκομαι στο 2ο έτος των σπουδών μου και πραγματικά ελπίζω να αποφοιτήσω όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ώστε να ξεκινήσω, σύμφωνα με το στόχο μου, να υπερασπίζομαι το λαό μου.
5) Σε μία από τις συνεντεύξεις σου δήλωσες ότι για σένα ο αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας σου και η κοινωνική αλλαγή είναι κυρίαρχα προτάγματα. Τόνισες ότι η γυναίκα στην πατρίδα σου είναι ηρωίδα. Πως σκοπεύεις να υπερασπιστείς τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία των πολιτών;
Η παλαιστινιακή αντίσταση και η μάχη για την απελευθέρωση από τη σιωνιστική κατοχή θα πρέπει να συνδυάζεται με τον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση, για να οικοδομηθεί μια συνεκτική κοινωνία, ικανή να εγγυηθεί την εξέλιξη της και την απελευθέρωση.
Οι γυναίκες, οι οποίες αποτελούν το μισό του κοινωνικού συνόλου και είναι εκείνες που αναλαμβάνουν την ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών τους, θα πρέπει να είναι συνειδητοποιημένες, μορφωμένες και να νοιώθουν ότι είναι δυνατές για να συμμετέχουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τέλος, οι γυναίκες είναι εκείνες που θα φέρουν στον κόσμο τη γενιά της απελευθέρωσης.
Οι γυναίκες θα πρέπει να αγωνιστούν για να ενταχθούν στην κοινωνία, συμμετέχοντας σε συνδικάτα, σε συλλόγους, συλλογικότητες και εθνικούς θεσμούς. Οι γυναίκες θα πρέπει να ξεπεράσουν έθιμα/παραδόσεις αλλά και περιορισμούς που απορρέουν από οποιαδήποτε συνιστώσα της κοινωνίας και επίσης θα πρέπει να παλέψουν για την υιοθέτηση νόμων που προστατεύουν και αποδίδουν την πραγματική θέση τους στο κοινωνικό σύνολο, έτσι ώστε να διαδραματίσουν αποτελεσματικά τον εθνικό τους ρόλο.
Επειδή πιστεύω στη λαϊκή αντίσταση, δεν είναι λογικό να μιλάμε για έναν πραγματικό αγώνα που θα αποκλείει τις γυναίκες. Η γυναίκα η οποία ασκεί τους ρόλους που της αναλογούν έχοντας κατακτήσει τα δικαιώματα της και έχοντας την εμπιστοσύνη, την ασφάλεια και την αποδοχή από την κοινωνία, είναι εκείνη που θα επιφέρει την πραγματική αλλαγή.
Είναι καθήκον μου να υπερασπιστώ τα δικαιώματα των γυναικών στην κοινωνία και τον ρόλο τους στον αγώνα για την απελευθέρωση.
6) Στην ίδια συνέντευξη δήλωσες ότι “ελπίζω όλες οι γυναίκες του κόσμου να μην βλέπουν τον εαυτό τους ως θύμα”. Νομίζω ότι όταν με υπερηφάνεια στάθηκες απέναντι στον Ισραηλινό στρατιώτη, εκείνη τη στιγμή ένοιωσα ότι υπερασπιζόσουν κάθε γυναίκα που έχει υποστεί βία.
Θα επαναλαμβάνω τη δήλωση μου: ελπίζω όλες οι γυναίκες του κόσμου να μην βλέπουν τον εαυτό τους ως θύμα. Όταν η γυναίκα πιστεύει στον εαυτό της, θα αγωνιστεί για τα δικαιώματα της.
7) Είσαι εκπρόσωπος μια νέας θαρραλέας γενιάς της πατρίδας σου. Θα δεχόσουν, εάν σου γίνει πρόταση, να ενταχθείς στην πολιτική σκηνή;
Δεν είμαι ενάντια στα παλαιστινιακά πολιτικά κόμματα, όμως θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για τα δικαιώματα των γυναικών και του λαού μου. Οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να γεφυρώσουν το χάσμα γενεών αλλιώς οι ίδιες θα προσπεραστούν.
8) Ο λαός σου μάχεται άοπλος ενάντια στη δήμευση της γης του. Τελικά η ισραηλινή κατοχή θα πετύχει το στόχο της;
Αυτό που συμβαίνει στο Τέμενος Αλ-Άκσα, στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στη Ραμάλα, στη Τζάφα οπουδήποτε στην Παλαιστίνη, είναι απόρροια της αποικιοκρατίας. Σήμερα όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει.
