Οι αναπτυσσόμενες χώρες ζουν στο έλεος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve).
Αυτό μπορεί να ακούγεται ωμό, αλλά αυτό το κάνει όχι λιγότερο αληθινό.
Όταν οι νομισματικές συνθήκες στις ΗΠΑ είναι χαλαρές, το κεφάλαιο ωθείται προς τις αναδυόμενες οικονομίες, διευκολύνοντας αυτές τις χώρες να χρηματοδοτήσουν τις οικονομίες τους σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times το Σάββατο 30 Ιουλίου 2022.
Και όταν η Fed ακολουθεί πολιτική νομισματικής σύσφιξης, όπως κάνει αυτές τις μέρες, αντιστρέφεται η πορεία των κεφαλαιακών ροών καθώς οι επενδυτές αναζητούν υψηλότερες αποδόσεις
Ο οικονομικός κύκλος
Αυτός ο κύκλος συνήθως θεωρείται ότι προκύπτει από τον αντίκτυπο των υψηλότερων ή χαμηλότερων επιτοκίων των ΗΠΑ στις ροές κεφαλαίων προς τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο η απόδοση των αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων που επηρεάζει αυτές τις χώρες.
Η ισοτιμία του δολαρίου παίζει επίσης μεγάλο ρόλο σε αυτό το… οικονομικό δράμα.
Οι τέσσερις αιτίες
Ακολουθούν τέσσερις τρόποι με τους οποίους ένα ισχυρότερο δολάριο κάνει τη ζωή δύσκολη για τις αναδυόμενες οικονομίες.
Πρώτον, ένα ισχυρότερο δολάριο τείνει να μειώσει την ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου.
Είναι το κυρίαρχο νόμισμα για την τιμολόγηση και τον διακανονισμό ενός τεράστιου τμήματος παγκόσμιων εμπορικών συναλλαγών.
Δεδομένου ότι η αγοραστική δύναμη των νομισμάτων εκτός των ΗΠΑ μειώνεται όταν ενισχύεται το δολάριο, η ανατίμηση του αμερικανικού νομίσματος τείνει να κάνει τον κόσμο φτωχότερο και λιγότερο εμπλεκόμενο στις διεθνεις εμπορικές συναλλαγές.
Δεδομένου ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες τείνουν να είναι αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν μικρές, ανοιχτές οικονομίες που εξαρτώνται ιδιαίτερα από το παγκόσμιο εμπόριο, οτιδήποτε ασκεί πτωτική πίεση σε αυτό είναι πιθανό να αποβεί αρνητικό για αυτές.
Δεύτερον, ένα ισχυρότερο δολάριο τείνει να διαβρώσει την πιστοληπτική ικανότητα των αναπτυσσόμενων χωρών που έχουν χρέος σε αμερικανικό νόμισμα.
Η ανατίμηση του δολαρίου καθιστά πιο ακριβό για τις χώρες να αγοράσουν το αμερικανικό νόμισμα που χρειάζονται για την εξυπηρέτηση των χρεών τους.
Αυτό είναι πιθανό να είναι πιο οδυνηρό για τις χώρες με χαμηλότερο εισόδημα που έχουν συνήθως περιορισμένη ικανότητα να δανείζονται διεθνώς σε δικά τους νομίσματα, ακόμη και στις καλύτερες συγκυρίες φγια τη διεθνή οικονομία.
Τρίτον, ένα ισχυρό δολάριο είναι πιθανό να είναι άβολο για την Κίνα αυτές τις μέρες και ό,τι είναι κακό για αυτήν τη χώρα δεν είναι γενικά χρήσιμο για τις αναδυόμενες οικονομίες, δεδομένης της σχέσης τους με τις κινεζικές αλυσίδες εφοδιασμού και τη ζήτηση εμπορευμάτων.
Η περίπτωση της Κίνας
α. Αν και είναι επιφανειακά ευκολο να πιστεύουμε ότι ένα αποδυναμωμένο ρενμίνμπι μπορεί να είναι ένας βολικός τρόπος για την ενίσχυση των κινεζικών εξαγωγών, υπάρχουν δύο μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις που λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Το πρώτο στοιχείο είναι ότι αυξάνοντας το κόστος των εισαγόμενων εμπορευμάτων, ένα ασθενέστερο ρενμίνμπι δυσκολεύει τη ζωή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Κίνα που σε κάθε περίπτωση αντιμετωπίζουν παρατεταμένη αρνητική πίεση στην κερδοφορία τους.
