Ποια είναι η 45χρονη Ρέιτσελ Ριβς που θα αναλάβει τα ηνία του υπουργείου Οικονομικών – Γιατί την αποκαλούν «Θάτσερ των Εργατικών» – Ομοιότητες και διαφορές με τη Σιδηρά Κυρία
Πολύ ευφυής, πολύ εργατική και ακόμη περισσότερο φιλόδοξη. Έτσι περιγράφουν οι «σύντροφοί» της στους Εργατικούς την Ρέιτσελ Ριβς, η οποία αναμένεται να αναλάβει τα ηνία του υπουργείου Οικονομικών στη νέα κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ. Μαζί με τον Στάρμερ άλλωστε είναι το πρόσωπο που ηγήθηκε της «μεταμόρφωσης» των Εργατικών σε ένα κόμμα, που επιζητά τη συνεργασία των επιχειρήσεων στους βασικούς στόχους του. Ποιοι είναι αυτοί; Η τόνωση της ανάπτυξης και η ανάδειξη της χώρας σε υπερδύναμη της καθαρής ενέργειας. Και τα δύο απαιτούν ιδιωτικά κεφάλαια.
Το Σίτι του Λονδίνου σε αυτές τις εκλογές ψήφισε Εργατικούς, σε μία δραματική στροφή της στάσης του σε σχέση με το 2019, όταν ο Τζέρεμι Κόρμπιν είχε τρομάξει τον κόσμο του επιχειρείν και τις αγορές με ένα αριστερό πρόγραμμα, που έδινε έμφαση στις εθνικοποιήσεις και στην αύξηση των φόρων για τις επιχειρήσεις και τα υψηλά εισοδήματα. Με εκείνο το πρόγραμμα ήρθε η χειρότερη επίδοση του κόμματος από τη δεκαετία του 1930. Η σημερινή επίδοση από την άλλη πλησιάζει τον θρίαμβο του Τόνι Μπλερ το 1997.
Πριν από λίγες ημέρες η Ρέιτσελ Ριβς συναντήθηκε με εκπροσώπους των επιχειρήσεων. Όταν τη ρώτησαν πώς θα έρθει η περιβόητη αλλαγή που υπόσχονται οι Εργατικοί, ξεκαθάρισε: «Με σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία», θυμίζοντας κάτι από Μάργκαρετ Θάτσερ. Η αποφασιστικότητά της και το αυστηρό προφίλ της, όπως και ορισμένες θέσεις της, της χάρισαν το προσωνύμιο «Θάτσερ των Εργατικών». Υπάρχουν όμως και σημαντικές διαφορές με τη Σιδηρά Κυρία. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η 45χρονη πολιτικός και τι πρεσβεύει.
Οι θέσεις της
Η Ριβς δεν πιστεύει σε στήριξη των νοικοκυριών μέσω επιδοματικής πολιτικής. Αυτό που χρειάζονται οι Βρετανοί είναι σταθερές θέσεις εργασίας, παραγωγή πλούτου και κατανομή του. «Κανείς δεν πρέπει να περιμένει μια κυβέρνηση που θα θέλει οι πολίτες να ζουν με επιδόματα», έχει ξεκαθαρίσει. Δεν πιστεύει ούτε στην υψηλή φορολογία και για αυτό άλλωστε τονίζει τη σημασία και των ιδιωτικών επενδύσεων για την ανάπτυξη που είναι κορυφαία προτεραιότητα των Εργατικών. Αυτές οι θέσεις δεν είναι πολύ μακριά από εκείνες της Θάτσερ, αν και εκείνη δείχνει περισσότερο προς την πλευρά των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, όταν τη ρωτούν για πρότυπο πολιτικής.
Έχει εξάλλου μία τεράστια διαφορά με τη Σιδηρά Κυρία: Τη στάση της απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις. Όχι μόνο δεν σχεδιάζει τσουνάμι ιδιωτικοποιήσεων, αλλά θέλει ένα είδους επανεθνικοποίηση κρίσιμων για την οικονομία τομέων και ειδικά του ενεργειακού.
