Πιο γελοίος πεθαίνεις…
Εκτός από τις απόπειρες δολοφονίας, και οι ίδιες οι ερχόμενες εκλογές στις ΗΠΑ θυμίζουν σενάριο του Μπόλυγουντ.
Όταν ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ έβαλε υποψηφιότητα για το χρίσμα των δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές, ο κομματικός μηχανισμός έκανε ότι μπορούσε για να τον εμποδίσει (όπως είχε κάνει σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις με τον Μπέρνι Σάντερς και την Τάλσι Γκάμπαρντ). Αντίθετα με τους προαναφερθέντες, ο Κένεντι τους προειδοποίησε ότι αν δεν του αφήσουν καμία δυνατότητα να παλέψει για το χρίσμα, θα κατεβεί σαν ανεξάρτητος υποψήφιος – πράγμα που αναγκάστηκε να πράξει τελικά.
Από τη στιγμή που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του, ο μηχανισμός του δημοκρατικού κόμματος έκανε ότι μπορεί για να τον εμποδίσει. Από το να τον αποκλείσει απ’ όλα τα συστημικά μέσα, μέχρι το να συστήσει ειδική ομάδα που τηλεφωνούσε σε όποιον άνθρωπο έχει συναντήσει στα τελευταία 50 χρόνια και ζητούσε για δυσφημιστικές πληροφορίες, μέχρι το να ξεκινήσουν προσφυγές και να βάζουν τους δικαστές τους να βγάζουν αποφάσεις που τον εμπόδιζαν να κατέβει, στη μία πολιτεία μετά την άλλη, υποχρεώνοντάς τον έτσι να ξοδεύει περισσότερο χρόνο και χρήματα στα δικαστήρια παρά στην προεκλογική του καμπάνια.
Αφού είδε και απόειδε, συνεπέρανε ότι τυχόν επανεκλογή του ίδιου παρακρατικού μηχανισμού – γιατί σε τέτοιο έχει εξελιχθεί πλέον το δημοκρατικό κόμμα – θα σήμαινε πρακτικά το τέλος της δημοκρατίας στις ΗΠΑ (φαίνεται θεωρεί ότι έχουν απομείνει κάποια ψήγματα δημοκρατίας). Αφού συζήτησε εκτενώς με τους συνεργάτες και την οικογένειά του και συναντήθηκε με τον έως τότε αντίπαλό του Ντ. Τραμπ, αποφάσισε να υποστηρίξει την εκλογή του τελευταίου ως μόνο τρόπο διάσωσης της δημοκρατίας. Πέτυχε και την υπόσχεση του Τραμπ να υιοθετήσει, ουσιαστικά, το πρόγραμμα του Κένεντι στον τομέα της υγείας (τομέα με τον οποίο ο Κένεντι ασχολείται επί 2 περίπου δεκαετίες, αν όχι περισσότερο).
Έβγαλε λοιπόν διάγγελμα με το οποίο ανακοίνωσε αρχικά την απόσυρση της υποψηφιότητάς του στις λεγόμενες “swing states” – τις πολιτείες όπου το αποτέλεσμα “παίζεται” μεταξύ των δύο κομμάτων και οι οποίες τελικά καθορίζουν το νικητή των εκλογών. Στη συνέχεια, μετά από νεώτερες εξελίξεις, αποφάσισε να αποσύρει την υποψηφιότητά του απ’ όλες τις πολιτείες και να καλέσει τους υποστηρικτές του να ψηφίσουν τον Τραμπ. Εκτιμάται ότι αν καταφέρει να εκλεγεί, ο τελευταίος θα δώσει κάποια σημαντική κυβερνητική θέση στον Κένεντι, σύμφωνα όμως με δηλώσεις και τον δύο, δεν έχει υπάρξει σχετική συμφωνία. Έτσι κι αλλιώς πάντως, για να γίνει αυτό θα πρέπει να συντρέξουν πολλοί παράγοντες, κανείς από τους οποίους δεν είναι εξασφαλισμένος: Να φτάσει ζωντανός στις εκλογές ο Τραμπ, να φτάσει ζωντανός ο Κένεντι, να μη γίνει τεράστιας κλίμακας νοθεία στις εκλογές…
Κάπου εδώ είναι που μπαίνουμε στη σφαίρα του θεάτρου του παραλόγου: Το δημοκρατικό κόμμα, που προσέφευγε στα δικαστήρια για να τον εμποδίσει να κατέβει στις εκλογές, άρχισε να προσφεύγει στα δικαστήρια για να τον εμποδίσει να … μην κατέβει.
Και πλέον, ο ένας δικαστής μετά τον άλλο παίρνουν αποφάσεις που τον εμποδίζουν να ακυρώσει την κάθοδό του.
Τελευταίος στη σειρά (μέχρι τώρα), ο δικαστής Στίβεν Έλκε που έκρινε ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ουισκόνσιν, από τη στιγμή που ένας υποψήφιος υποβάλλει τον πλήρη φάκελο της υποψηφιότητάς του, υποχρεούται να παραμείνει υποψήφιος εκτός αν πεθάνει.
Τουλάχιστον του δίνει μία εναλλακτική…