Πώς η Ευρώπη ωθήθηκε προς την οικονομική αυτοκτονία

1328
Πώς η Ευρώπη ωθήθηκε προς την

Michael Hudson, Moon of Alabama, 18-5- 2022

 [O Michael Hudson  διεθνούς φήμης και κύρους Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μισούρι και ερευνητής στο Levy Economics Institute, Bard College, πρώην αναλυτής στην  Wall Street, οικονομικός  σύμβουλος διαφόρων κυβερνητικών  και μη κυβερνητικών οργανώσεων και του Ινστιτούτου των Ηνωμένων Εθνών(UNITAR) για έρευνα και εκπαίδευση.Υπήρξε συνεργάτης ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ για την Οικονομία της Βαβυλώνας και ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Διάσκεψης Μελετητών των Αρχαίων Μεσανατολικών Οικονομιών, μιας διεθνούς ομάδας Ασσυριολόγων και αρχαιολόγων αναλυτών των οικονομικών ριζών του πολιτισμού. Είναι συγγραφέας 14 διεθνώς περιζήτητων και πολυσυζητημένων βιβλίων και έχει -κατά διεθνή αποκλειστικότητα- μαστιγώσει και τον ρόλο του ΔΝΤ στην καταστροφή της ελληνικής οικονομίας για την σωτηρία του  ΕΥΡΩ.].

Μετάφραση/εισαγωγή Μιχαήλ Στυλιανού

Με την ενεργό βοήθεια της «ηγεσίας» της Ευρώπης οι ΗΠΑ καταφέρνουν να καταστρέψουν την Ευρώπη.

Όπως έγραψε στις αρχές Φεβρουαρίου ο Michael Hudson, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι στο Κάνσας Σίτι, πριν από την παρέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία:

Η Αμερική δεν έχει πλέον τη νομισματική δύναμη και το φαινομενικά χρόνιο πλεόνασμα εμπορίου και ισοζυγίου πληρωμών που της επέτρεψε να καταρτίσει τους παγκόσμιους εμπορικούς και επενδυτικούς κανόνες το 1944-45. Η απειλή για την κυριαρχία των ΗΠΑ είναι ότι η Κίνα, η Ρωσία και η ευρασιατική περιοχή του Παγκόσμιου Νησιού του Μακκίντερ προσφέρουν καλύτερες εμπορικές και επενδυτικές ευκαιρίες από αυτές που είναι διαθέσιμες από τις Ηνωμένες Πολιτείες με την ολοένα και πιο απελπισμένη ζήτηση για θυσίες από το ΝΑΤΟ και άλλους συμμάχους τους.

Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η κίνηση των ΗΠΑ να εμποδίσουν τη Γερμανία να εξουσιοδοτήσει τον αγωγό Nord Stream 2 να εισαγάγει ρωσικό αέριο για τον επερχόμενο κρύο καιρό. Η Άνγκελα Μέρκελ συμφώνησε με τον Ντόναλντ Τραμπ να δαπανήσει 1 δισεκατομμύριο δολάρια για την κατασκευή ενός νέου λιμανιού ΥΦΑ (Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου) για να γίνει πιο εξαρτημένη από το αμερικανικό ΥΦΑ σε υψηλές τιμές. (Το σχέδιο ακυρώθηκε αφού οι αμερικανικές και γερμανικές εκλογές άλλαξαν και τους δύο ηγέτες.) Αλλά η Γερμανία δεν έχει άλλο τρόπο να θερμάνει πολλά από τα σπίτια και τα κτίρια γραφείων της (ή να προμηθεύσει τις εταιρείες λιπασμάτων της) από ό, τι με ρωσικό αέριο.

Ο μόνος τρόπος που απέμενε για τους Αμερικανούς διπλωμάτες να εμποδίσουν τις ευρωπαϊκές αγορές είναι να εξωθήσουν τη Ρωσία σε μια στρατιωτική αντίδραση και στη συνέχεια να ισχυριστούν ότι η τιμωρία αυτής της αντίδρασης υπερτερεί οποιουδήποτε καθαρά εθνικού οικονομικού συμφέροντος. Όπως εξήγησε η υφυπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις, Βικτόρια Νούλαντ, σε συνέντευξη Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις 27 Ιανουαρίου: «Εάν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο Nord Stream 2 δεν θα προχωρήσει». Το πρόβλημα είναι να δημιουργηθεί ένα κατάλληλα προσβλητικό περιστατικό και να απεικονιστεί η Ρωσία ως επιτιθέμενος.

Στα μέσα Φεβρουαρίου παρατηρητής του ΟΑΣΕ ανέφερε ότι ο βομβαρδισμός πυροβολικού του Ντονμπάς από τους Ουκρανούς αυξήθηκε από μια ομοβροντία σε πάνω από 2.000 εκρήξεις την ημέρα. Η Ρωσία αντέδρασε σε αυτές τις προετοιμασίες επίθεσης αναγνωρίζοντας τις δημοκρατίες του Ντονμπάς, υπογράφοντας αμυντικές συμφωνίες μαζί τους και τελικά ερχόμενη να βοηθήσει.

Λίγο μετά την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης, ο καθηγητής Χάντσον ανέπτυξε περαιτέρω τις προηγούμενες σκέψεις του.:

Η πρόσφατη προτροπή της Ρωσίας με την επέκταση της ουκρανικής αντιρωσικής εθνοτικής βίας από το νεοναζιστικό καθεστώς της Ουκρανίας μετά το 2014 έχει ως στόχο να εξαναγκάσει σε αναμέτρηση. Έρχεται ως απάντηση στο φόβο των αμερικανικών συμφερόντων ότι χάνουν την οικονομική και πολιτική τους θέση στους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ και σε άλλους δορυφόρους της περιοχής του δολαρίου, καθώς αυτές οι χώρες έχουν δει τις μεγάλες ευκαιρίες τους για κέρδος να βρίσκονται στην αύξηση του εμπορίου και των επενδύσεων με την Κίνα και τη Ρωσία.

