Το αμερικανικό Harry S. Truman, μήκους 333 μέτρων, με πλήρωμα 6.000 ανδρών και γυναικών, με 90 μαχητικά αεροσκάφη (F/Α-18E/F Super Hornet) και το γαλλικό Charles de Gaulle που μεταφέρει μαχητικά αεροσκάφη Rafale και ιπτάμενα ραντάρ Hawkey, ελικόπτερα καθώς και πυραύλους Aster-15, πλέουν το τελευταίο διάστημα σε ελληνικές θάλασσες πραγματοποιώντας περιπολίες (monitoring), αλλά και ασκήσεις, καθώς και ασκήσεις συνεκπαίδευσης με ελληνικά μαχητικά και με πλοία του ΠΝ, στον ελεύθερο χρόνο τους.
Τα αεροσκάφη τους όχι μόνο βρίσκονται σε αυξημένη κινητικότητα λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και πραγματοποιούν συνεχώς πτήσεις από τις ελληνικές θάλασσες μέσω Βαλκανίων στην ανατολική Ευρώπη.
Στη Σούδα
Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο βρέθηκε στη βάση της Σούδας, έδεσε στο Κρηπίδωμα Κ-14 (ή Προβλήτα Κ-14) η οποία φρουρείται στο βέλτιστο δυνατό βαθμό. Η Κ-14 έχει βάθος 14 μέτρων και θεωρείται ιδανική προβλήτα για πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα. Για να καταλάβει κανείς το μέγεθός του, δεν μπορεί παρά να υπολογίσει ότι τα μη πυρηνοκίνητα πολεμικά πλοία χρησιμοποιούν έως 5 μέτρα το πολύ, βάθος, το μήκος του φτάνει τα 300 μέτρα, το πλάτος τα 100, είναι η μοναδική τέτοια εγκατάσταση σε ολόκληρη τη Μεσόγειο κάνοντας την Σούδα ιδιαίτερη στρατηγική βάση και οι ΗΠΑ εκτιμώντας τη βάση αυτή μας παραχώρησαν μερικά παλαιά ελικόπτερα OH-58 και τεθωρακισμένα τροχοφόρα M 1117 τα οποία δεν τα θέλουν πλέον.
Στην Αθήνα
Το γαλλικό αεροπλανοφόρο στις 24 Μαρτίου αναμένεται να βρίσκεται στο Φάληρο και την επομένη στην διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου θα στείλει (εκτός απροόπτου) 4 Rafale να τιμήσουν την επέτειο (πετώντας πάνω από το Σύνταγμα), μαζί με τα ελληνικά Rafale, τα F-16, τα Mirage 2000-5, τα F-4E Phantom.
Όταν το γαλλικό αεροπλανοφόρο θα φθάνει στο Φάληρο, θα βρεθούν δύο υπουργοί για να υπογράψουν μια σύμβαση με εξοπλιστικά προγράμματα. Είναι προγραμματισμένο να έρθει στην Ελλάδα η Γαλλίδα υπουργός Άμυνας Φλοράνς Παρλί η οποία μαζί με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο θα υπογράψουν την σύμβαση για τα έξι επιπρόσθετα Rafale, αλλά και για τις φρεγάτες Belh@rra.
Στην Αλεξανδρούπολη
Αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία προκάλεσε, όπως αναμενόταν μεγάλη κινητικότητα και στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης κύρια βάση μεταφόρτωσης δυνάμεων των ΗΠΑ και φυσικά στόχος για την Ρωσία όπως και η Σούδα, (το έχουν δηλώσει άλλωστε και οι ίδιοι οι Ρώσοι) σε ένα απευκταίο σενάριο ολικής εμπλοκής.
Πέραν των αμερικανικών πλοίων ή πλοίων μισθωμένα από το αμερικανικό Πεντάγωνο που ήδη τους προηγούμενες εβδομάδες έχουν ξεφορτώσει άρματα μάχης, ελικόπτερα κ.α.) και προωθήθηκε ήδη σε ανατολική και κεντρική Ευρώπη, αναμένονται στην Αλεξανδρούπολη πολεμικά πλοία και άλλων χωρών- μελών του ΝΑΤΟ
Θα μπορούσαν οι Ρώσοι να πλήξουν Σούδα και Αλεξανδρούπολη;
Η χρήση πυραύλων πολύ ψηλής ταχύτητας (10 mach) που έκανε, για δεύτερη συνεχή ημέρα, η Ρωσία ερμηνεύεται από πολλούς εκτός από επίδειξη δύναμης και ως επίδειξη αποφασιστικότητας από την Ρωσία για πλήξει στόχους ανεφοδιασμού και σε άλλα μέρη της Ευρώπης.
Ευτυχώς προς το παρόν το ενδεχόμενο αυτό είναι απομακρυσμένο, (δεν έχουμε μπει επίσημα στον Γ΄ΠΠ ακόμη) αλλά τίποτα δεν αποκλείει μελλοντική τους χρήση.
Οι Ρώσοι φαίνεται πως – και από την περίπτωση της Ουκρανίας- να ενοχλούνται από κέντρα μεταφοράς δυνάμεων και ανεφοδιασμού. Έτσι και οι δύο αυτές τοποθεσίες, τις οποίες η Ελλάδα έχει εντάξει στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, με μηδενικά σχεδόν ανταλλάγματα, κινδυνεύουν.
Οι ρωσικές δυνάμεις πλήττουν την Ουκρανία με πυραύλους Kalibvr από πλοία της στη Μαύρη Θάλασσα και την Κασπία Θάλασσα, όσο και με τους νέους Kh-47M2 Kinzhal από τον εναέριο χώρο της Κριμαίας.
Ο τελευταίος έχει μέγιστη εμβέλεια μεταξύ 2.000 κα 3.000 χλμ. και είναι μη ανασχέσιμος. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει δυτικό Α/Α σύστημα που να μπορεί να τον αναχαιτίζει.
Από την άλλη και ο 3M-54 Kalibr έχει και αυτός μεγάλη εμβέλεια που φτάνει τα 2.500 χλμ. και θεωρείται ότι μπορεί να αναχαιτιστεί όχι όμως πάντα. Διαθέτει ένα περίπλοκο προφίλ πτήσης που ξεκινά από υποηχητική ταχύτητα στην πορεία προς τον στόχο με επίτευξη υπερηχητικής πτήσης κοντά στον στόχο (2,5 mach) σε συνδυασμό με ελιγμούς για την αποφυγή α/α πυραύλων.
Και τα δύο αυτά συστήματα αποτελούν το ¨μακρύ χέρι» των ρωσικών δυνάμεων στα συμβατικά όπλα, παρά το γεγονός ότι μπορούν να φέρουν και πυρηνικές κεφαλές.
Συμπερασματικά καλύπτουν τα Βαλκάνια και η αναχαίτιση τους είναι δύσκολη.