Με το 63,91% της συμμετοχής, αποχή από τις μεγαλύτερες στην πολιτική ιστορία της Ιταλίας που δείχνει πολλά και κυρίως δείχνει ότι η απογοήτευση από τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, για την οποία έχουν τεράστια ευθύνη η δυστοπική προπαγάνδα της «νεοφεουδαρχικής αντίληψης του κόσμου» και η ενεχυριασμένη και κατευθυνόμενη ενημέρωση προς αυτή την κατεύθυνση , έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος των πολιτών στην αποστασιοποίηση από τις πολιτικές εξελίξεις
Αδυνατεί να αντιληφθεί βέβαια ακόμα η Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ότι ΟΣΟ ΑΠΕΧΕΙΣ από τα κοινά ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΦΕΡΝΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ‘ΣΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ!!!
Η εκλογική νίκη των Fratelli d’ Italia αποτελεί μια αναμενόμενη πολιτική στροφή, όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και στην την Ευρώπη, η οποία μετά την άνοδο των ακροδεξιών Σουηδών Δημοκρατών (στη δεύτερη θέση) στη Σουηδία, βλέπει τους Ευρωπαίους πολίτες να κλίνουν ολοένα και πιο δεξιά και μάλιστα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, όπου η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις και αναμένεται να ενταθεί τους επόμενους μήνες λόγω της πρωτοφανούς ενεργειακής κρίσης και του κύματος ακρίβειας.
Η Mελόνι αντικαθιστά τον πρώην πρόεδρο της ΕΚΤ, Ντράγκι , και θα είναι η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας.
Η ιταλική κυβέρνηση της Μελόνι θα αναλάβει μέσα σε κλίμα αλληλεπικαλυπτόμενων κρίσεων, καθώς η άνοδος των τιμών της ενέργειας, ο ανεξέλεγκτος πληθωρισμός και τα αυξανόμενα επιτόκια συνδυάζονται για να επιβραδύνουν την ανάπτυξη στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ζώνης του ευρώ.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, η Mελόνι προσπάθησε να καθησυχάσει τους ψηφοφόρους και τους επενδυτές ότι θα διατηρήσει υπό έλεγχο το χρέος-μαμούθ της Ιταλίας και δεν θα αμφισβητήσει τις ξένες συμμαχίες της χώρας ή την υποστήριξη της Ουκρανίας.
Η νίκη της Mελόνι δεν τρομάζει τις αγορές, καθώς από την προεκλογική περίοδο δεν φάνηκε να «πρωτοτυπεί» πολιτικά, αφού δεσμεύτηκε να ακολουθήσει τον «δρόμο της ήττας» που ακολουθεί με προσήλωση όλο το νεοταξικό πολιτικό εποικοδόμημα της ΕΕ, δηλαδή την πολιτική ρητορεία του αντιρωσισμού και της εχθρότητας απέναντι στις δυνάμεις του «δεύτερου καπιταλιστικού κύκλου» ή τις δυνάμεις της Ευρασίας συντομογραφικά ,με κάποιες «πινελιές» διαλλακτικότητας που ίσως στην πορεία των πραγμάτων να φανούν ανεδαφικές στα όρια του γελοίου
Το πιθανότερο είναι να ξαναζήσουμε τα παζάρια των Ιταλών με το «κράτος των Βρυξελλών» σε ότι αφορά την οικονομική πορεία μιας χώρας με τεράστιο χρέος, που σκόπιμα και χρόνια καλύπτεται από τους «ιθύνοντες» της «Γερμανικής» ΕΕ, καθώς και την επιδίωξη κάποιων εξαιρέσεων όσο αφορά την κοινή πορεία της ενεργειακής καταστροφής της Ευρώπης που ακολουθεί και το οποίο και υπαγορευμένο είναι και πολιτικά παράλογο είναι
Θα επιδιώξει, ίσως, να εκμεταλλευτεί την πολιτική ανυπαρξία της «Ευρώπης των εντολοδόχων λομπιστών» για να πέτυχει κάποια πράγματα στην Ευρωπαϊκή «πολιτική ατζέντα» του… «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»!!!
Εν κατακλείδι
Τι σηματοδοτεί το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία;
Η άποψη μου είναι ότι δεν σηματοδοτεί τίποτα το εξαιρετικό στην, έτσι κι αλλιώς, καταρρέουσα Γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση!
Για την Ευρώπη, η αναφανδόν σύνταξή της με το “στρατόπεδο των ηττημένων” αυτού του καπιταλιστικού κύκλου αποτελεί την μοιραία επιλογή που, αν και αναμενόμενη, αποτελεί και την διαπιστωτική πράξη θανάτου της
Για την Ευρώπη πολιτικές παρουσίες εντολοδόχων σαν αυτή της κ Φον ντερ Λαιεν είναι η επιβεβαίωση μιας παρακμής, που με την αποστασιοποίηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών, ίσως γίνει και ανεπίστρεπτη
Το τίμημα θα είναι βαρύ για το σύνολο των ευρωπαϊκών κοινωνιών και θέλω να ελπίζω ότι, με την ενεργό συμμετοχή των κοινωνιών στην Ευρώπη που κινδυνεύουν με αφανισμό, ίσως συμβάλλουν στην αλλαγή της πορείας της Γηραιάς Ηπείρου, με ηγεσίες που θα θελήσουν μια άλλη πορεία σε έναν δικαιότερο, ανθρωπινότερο, «πολυπολικό» κόσμο
Απλώς με την νέα κυβέρνηση στην Ιταλία θα πολλαπλασιαστούν οι τριβές στην “ξεχαρβαλωμένη ευρωπαϊκή μηχανή” επιταχύνοντας το οριστικό τέλος της, ακόμα κι αν επιχειρήσει το «κράτος των Βρυξελλών» την ενσωμάτωση μέρους της ατζέντας του δεξιού συνασπισμού που δεν αλλάζει πολιτικά την «ηττημένη» πορεία της ΕΕ
