Σε δημόσια διαβούλευση δόθηκε από σήμερα μέχρι τις 8 Σεπτέμβρη, το νέο αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης και συγκεκριμένα του υπ. Εργασίας που θεσμοθετεί την πολλαπλή απασχόληση, επιφέροντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα, προς όφελος των εργοδοτών και των επιχειρηματικών ομίλων που νόμιμα πλέον, θα μπορούν να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με 13 ώρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες την εβδομάδα.
Με το νομοσχέδιο, το υπουργείο Εργασίας, ενσωματώνει την Ευρωπαϊκή οδηγία 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Ιουνίου 2019 με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ» που υποτίθεται ότι «ρυθμίζει» τις ήδη υπάρχουσες ευέλικτες μορφές εργασίας. Ουσιαστικά επιτρέπει την απασχόληση ενός εργαζόμενου σε δύο εργοδότες, δηλαδή δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Εισάγει επίσης νέες μορφές απασχόλησης που δεν ήταν μέχρι σήμερα κατοχυρωμένες στην ελληνική νομοθεσία, όπως τα zero hour contracts – συμβόλαια «μηδενικών ωρών». Πρόκειται για συμβάσεις με βάση τις οποίες, ο εργαζόμενος θα ενημερώνεται ακόμα και σε λιγότερες από 24 ώρες νωρίτερα για το πού θα δουλέψει και για πόσες ώρες. Δηλαδή ο εργαζόμενος δεν ξέρει αν και πότε θα έχει δουλειά, και άρα αν, πότε και πόσο ελεύθερο χρόνο θα έχει.
Τορπιλίζει το πενθήμερο καθώς προβλέπει την κατ’ εξαίρεση εξαήμερη λειτουργία επιχειρήσεων που είναι συνεχούς παραγωγής και η εφαρμογή του πενθήμερου «προσβάλλει την παραγωγικότητά τους», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στη σχετική διάταξη.
Τέλος, το νομοσχέδιο – έκτρωμα έρχεται τέλος να συμπληρώσει τη νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ και του προηγούμενου υπουργού Χατζηδάκη ενάντια στην απεργία. Συγκεκριμένα, ορίζει ότι όποιος συμμετέχει σε περιφρούρηση απεργίας, εκτός από τις αστικές θα έχει και ποινικές ευθύνες και θα τιμωρείται τουλάχιστον με φυλάκιση 6 μηνών και με χρηματική ποινή 5.000 ευρώ! Σε περίπτωση υποτροπής, μάλιστα, τα όρια θα διπλασιάζονται!
Το επικείμενο νομοσχέδιο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά ένα ακόμα κομμάτι στο αντεργατικό παζλ, που διαχρονικά συμπληρώνουν η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις. Το γενικό πλαίσιο προδιαγράφουν τα σχετικά κείμενα της ΕΕ που έχουν συνταχθεί εδώ και 30 χρόνια, όπως η «Λευκή Βίβλος για την Απασχόληση», και στη συνέχεια εξειδικεύεται από επιμέρους κείμενα για να πάρει τη μορφή Οδηγιών, όπως αυτή που ήδη αναφέραμε ή η Οδηγία 2003/88, η οποία προβλέπει μέχρι και 13 ώρες εργασίας τη μέρα και οδηγεί σε 65ωρη, ακόμα και σε 78ωρη εβδομαδιαία εργασία.
Υπενθυμίζεται πως την αντίθεσή τους έχουν ήδη εκφράσει σωματεία, Ομοσπονδίες κι Εργατικά Κέντρα καταδικάζοντας από την πρώτη στιγμή, το αντεργατικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου που έρχεται να χτυπήσει τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων, το χαρακτηρίζουν «αιτία πολέμου» που δεν επιτρέψουν να εφαρμοστεί.