Ο Τσίπρας από άποψη τακτικής θυμίζει τις επιλογές πολιτικής απάτης που ακολούθησε όταν ήταν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίον ΣΥΡΙΖΑ εξευτέλισε και διέσυρε μαζί με το όνομα Αριστεράς που εμπορεύθηκε, με πρωθυπουργό τον Α.Σαμαρά.
Και τότε ο Αλ. Τσίπρας είχε φαγωθεί να γίνουν άρον άρον πρόωρες εκλογές, ενώ είχε δυστυχώς σχεδιάσει από τότε, ερήμην του κόμματος και εξαπατώντας τον λαό, την μεγάλη κωλοτούμπα και το πέταγμα στο κάλαθο των αχρήστων των αντιμνημονιακών του δεσμεύσεων. Και ήθελε άρον άρον εκλογές γιατί έτρεμε να “επιτρέψει” τότε στον Α. Σαμαρά να “βγάλει” την Ελλάδα από τα μνημόνια, μην τυχόν και εκμεταλλευτεί τάχα αυτός το σχετικό κλίμα.
Τώρα, φυσικά, ο Αλ. Τσίπρας δεν ελπίζει να αναλάβει την κυβέρνηση αλλά θέλει άρον-άρον να χωθεί σε μια “συγκυβέρνηση” και έτσι ξανά, με ισχυρό μέρισμα στη διαπλεκόμενη πελατειακή εξουσία, να κατορθώσει να κρατηθεί στην ηγεσία του κόμματος και να διαμοιράσει ο ίδιος με την αμαρτωλή αδιάβροχη παρέα του τα αναλογούντα λάφυρα της εξουσίας.
Όσο για τις παχιές αλλά ανώδυνες για το κατεστημένο σημερινές υποσχέσεις του, αυτές θα έχουν ακόμα χειρότερη τύχη από τις αντιμνημονιακές προ του 2015 εξαγγελίες του.
Το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί το τρίο της μετριότητας, της φαυλότητας, της εξάρτησης και της διαπλοκής των Μητσοτάκη, Τσίπρα, Ανδρουλάκη είναι η ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας, την οποία σε σημαντικό βαθμό έχουν ήδη επιτελέσει!
Κ.Τ
Nuntiusweb