Η τελευταία αναμέτρηση μας δίδαξε ότι είναι εφικτό και πιθανό να πετύχουμε μια ολοκληρωτική νίκη. Η ελπίδα έχει επιστρέψει μαζί με τη βεβαιότητα στη συνείδηση μας ότι η χώρα μας θα απαλλαχθεί από τον αποικιοκρατισμό και αν μια μάχη τελειώνει, τότε ο πόλεμος έχει ξεκινήσει.
Θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τις επικείμενες μάχες και θα πρέπει να υπερβούμε διαιρέσεις, για να υπάρξει ενότητα με τη συγκρότηση ενός σχεδίου αγώνα για την εθνική απελευθέρωση, στην οποία θα μοιραζόμαστε ρόλους και όχι συμφέροντα, θα διανέμουμε καθήκοντα και όχι προνόμια.
Η εθνική επανάσταση έχει αποδείξει ότι συνολικά η αραβική λαϊκή γνώμη, ενωμένη, στοιχίζεται με τον αγώνα της Αντίστασης και για αυτό η πρώτη μας προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η ανοικοδόμηση της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης για να ηγηθεί στον απελευθερωτικό αγώνα, αφού πρώτα διορθώσει όλες τις ατέλειες της.
Ας αφήσουν αυτή τη γενιά να είναι παρούσα στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, ανάλογη της παρουσίας της στο πεδίο των συγκρούσεων. Προτείνω σε όλους τους αγωνιστές της χώρας να συνεχίσουν την επικοινωνία και την οργάνωση δράσεων για να ενώσουμε τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τα συμβούλια δήμων και χωριών, όπως και όλους τους θεσμούς μας στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη. Επίσης θα πρέπει να συνεχιστεί η αντίσταση στα σύνορα του ’48, όπως και οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο καθένας από εμάς θα πρέπει να συμβάλλει σύμφωνα με το ρόλο του/της για να υπάρξει ενότητα μεταξύ της ηγεσίας μας και των πολιτικών παρατάξεων, γιατί η συνοχή αποτελεί προϋπόθεση για τη νίκη.
Ας προετοιμαστούμε να συγκεντρώσουμε, να αφομοιώσουμε εμπειρίες για να αντλήσουμε πολύτιμα διδάγματα και να ξεπεράσουμε τα λάθη μας, για να πετύχουμε μια συνολική πολιτική ανυπακοή σε ολόκληρη την εδαφική επικράτεια.
Τι θα συνέβαινε εάν καίγαμε τις ταυτότητες μας σε ολόκληρη τη χώρα, στη Χάιφα στη Τζενίν, στη Γάζα και στην Ιερουσαλήμ;
Τι θα συνέβαινε εάν ο Μουχάμαντ ζούσε στο σπίτι του Ισα Γιασσέρ ή στο διαμέρισμα του Γιασσίν;
Τι θα συνέβαινε εάν κατεβαίναμε όλοι στους δρόμους ντυμένοι με τις παραδοσιακές μας στολές τραγουδώντας για την Παλαιστίνη , μπερδεύοντας με αυτόν τον τρόπο τις δυνάμεις κατοχής και τελικά καταφέρναμε να παραλύσουμε τις στρατιωτικές δυνατότητες τους, που στοχεύουν τους μαχητές μας.
Θα πρέπει να σκεφτούμε την ελεύθερη φωνή του αραβικού κόσμου που διαδήλωνε μαζικά σε όλες μας τις αραβικές πρωτεύουσες, όπως επίσης όλους τους ελεύθερους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο, που επιβεβαιώνει ότι η Παλαιστίνη αποτελεί το επίκεντρο της προσοχής και η πυξίδα για όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους.
Για να σου απαντήσω για το τι συμβαίνει στο Σέικχ Τζαρά, παραθέτω δηλώσεις από τη Μίνα και τον Μοχάμμεντ Ελ Κούρντ.
Μίνα: “Θα παραμείνουμε στα σπίτια μας και θα συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τη γη μας, εκεί που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε”.
Μοχάμμεντ: “Δεν φοβόμαστε, δεν μας τρομάζουν θα συνεχίσουμε να μιλάμε για όλες αυτές τις αδικίες και να προστατεύουμε τα σπίτια μας. Aυτές οι οικογένειες θα εκτοπιστούν λόγω μη πληρωμής του ενοικίου” είπε ένας από τους Δημάρχους της Ιερουσαλήμ και αναρωτιέμαι ποιος είναι ο ιδιοκτήτης (Ισραήλ). Φυσικά αυτό προσπαθούν να κάνουν, να γίνουμε ενοικιαστές στα ίδια μας τα σπίτια”.