Ο Τζέιμς Γουντ, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Κέμπριτζ, μιλώντας στο AFP σχολίασε πως οι Εργατικοί και η Ριβς επιδιώκουν να στείλουν το μήνυμα ότι θα ακολουθήσουν πολιτικές «υπευθυνότητας».
«Όταν μιλάει για σιδηρά πειθαρχία εννοεί ότι στόχος της είναι να μαζέψει τα ελλείμματα και θα ακολουθήσει μία συνετή δημοσιονομικά πολιτική. Θέλει να στείλει το μήνυμα ότι θα ξανακάνει τη βρετανική οικονομία να τρέχει, αλλά με υπεύθυνο τρόπο». Η ίδια εξάλλου είχε επιτεθεί με σφοδρότητα στη Λιζ Τρας για την κρίση που προκάλεσε το 2022, όταν με μόλις 49 ημέρες στην εξουσία, οδήγησε στο χείλος του γκρεμού τα συνταξιοδοτικά ταμεία και εκτίναξε τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων.
Το βιογραφικό της
Οι σπουδές και η σταδιοδρομία της
Η Ρέιτσελ Ριβς γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1979 στο Λιούισαμ. Είναι κόρη δασκάλων και φοίτησε σε σχολείο θηλέων. Σε ηλικία 14 ετών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στο Σκάκι. Σπούδασε οικονομικά στο New College της Οξφόρδης (Bachelor of Arts) και συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο London School of Economics.
Η πρώτη δουλειά της μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της ήταν στην Τράπεζα της Αγγλίας. Μετακόμισε στο Λιντς το 2006 για να εργαστεί για τον κλάδο λιανικής της HBOS, ιδιωτικού τραπεζικού και ασφαλιστικού κολοσσού της Βρετανίας. Τότε είχε, όπως η ίδια έχει πει, πρόταση να εργαστεί και στην Goldman Sachs, αλλά την απέρριψε παρόλο, που θα μπορούσε να την είχε κάνει «πολύ πλουσιότερη».
Η Ριβς αναφέρει συχνά την επιρροή που είχε ο πατέρας της στη διαμόρφωση των πολιτικών θέσεων της ίδιας και της αδελφής της, Έλι Ριβς, που ανήκει επίσης στους Εργατικούς. Εντάχθηκε στο Εργατικό Κόμμα σε ηλικία μόλις 16 ετών.
Η πολιτική πορεία της
Το 2010, όταν οι Συντηρητικοί ανέλαβαν την εξουσία σε συνασπισμό με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, η Ριβς εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής των Εργατικών για το Λιντς Δυτική στη βόρεια Αγγλία. Έντεκα χρόνια αργότερα, ο Στάρμερ την διόρισε ως τομεάρχη οικονομικών των Εργατικών.
Αφού κέρδισε την επανεκλογή της νωρίς την Παρασκευή, αναγνώρισε την κλίμακα του εγχειρήματος που είχε μπροστά της, με πιεστικές ανησυχίες για τη διόρθωση των κατεστραμμένων δημόσιων υπηρεσιών και μιας κρίσης κόστους ζωής.
Σκληρή δουλειά, σκληρές επιλογές
«Ξέρω ότι ο δρόμος μπροστά δεν θα είναι εύκολος. Δεν υπάρχουν γρήγορες λύσεις και υπάρχουν δύσκολες επιλογές», αναγνώρισε. «Δεν τρέφουμε αυταπάτες για το μέγεθος της πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε ή για τη σοβαρότητα των προκλήσεων που θα κληρονομήσουμε από τους Συντηρητικούς», πρόσθεσε. Κληθείσα να σχολιάσει το ισχυρό ενδεχόμενο να είναι η νέα υπουργός Οικονομικών, είπε: «Θα ήταν η μεγαλύτερη τιμή. Θα έρθει με μεγάλο βάρος ευθύνης. Θα απαιτήσει σκληρή δουλειά και πιο σκληρές επιλογές. Είμαι έτοιμη για αυτές».
