Μετά από τρία χρόνια σχεδιασμού, πέντε αποστολές και μια πεζοπορία δύο εβδομάδων, οι επιστήμονες έφτασαν στο ψηλότερο δέντρο που βρέθηκε ποτέ στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, ένα πανύψηλο δείγμα στο μέγεθος 25ώροφου κτιρίου.
Το γιγάντιο δέντρο, του οποίου η κορυφή προεξέχει ψηλά πάνω από τον θόλο στο φυσικό καταφύγιο του ποταμού Ηραπατούρου στη βόρεια Βραζιλία, είναι ένα angelim vermelho (επιστημονική ονομασία: Dinizia excelsa) με ύψος 88,5 μέτρα και περίμετρο 9,9 μέτρα – το μεγαλύτερο που έχει εντοπιστεί ποτέ στον Αμαζόνιο, λένε οι επιστήμονες.
Οι ερευνητές εντόπισαν για πρώτη φορά το τεράστιο δέντρο σε δορυφορικές εικόνες το 2019 στο πλαίσιο ενός προγράμματος τρισδιάστατης χαρτογράφησης.
Μια ομάδα ακαδημαϊκών, περιβαλλοντολόγων και τοπικών οδηγών οργάνωσε μια αποστολή για να προσπαθήσει να το φτάσει αργότερα το ίδιο έτος.
Αλλά μετά από μια δεκαήμερη πεζοπορία σε δύσκολο έδαφος, εξαντλημένοι, με λίγες προμήθειες και με ένα μέλος της ομάδας να αρρωσταίνει, αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω.
Τρεις ακόμη αποστολές στην απομακρυσμένη περιοχή Jari Valley του καταφυγίου, η οποία βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ των πολιτειών Amapa και Para, έφτασαν σε πολλά άλλα γιγαντιαία δέντρα, συμπεριλαμβανομένου του ψηλότερου δέντρου βραζιλιάνικης καρυδιάς που έχει καταγραφεί ποτέ στον Αμαζόνιο – 66 μέτρα.
Όμως το τεράστιο angelim vermelho παρέμεινε άπιαστο μέχρι την αποστολή της 12ης-25ης Σεπτεμβρίου, όταν οι ερευνητές πέρασαν 250 χιλιόμετρα με βάρκα σε ποτάμια με ύπουλα ορμητικά ρεύματα και άλλα 20 χιλιόμετρα με τα πόδια σε ορεινή ζούγκλα για να το φτάσουν.
Ένα άτομο της 19μελούς αποστολής δαγκώθηκε από κάτι που ο γιατρός της ομάδας πιστεύει ότι ήταν δηλητηριώδης αράχνη.
Αλλά άξιζε τον κόπο, λέει ο δασολόγος μηχανικός Diego Armando Silva του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου Amapa, ο οποίος βοήθησε στην οργάνωση του ταξιδιού.
«Ήταν ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που έχω δει ποτέ. Απλά θεϊκό», δήλωσε ο Silva, 33 ετών, στο AFP. «Βρίσκεσαι στη μέση αυτού του δάσους, όπου η ανθρωπότητα δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι της, με την απόλυτα πληθωρική φύση».
Αφού κατασκήνωσαν κάτω από το τεράστιο δέντρο, η ομάδα συνέλεξε φύλλα, χώμα και άλλα δείγματα, τα οποία θα αναλυθούν τώρα για να μελετηθούν ερωτήματα όπως το πόσο παλιό είναι το δέντρο – τουλάχιστον 400 με 600 ετών, εκτιμά ο Silva – γιατί η περιοχή έχει τόσα πολλά γιγάντια δέντρα και πόσο άνθρακα αποθηκεύουν.
Περίπου το ήμισυ του βάρους των γιγάντιων δέντρων της περιοχής είναι άνθρακας που απορροφάται από την ατμόσφαιρα, θεμελιώδους σημασίας για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, λέει ο Silva.
Όμως, παρά την απομόνωσή τους, οι γίγαντες της περιοχής απειλούνται.
Το ξύλο του Angelim vermelho είναι πολύτιμο για τους υλοτόμους, και στο καταφύγιο Ηραπατούρου εισβάλλουν παράνομοι χρυσωρύχοι που είναι διαβόητοι για την οικολογική καταστροφή, λέει η Jakeline Pereira από την περιβαλλοντική ομάδα Imazon, η οποία βοήθησε στην οργάνωση της αποστολής.
«Ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι που κάναμε αυτό το εύρημα», λέει η Pereira. «Είναι εξαιρετικά σημαντικό σε μια εποχή που ο Αμαζόνιος αντιμετωπίζει τόσο τρομακτικά επίπεδα αποψίλωσης των δασών».
Τα τελευταία τρία χρόνια, η μέση ετήσια αποψίλωση των δασών στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας έχει αυξηθεί κατά 75 τοις εκατό σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία.
