Η Ρωσία σχεδιάζει να αναπτύξει αγωγούς εξαγωγής φυσικού αερίου στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα και να κατασκευάσει νέες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και μεταφοράς υδρογονανθράκων, σύμφωνα με το νέο Ναυτικό Δόγμα, το οποίο εγκρίθηκε από τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin την Κυριακή 31 Ιουλίου, σύμφωνα με το πρακτορεί Tass.
Την ίδια ώρα σημαντική σημασία αποδίδεται και η χρήση της Αρκτικής ως ενεργειακού κόμβου
Το σχέδιο για τις οικονομικές ζώνες
«Στη Μαύρη Θάλασσα και την Αζοφική Θάλασσα εξετάζεται περαιτέρω ανάπτυξη συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου για εξαγωγικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου ενός συστήματος υποθαλάσσιων αγωγών», αναφέρει το έγγραφο.
Το δόγμα προβλέπει επίσης τοπογραφικά έργα και ανάπτυξη οικονομικών ζωών στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα.
Αναπροσανατολισμός των εξαγωγών – Βαλτική Θάλασσα
Πέραν αυτού, σχεδιάζεται η κατασκευή νέων εγκαταστάσεων επεξεργασίας και μεταφοράς υδρογονανθράκων στη Βαλτική Θάλασσα.
«Στη Βαλτική Θάλασσα το σχέδιο περιλαμβάνει: Ανάπτυξη εγχώριων παράκτιων και λιμενικών υποδομών – σιδηροδρόμων, κέντρων logistics και λιμενικών εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της εξειδίκευσης στην επεξεργασία και μεταφορά υδρογονανθράκων, προς το σκοπό του επαναπροσανατολισμού των εξαγόμενων και εισαγόμενων φορτίων σε εγχώριους λιμένες» επισημαίνεται στο κείμενο.
Στη Αρκτική και ο γεωπολιτικό ρόλος
Το δόγμα δίνει επίσης προτεραιότητα στην ανάπτυξη καυσίμων και ενεργειακών πόρων της Αρκτικής και στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για τις δραστηριότητες των ρωσικών εταιρειών μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Μαζί με αυτό, το δόγμα θέτει ως στόχο τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της Ρωσίας στο πεδίο της κατασκευής θαλάσσιων αγωγών.
Η Αρκτική βρίσκεται στη διαδικασία «μετατροπής σε μια περιοχή διεθνούς ανταγωνισμού, όχι μόνο από οικονομική αλλά και από στρατιωτική άποψη», ορίζει το Νέο Ναυτικό Δόγμα, που περιγράφεται σε ένα έγγραφο 55 σελίδων, το οποίο ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες στο πλαίσιο ναυτικής παρέλασης στην Αγία Πετρούπολη.
Η Ρωσία θα ενισχύσει «τις ηγετικές της θέσεις στην εξερεύνηση και κατάκτηση της Αρκτικής» και των ορυκτών κοιτασμάτων της και θα εξασφαλίσει τη «στρατηγική της σταθερότητα» στην περιοχή ενισχύοντας το στρατιωτικό δυναμικό των ρωσικών στόλων του Βορρά και του Ειρηνικού, αναφέρεται στο έγγραφο.
Η διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας
Στην Αρκτική, Μόσχα θέλει επίσης να «αναπτύξει πλήρως τη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας», όπως ονομάζεται το Βορειοανατολικό Πέρασμα που συνδέει την Ευρώπη με την Ασία κατά μήκος της ρωσικής ακτής, για να τη μετατρέψει σε μια «ασφαλή» και ανταγωνιστική διαδρομή που θα λειτουργεί όλο το χρόνο », σύμφωνα με το δόγμα.
Το έγγραφο καταγγέλλει επίσης την επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να «κυριαρχήσουν στα παγκόσμια ύδατα» και την «προσέγγιση των στρατιωτικών υποδομών του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα», περιγράφοντας αυτά τα φαινόμενα ως «κύριες απειλές» για τη Ρωσία.
Το αρχιπέλαγος Svalbard – και το NATO
Πρόσφατα ανέβηκαν οι τόνοι μεταξύ Ρωσίας και Νορβηγίας στην καρδιά της Αρκτικής, στο νορβηγικό αρχιπέλαγος Svalbard , που περιγράφεται ως «Αχίλλειος πτέρνα του ΝΑΤΟ στην Αρκτική».
Η κατάσταση στο Svalbard είναι πολύπλοκη.
Βρίσκεται χίλια χιλιόμετρα από τον Βόρειο Πόλο και διέπεται από μια συνθήκη που συνήφθη το 1920 στο Παρίσι
Αυτή αναγνωρίζει την κυριαρχία της Νορβηγίας, αλλά και εγγυάται στους υπηκόους των κρατών που την υπογράφουν την ελευθερία να εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους με καθεστώς τέλειας ισότητας.
Αποκλίνουσες ερμηνείες
Τη συνθήκη αυτή έχουν υπογράψει σήμερα 46 χώρες, μεταξύ των οποίων η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία ακόμη και οι δύο Κορέες.
Με αυτή την ιδιότητα, για δεκαετίες, η Ρωσία -όπως και η ΕΣΣΔ πριν από αυτήν- εξήγαγε άνθρακα από αυτά τα εδάφη.
Αναπόφευκτα, η συνθήκη υπόκειται σε αποκλίνουσες ερμηνείες, ιδίως το γεωγραφικό της πεδίο.
Σχεδόν μόνη εναντίον όλων, η Νορβηγία ισχυρίζεται ότι στη θάλασσα αυτή μόνο το Οσλο έχει χωρικά ύδατα, περιορίζοντας έτσι την ίση πρόσβαση στους πόρους στη ζώνη των 12 ναυτικών μιλίων γύρω από το Σβάλμπαρντ.
Η Ρωσία και οι δυτικές χώρες πιστεύουν ότι ισχύουν τα 200 μίλια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), μια έννοια όμως δεν υπήρχε το 1920.
Για να παρακάμψει το εμπόδιο, η Νορβηγία δεν έχει καθιερώσει ΑΟΖ αλλά έχει καθιερώσει Ζώνη Προστασίας Αλιείας (ΖΑΣ) που της επιτρέπει να ρυθμίζει την αλιεία σε αυτά τα ύδατα.