«Αντικαταστήστε τον πρωθυπουργό Σούνακ ή αντιμετωπίστε μια δεκαετία παρακμής υπό τον Κιρ Στάρμερ», ηγέτη των Εργατικών.
O τίτλος του άρθρου που δημοσιεύτηκε στις 23 Ιανουαρίου στη εφημερίδα The Daily Telegraph -«ναυαρχίδα» του συντηρητικού Τύπου στη Βρετανία– δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνειών.
Προς επίρρωση, ο υπότιτλος ανέφερε: «Στερούμενη έμπνευσης, η ηγεσία του πρωθυπουργού είναι το κύριο εμπόδιο στην ανάκαμψη του κόμματος» σε μια κρίσιμη εκλογική χρονιά στη χώρα.
Το άρθρο υπογράφει ο Σερ Σάιμον Κλαρκ: βουλευτής των κυβερνώντων συντηρητικών Τόρις, πρώην υπουργός Στέγασης επί της βραχύβιας πρωθυπουργίας της Λιζ Τρας, στενός συνεργάτης της, αλλά και πρώην υφυπουργός του Σούνακ, όταν ο τελευταίος ήταν υπουργός Οικονομικών.
«Δεν καταλαβαίνει τι χρειάζεται η Βρετανία και δεν ακούει τι θέλει ο βρετανικός λαός», γράφει ο Κλαρκ, με αποτέλεσμα το κόμμα να «έχει χάσει βασικούς ψηφοφόρους».
«Η ωμή αλήθεια είναι πως ο Ρίσι Σούνακ οδηγεί τους Συντηρητικούς σε εκλογική σφαγή».
Με τη Βρετανία σε τροχιά βουλευτικών εκλογών, οι νυν αντιπολιτευόμενοι Εργατικοί διατηρούν σταθερά άνετο προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις.
Φτάνει το εκπληκτικό 27% στην πιο πρόσφατη, που έγινε από το YouGov για τους Times, με τους Εργατικούς στο 47% και τους Συντηρητικούς μόλις στο 20%.
Αν και το χείλος του πολιτικού γκρεμού είναι ορατό σε όλους, πρώην και νυν υπουργοί των Τόρις έσπευσαν να πάρουν αποστάσεις ή και να καταδικάσουν την οξεία επίθεση του Σερ Κλαρκ.
Και δη στον απόηχο της αποσόβησης μιας μεγάλης εσωτερικής ρήξης με το κυβερνητικό αντιμεταναστευτικό «σχέδιο Ρουάντα».
Για το άρθρο-ράπισμα ακούστηκαν χαρακτηρισμοί όπως «απερίσκεπτο», «ανόητο», «επιπόλαιο και διχαστικό».
Μέχρι και η Λιζ Τρας πήρε αποστάσεις.
Όμως στο κόμμα και στην κυβέρνηση επικρατεί εμφανής αμηχανία, όπως και οι ρωγμές.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σουνάκ κατά τη διάρκεια ακόμη μιας θυελλώδους συνεδρίασης της Βουλής των Κοινοτήτων (UK Parliament/Maria Unger/Handout via REUTERS)
Πολιτικό μελόδραμα
Τα πράγματα για τον Βρετανό πρωθυπουργό φαίνεται ότι δεν είναι τόσο απλά, ούτε οι εσωκομματικοί επικριτές του λίγοι και απομονωμένοι.
Έχει συγκροτηθεί μια ομάδα απογοητευμένων κυβερνητικών βουλευτών και συμβούλων, γράφουν οι Times, «καταστρώνοντας σχέδια για την απομάκρυνση του Σούνακ».
Στις τάξεις τους, αναφέρει το δημοσίευμα, εντάχθηκε και ένας μέχρι πρότινος σύμβουλος του Σούνακ, ο Γουίλ Ντράι.
Υπεύθυνος μυστικών δημοσκοπήσεων για την Ντάουνινγκ Στριτ, παραιτήθηκε τον Νοέμβριο δηλώνοντας απογοητευμένος.
Προ ημερών συμμετείχε στη σύνταξη των ερωτήσεων για την έρευνα-κόλαφο του YouGov, που δημοσιεύτηκε στην Telegraph και προβλέπει ότι οι Τόρις οδεύουν προς εκλογική συντριβή αντίστοιχη με εκείνη του 1997, που έφερε τους Εργατικούς και τον Τόνι Μπλερ στην εξουσία.
