Παραδοσιακά, μερικές νότιες πολιτείες παρέχουν τη ραχοκοκαλιά του στρατού της Αμερικής. Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει. Σήμερα στους λευκούς νότιους άνδρες δεν αρέσει να “τρώνε στη μάπα” τις μαύρες λοχίες. Δεν τους αρέσει ούτε να “τρώνε στη μάπα” ομοφυλόφιλους λοχίες. Δεν τους αρέσουν τα σχόλια από φίλους τους εκτός στρατεύματος για τους αξιωματικούς τους που φορούν ψηλοτάκουνα και φούστες. Και έχουν ακούσει αρκετά από εκείνους που αναγκάστηκαν να φύγουν λόγω της άρνησης να κάνουν το εμβόλιο θανάτου για να ξέρουν ότι οι αξιωματικοί δεν υπερασπίζονται πια τα στρατεύματα.
Ένας στρατός με επικεφαλής έναν μαύρο Υπουργό Άμυνας, μια γυναίκα Αναπληρωτή Υπουργό Άμυνας, έναν μαύρο Πρόεδρο του Μικτού Επιτελείου, μια γυναίκα Αρχηγό Ναυτικών Επιχειρήσεων, μια γυναίκα Γραμματέα Στρατού, μια Ισπανόφωνη Υπουργό Ναυτικού και έναν μαύρο επικεφαλής της Ακαδημίας Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ δείχνει να είναι εχθρικός στους «ρατσιστές, μισογυνιστές ετεροφυλόφιλους λευκούς άνδρες». Αυτοί οι αξιωματούχοι μπορεί να είναι όλοι ικανοί, αλλά δεν φαίνονται στους στρατιώτες σαν πολεμιστές πιστοί στράτευμά τους. Ο μαύρος υπουργός Άμυνας ενίσχυσε αυτή την εντύπωση όταν ανακοίνωσε ότι οι προαγωγές για τους λευκούς μπαίνουν στο ψυγείο επειδή υπάρχουν πάρα πολλοί λευκοί αξιωματικοί. Με άλλα λόγια, ο στρατός δεν βασίζεται πλέον στην αξιοκρατία. Είναι ένα σύστημα ποσοστώσεων φυλής και φύλου.
Οι άνδρες με χαρακτήρα κατάλληλο για πολεμιστές θέλουν να οδηγούνται από πολεμιστές, όχι από προσληφθέντες βάσει ποσοστώσεων. Θέλουν να αισθάνονται ότι είναι μέρος μιας μαχητικής δύναμης στην οποία ηγούνται αξιωματικοί που έχουν δείξει τις ικανότητές τους στη μάχη. Η εικόνα που έχουν στο μυαλό τους για ένα στρατιωτικό ηγέτη είναι ο Τζορτζ Πάτον ή ο Ρόμπερτ Ε. Λι.
Η δαιμονοποίηση των λευκών που διαποτίζει την αμερικανική κοινωνία έχει πλέον μολύνει τον στρατό. Οι παραδοσιακές οικογένειες στρατιωτικών αποθαρρύνουν πλέον τους γιους τους από το να ενταχθούν στον στρατό των ΗΠΑ. Εάν οι φιλο-ισραηλινοί νεοσυντηρητικοί πολεμοκάπηλοι κρατήσουν τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, η πιθανή συνέπεια θα είναι ότι η Ουάσιγκτον θα συνάψει συμφωνία με μετανάστες-εισβολείς που κάνουν στρατιωτική θητεία με αντάλλαγμα την υπηκοότητα. Αυτός φαίνεται να είναι ο δρόμος στον οποίο μας βάζει ο ξύπνιος στρατός των ΗΠΑ. Όπως οι Ρωμαίοι κατέληξαν να κυβερνώνται από τους Γερμανούς μισθοφόρους τους, οι Αμερικανοί θα κυβερνώνται από μετανάστες-εισβολείς.
Σημειώσεις Ίσκρα:
- Όπως πάντα, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις απόψεις του συγγραφέα. Από τη μεριά μας, το πρόβλημα που έχουμε με τους μαύρους Αμερικάνους στρατηγούς δεν είναι το χρώμα του δέρματός τους αλλά το ότι υπηρετούν ένα καθεστώς εγκληματιών πολέμου. Στο συγκεκριμένο κείμενο όμως δεν έχει τόση σημασία το ποιες είναι οι απόψεις του Paul Craig Roberts και αν συμφωνούμε με αυτές, αλλά το ότι αποδίδει σωστά τις απόψεις αυτών που υπό άλλες συνθήκες θα επέλεγαν να ακολουθήσουν στρατιωτική καριέρα.
- Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με την Telegraf, Και η Βρετανία αδυνατεί να στείλει στην Ερυθρά το αεροπλανοφόρο Queen Elizabeth επειδή το μοναδικό πλοίο συνοδείας του δεν έχει αρκετό προσωπικό ώστε να ταξιδέψει. Δύσκολοι καιροί για πρώην θαλασσοκράτορες…