Στο χωριό μου οι ιστορίες επαναλαμβάνονται. Ότι συνέβη στον ξάδελφο μου Μοχάμμεντ Ταμίμι πριν από χρόνια, συνέβη στον ξάδελφο μου Ομάρ Ταμίμι λίγες μέρες πριν. Οι στρατιώτες τον πυροβόλησαν στο κεφάλι, ενώ συμμετείχε σε διαμαρτυρία για την οδυνηρή επέτειο του θανάτου του ξαδέλφου μας Ιζ αλ-Ντιν Ταμίμι.
Για κάθε νίκη… είμαστε καλά και όπως είπε ο μάρτυρας Μπασίλ αλ Άρατζ “ποτέ να μην υπακούς τον κατακτητή”.
Κανένας δεν θα έπρεπε να δίνει στην κατοχή το δικαίωμα της αυτοάμυνας.
9) Στις μεικτές πόλεις , όπως αυτές διαμορφώθηκαν με τη σύσταση του Ισραηλινού κράτους το 1947, πογκρόμ υπερεθνικιστών Ισραηλινών επιτίθενται εναντίον Παλαιστινίων. Γιατί η Διεθνής Κοινότητα παραμένει σιωπηλή;
Αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι δεν επιθυμούν την ειρήνη και τη συνύπαρξη. Δεν μπορώ να μιλήσω καν για ότι έκαναν στη Γάζα, σκοτώνοντας εν ψυχρώ 67 παιδιά. Αυτό δεν λέγεται πογκρόμ αλλά αυτοάμυνα όπως λένε.
10) Με αφορμή την τελευταία σφαγή στη Γάζα η επικεφαλής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε Μισέλ Μπασελέτ δήλωσε ότι “δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τους πολίτες και τους κατοίκους του. Ωστόσο και οι Παλαιστίνιοι έχουν επίσης δικαιώματα. Τα ίδια δικαιώματα”. Ποιος νομίζεις θα σταματήσει την ισραηλινή επιθετικότητα;
Αυτό που μετρά δεν είναι οι γνώμες των ανθρώπων, πως μας βλέπουν. Αυτό που έχει σημασία είναι το πώς εμείς βλέπουμε τους εαυτούς μας, είμαστε μαχητές της ελευθερίας και αντιστεκόμαστε με αξιοπρέπεια ενάντια στην αποικιοκρατία.
11) Πιστεύεις ότι σε σχέση με το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης (Μπένετ-Λαπίντ), θα υπάρξει κάποια αλλαγή πολιτικής ή αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το Ισραήλ είναι ένα θεοκρατικό καθεστώς; Ο Ν. Μπένετ δεν είχε πει ότι “οι 3 γυναίκες πρέπει να πεθάνουν στη φυλακή” αναφερόμενος για σένα, τη μητέρα σου και την ξαδέλφη σου;
Δεν με ενδιαφέρει ποιος θα είναι ο νέος πρωθυπουργός ενώ θα συνεχίσει να σφάζει και να σκοτώνει τους Παλαιστίνιους. Τους βλέπω (Μπένετ-Λαπίντ) ως τους επικεφαλής των αποικιοκρατών. Αυτό που είπε ο Ν. Μπένετ δεν είναι προσωπικό, είναι ένα ζήτημα μεταξύ αποικιοκράτη και του αγωνιστή που μάχεται για την ελευθερία.
12) Ποιο είναι το όνειρο σου για την πατρίδα σου? Ελεύθερη την Παλαιστίνη από το ποτάμι έως τη θάλασσα ή θεωρείς ότι είναι εφικτή η λύση των δύο κρατών;
Εάν παραδεχτούμε και ομολογήσουμε ότι η Παλαιστίνη είναι υπό κατοχή, αυτό σημαίνει ότι η απελευθέρωση της θα επέλθει με τον τερματισμό της κατοχής σε ολόκληρη την εδαφική της επικράτεια.
Η Παλαιστίνη είναι μια χώρα συνύπαρξης τριών θρησκειών. Όλοι θα μπορούν να ζουν ειρηνικά ο ένας με τον άλλον, όταν ελευθερώσουν το μυαλό τους και απαλλαχθούν από τον αποικιοκρατικό ζυγό. Δεν έχουμε πρόβλημα με καμία θρησκεία και καμία φυλή, το μοναδικό μας πρόβλημα είναι η κατοχή.
13) Έχεις δηλώσει ότι “η αντίσταση μας θα συνεχίζεται έως ότου ελευθερώσουμε την Παλαιστίνη ακόμα και αν μας συλλαμβάνουν, μας πυροβολούν και μας σκοτώνουν”. Με οποιοδήποτε τίμημα Αχέντ; Είσαι έτοιμη να θυσιάσεις ακόμα και τη δική σου ζωή και της οικογένειας σου;
Είμαι αγωνίστρια της ελευθερίας και θα πληρώσω οποιοδήποτε τίμημα για την απελευθέρωση της χώρας μου.