«Μην έχετε καμία αμφιβολία: είμαστε σε πορεία για τουλάχιστον μια δεκαετία διακυβέρνησης από τους Εργατικούς», σχολίασε ο πρώην πρωθυπουργός σύμβουλος.
Εάν μάλιστα επιστρέψει στην πολιτική πρώτη γραμμή ο ακροδεξιός «Mr. Brexit», Νάιτζελ Φάρατζ, «το Συντηρητικό Κόμμα», προέβλεψε, «ουσιαστικά δεν θα υπάρχει μέχρι τα Χριστούγεννα»…
Για να αποφευχθεί αυτό το σενάριο, γράφει η βρετανική εφημερίδα, καμιά δωδεκαριά «αντάρτες» των Τόρις, κυρίως από την σκληροπυρηνική δεξιά πτέρυγα του κόμματος, κινούν παρασκηνιακά διαδικασίες για να πέσουν τίτλοι τέλους στην πρωθυπουργία Σούνακ «πριν από τις γενικές εκλογές».
Αναμένονται εντός του έτους, όμως η ημερομηνία τους δεν έχει ακόμη οριστεί.
Παρά τις επικοινωνιακές βόλτες του στο Λονδίνο και τις σέλφι με πολίτες, οι δημοσκοπήσεις παραμένουν εξαιρετικά δυσοίωνες για τον Βρετανό πρωθυπουργό Ρίσι Σούνακ (Dan Kitwood/Pool via REUTERS)
Πρωθυπουργικές «μουσικές καρέκλες»
Η εσωκομματική διαδικασία για την αλλαγή ηγέτη «δεν χρειάζεται να κρατήσει πάνω από μία εβδομάδα», υποστηρίζει στο άρθρο του στην Telegraph o Σερ Σάιμον Κλαρκ.
Όμως για να φτάσουν τα πράγματα -ξανά- μέχρι εκεί απαιτούνται 53 επιστολές κυβερνητικών βουλευτών, που θα θέτουν ανοιχτά θέμα ηγεσίας.
Εν μέσω της δημοσκοπικής κατρακύλας των Συντηρητικών, ωστόσο, οι φόβοι περισσεύουν ότι μια τέτοια κίνηση στην παρούσα φάση θα ήταν αυτοκαταστροφική.
Πολλοί πάντως θεωρούν ότι μέχρι την άνοιξη οι συνθήκες θα έχουν ωριμάσει.
Οι Τόρις αναμένεται να χάσουν δύο εκλογές αναπλήρωσης κενών εδρών τον Φεβρουάριο και να υποστούν βαριά ήττα στις τοπικές εκλογές τον Μάιο, ιδιαίτερα στις περιοχές του Κόκκινου Τείχους, που είναι κρίσιμες για τις ελπίδες της Sunak στις γενικές εκλογές.
Όμως ο χρόνος μπορεί να μην είναι με το μέρος των ανταρτών. Το ίδιο ίσως να συμβεί και με πολλούς από τους συντηρητικούς ψηφοφόρους.
Υπάρχει ήδη μεγάλη κόπωση από το διαρκές πολιτικό ψυχόδραμα στους Τόρις, που έχουν ήδη αλλάξει τέσσερις πρωθυπουργούς μέσα σε σχεδόν πέντε χρόνια.
Ως έχουν δε τα πράγματα με την κατάσταση της βρετανικής οικονομίας, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι με ένα νέο ηγέτη το κόμμα δεν θα τα πάει χειρότερα στις επερχόμενες εκλογές.
Ήδη παρουσιάζει εικόνα διάλυσης. Οι εσωκομματικές φαγωμάρες δυσχεραίνουν περαιτέρω το κυβερνητικό έργο και κάθε άλλο παρά βοηθούν στις δημοσκοπήσεις.
Από την άλλη, βέβαια, η δημοτικότητα του Σουνάκ βρίσκεται σήμερα στα τάρταρα, περίπου στα ίδια επίπεδα που ήταν του Μπόρις Τζόνσον λίγο πριν εξαναγκαστεί σε παραίτηση τον Σεπτέμβριο του 2022.
Έκτοτε η πρωθυπουργική καρέκλα δείχνει να είναι καταραμένη για τους Τόρις.
Οι δε Εργατικοί δείχνουν είναι σαν να έχουν… πάρει ποπ κορν και να παρακολουθούν τους πολιτικούς αντιπάλους τους να οδεύουν χωρίς φρένα προς ένα πολιτικό «δυστύχημα» σε αργή κίνηση.