β. Και ένα άλλο είναι ότι ένα αποδυναμωμένο ρενμίνμπι τείνει να προκαλέσει εκροές κεφαλαίων από την Κίνα, κάτι που οι αρχές στο Πεκίνο προτιμούν να αποφύγουν καθώς προσπαθούν να διατηρήσουν θετικές τις προσδοκίες για το νόμισμά του.
γ. Τέλος, ένα ισχυρότερο δολάριο τώρα είναι πιθανό να είναι πιο πληθωριστικό για τις αναδυόμενες οικονομίες από ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια μας επέτρεψαν να ξεχάσουμε ότι η υποτίμηση του νομίσματος σε μια αναπτυσσόμενη χώρα μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε πληθωρισμό.
Αυτό συμβαίνει επειδή η λεγόμενη «μετάπτωση» από τη συναλλαγματική ισοτιμία στον πληθωρισμό όπως επισημαίνουν οι οικονομολόγοι τείνει πράγματι να είναι σχετικά χαμηλή τα τελευταία χρόνια.
Τα διδάγματα από το παρελθόν
Ωστόσο, το παρελθόν μπορεί να μην αποδειχθεί καλός οδηγός για το παρόν.
Ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι υποτιμήσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών δεν αποδείχθηκαν πληθωριστικές τα τελευταία χρόνια είναι απλώς ότι ο παγκόσμιος πληθωρισμός παρέμεν πεισματικά χαμηλός.
Αυτό δεν ισχύει πλέον.
Πρέπει να ανησυχούμε ότι σε μια εποχή που ο πληθωρισμός επιταχύνεται, μια υποτίμηση του νομίσματος είναι πιο πιθανό να προσθέσει ένα πλήγμα στις εγχώριες ανοδικές πιέσεις στις τιμές.
Προσθέστε εύφλεκτο υλικό σε μια φωτιά και θα έχετε περισσότερη φωτιά.
Το σκηνικό του τρόμου
Η παγκόσμια οικονομία είναι ένα αρκετά εχθρικό περιβάλλον για τις αναπτυσσόμενες χώρες αυτές τις μέρες: αυξανόμενοι κίνδυνοι ύφεσης στη Δύση, δυσάρεστη οικονομική επιβράδυνση στην Κίνα. μειωμένη διαθεσιμότητα ρευστότητας και υψηλότερο κόστος χρηματοδότησης, (καθώς οι επενδυτές αποστρέφονται περισσότερο τον κίνδυνο), επιτάχυνση του πληθωρισμού σχεδόν παντού. και αυξανόμενη ανησυχία για τη διαθεσιμότητα τροφίμων σε ορισμένες χώρες.
Και αυτό είναι απλώς στο προσκήνιο.
Αποπαγκοσμιοποίηση
Στο παρασκήνιο, η προοπτική της αποπαγκοσμιοποίησης, τηα αποτυχίας των προσπαθειών των υπευθύνων χάραξης πολιτικής στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στην Κίνα για την επίτευξη ανθεκτικότητας στην εφοδιαστική αλυσίδα θα είναι εις βάρος των μελλοντικών ροών άμεσων ξένων επενδύσεων προς τις αναδυόμενες οικονομίες.
Με όλα αυτά που συμβαίνουν, η ενίσχυση του δολαρίου είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται οι αναπτυσσόμενες χώρες.
Ωστόσο, το πρόβλημα μπορεί να μην εξαφανιστεί σύντομα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 – την τελευταία φορά που οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν ένα πραγματικά επίμονο πρόβλημα πληθωρισμού – το δολάριο αυξήθηκε κατά σχεδόν 80 τοις εκατό.
Η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται, αλλά αν το δολάριο πρόκειται να συνεχίσει να ενισχύεται με κάτι σαν την αγριότητα που αυτό συνέβη πριν από 40 χρόνια, η πορεία θα είναι ανώμαλη για τις αναδυόμενες οικονομίες.
www.bankingnews.gr