14) Όταν βγήκες από τη φυλακή, επισκέφτηκες τον τάφο του Γιασέρ Αραφάτ. Εκεί ποια υπόσχεση του έδωσες; Ποιοι είναι οι δικοί σου ήρωες;
Στη γενιά στην οποία ανήκω, η επίγνωση του αγώνα μας συνδέεται άμεσα με τον Γιασέρ Αραφάτ, με το συμβολισμό της κοφίγιας (παλαιστινιακή μαντήλα) αντικρίζοντας την εικόνα του . Του υποσχέθηκα ότι “θα εξακολουθήσουμε να αντιστεκόμαστε έως ότου η Παλαιστίνη απελευθερωθεί”. Του είπα ότι “αυτός είναι ο δρόμος που εσύ χάραξες για εμάς και εμείς θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε σε αυτόν”.
Σαν ένα παιδί της Παλαιστίνης, έζησα τα παιδικά μου χρόνια στο Ναμπί Σάλεχ, το οποίο έχει κηρυχθεί “κλειστή στρατιωτική ζώνη”. Οι κάτοικοι αγωνίζονται με όλους τους δυνατούς τρόπους και η γυναίκα συμμετέχει ισότιμα στην αντίσταση, κρατά την οικογένεια και μεγαλώνει τα παιδιά.
Ανήκω σε μια οικογένεια αγωνιστών. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου έχουν φυλακιστεί, ο θείος και η θεία μου είναι μάρτυρες. Από μικρό παιδί οι ιστορίες που άκουγα αφορούσαν γυναίκες ηρωίδες. Οι ιστορίες του παππού και της γιαγιάς είχαν σαν κεντρικά τους πρόσωπα την Λέιλα Χάλεντ και την Νταλάλ Αλ-Μουγκράμπι.
Η Λείλα Χάλεντ αποτελεί ιδανικό πρότυπο ηρωισμού και πρόκληση για τη σιωνιστική αποικιοκρατία, είναι σύμβολο δύναμης, αποφασιστικότητας και θέλησης για τις γυναίκες της Παλαιστίνης και σ’ εμένα μου έδωσε κουράγιο να αντιμετωπίζω την τυραννία της κατοχής.
Αλλά πέρα από το θαυμασμό μου, επιλέγω άλλη μορφή αγώνα γιατί θεωρώ ότι η λαϊκή αντίσταση μπορεί να επιφέρει την αλλαγή και να διαδώσει καλύτερα το μήνυμα της στον λαό μου, ενώ ταυτόχρονα πιστεύω ότι οι αγώνες των λαών με όλες τις μορφές τους, εγγυώνται από το Διεθνές Δίκαιο.
15) Όταν η Παλαιστίνη απελευθερωθεί πιστεύεις ότι θα πρέπει να ενταχθεί στο Κίνημα των Αδεσμεύτων;
Όταν η Παλαιστίνη απελευθερωθεί, νομίζω ότι θα υποστηρίξουμε άλλους μαχητές της ελευθερίας και φυσικά το Κίνημα Αδεσμεύτων. Αλλά τότε αυτό θα σημαίνει ότι ένας νέος κόσμος θα αναδυθεί εδραιωμένος σε νέους πυλώνες ελευθερίας, δικαιοσύνης και ισότητας και ο παλιός κόσμος που τον καθοδηγούσαν τύραννοι θα καταστραφεί. Αυτό είναι ένα από τα όνειρα μου.
16) Έχεις κάποιο άλλο όνειρο που θα μπορούσες να μοιραστείς και να αγωνιστείς με τους συνομήλικους σου σε ολόκληρο τον κόσμο;
Το όνειρο μου είναι να παίζω ποδόσφαιρο και να χορεύω ελεύθερα αλλά πώς να γίνει αληθινό αφού η κατοχή καταστρέφει τα πάντα. Εάν δεν μπορώ να υλοποιήσω ένα μικρό όνειρο πώς να ονειρευτώ ένα μεγαλύτερο;
Νομίζω ότι το τέλος του Σιωνισμού θα σηματοδοτήσει τον τερματισμό ενός προβλήματος από τα πιο σημαντικά σε ολόκληρο τον κόσμο, ακόμα μεγαλύτερο και από την κλιματική αλλαγή, γιατί τότε οι άνθρωποι θα φροντίζουν ο ένας τον άλλο, θα έχουν απαλλαχθεί από τους άπληστους και από τον καπιταλισμό που αποτελεί τον κύριο χρηματοδότη της κλιματικής αλλαγής.
Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ότι εμείς είμαστε ελεύθεροι, όχι εκείνοι που έχουν καταληφθεί από μίσος και εχθρότητα.
Πηγή: Κυριακάτικη Kontranews