Όπως εξήγησε ο Πρόεδρος Μπάιντεν, η τρέχουσα στρατιωτική κλιμάκωση («Προτροπή της Αρκούδας») δεν αφορά στην πραγματικότητα την Ουκρανία. Ο Μπάιντεν υποσχέθηκε εξαρχής ότι δεν θα εμπλακούν αμερικανικά στρατεύματα. Αλλά απαιτεί εδώ και πάνω από ένα χρόνο από τη Γερμανία να εμποδίσει τον αγωγό Nord Stream 2 να προμηθεύσει τη βιομηχανία και τη στέγαση της με αέριο σε χαμηλές τιμές και να στραφεί στους προμηθευτές των ΗΠΑ σε πολύ υψηλότερες τιμές.

Ο πιο πιεστικός στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ για αντιπαράθεση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία είναι η άνοδος των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Εκτός από τη δημιουργία κερδών και χρηματιστηριακής ανόδου για τις αμερικανικές εταιρείες, οι υψηλότερες τιμές ενέργειας θα αφαιρέσουν μεγάλο μέρος του ατμού από τη γερμανική οικονομία.

Στις αρχές Απριλίου ο καθηγητής Hudson έριξε άλλη μια ματιά στην κατάσταση:

Είναι πλέον σαφές ότι ο Νέος Ψυχρός Πόλεμος είχε προγραμματιστεί πριν από ένα χρόνο, με μελετημένη στρατηγική που συνδέεται με την αντίληψη της Αμερικής να εμποδίσει τον Nord Stream 2 ως μέρος του στόχου της να εμποδίσει τη Δυτική Ευρώπη («ΝΑΤΟ») να επιδιώξει ευημερία μέσω του αμοιβαίου εμπορίου και των επενδύσεων με την Κίνα και τη Ρωσία.

Έτσι, οι ρωσόφωνες περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ βομβαρδίστηκαν με αυξανόμενη ένταση, και όταν η Ρωσία απέφυγε να απαντήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, καταρτίστηκαν σχέδια για μια μεγάλη αναμέτρηση τον περασμένο Φεβρουάριο – μια βαριά δυτική ουκρανική επίθεση που οργανώθηκε από συμβούλους των ΗΠΑ και οπλίστηκε από το ΝΑΤΟ.

Το ευρωπαϊκό εμπόριο και οι επενδύσεις πριν από τον πόλεμο για τη δημιουργία κυρώσεων είχαν υποσχεθεί μια αυξανόμενη αμοιβαία ευημερία μεταξύ της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και την Κίνα. Η Ρωσία παρείχε άφθονη ενέργεια σε ανταγωνιστική τιμή, και αυτός ο ενεργειακός εφοδιασμός επρόκειτο να κάνει ένα κβαντικό άλμα με τον Αγωγό Nord Stream 2. Η Ευρώπη επρόκειτο να κερδίσει το συνάλλαγμα για να πληρώσει για αυτό το αυξανόμενο εμπόριο εισαγωγών με ένα συνδυασμό εξαγωγών περισσότερων βιομηχανικών κατασκευών στη Ρωσία και επενδύσεων κεφαλαίου για την ανοικοδόμηση της ρωσικής οικονομίας, π.χ. από γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, αεροσκάφη και οικονομικές επενδύσεις. Αυτό το διμερές εμπόριο και επενδύσεις έχει πλέον σταματήσει – για πολλά, πολλά χρόνια, δεδομένης της κατάσχεσης από το ΝΑΤΟ των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας που διατηρούνται σε ευρώ και σε βρετανικές στερλίνες.

Η ευρωπαϊκή απάντηση στον πόλεμο μέσω τρίτων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας βασίστηκε σε ηθική υστερία των μέσων ενημέρωσης ή ίσως σε ηθικοποίηση της υστερίας. Ήταν και δεν είναι ούτε λογικό ούτε ρεαλιστικό.

Η ευρωπαϊκή «ηγεσία» αποφάσισε ότι μόνο η οικονομική αυτοκτονία της Ευρώπης θα αρκούσε για να δείξει στη Ρωσία ότι οι Βρυξέλλες ήταν σοβαρά στρατευμένες. Οι πνευματικά ανάπηρες εθνικές κυβερνήσεις , συμπεριλαμβανομένης της γερμανικής, ακολούθησαν αυτό το πρόγραμμα. Εάν παραμείνουν στην πορεία τους, το αποτέλεσμα θα είναι η πλήρης αποβιομηχάνιση της Δυτικής Ευρώπης.

Σύμφωνα με τα λόγια ενός σοβαρού παρατηρητή:

Σήμερα, βλέπουμε ότι για καθαρά πολιτικούς λόγους, καθοδηγούμενες από τις ιδιωτικές τους φιλοδοξίες, και υπό την πίεση του άρχοντα των ΗΠΑ, οι ευρωπαϊκές χώρες επιβάλλουν περισσότερες κυρώσεις στις αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι οποίες θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερο πληθωρισμό. Αντί να παραδέχονται τα λάθη τους, ψάχνουν για έναν ένοχο αλλού.

Κάποιος έχει την εντύπωση ότι οι δυτικοί πολιτικοί και οικονομολόγοι απλά ξεχνούν τους βασικούς οικονομικούς νόμους ή απλά επιλέγουν να τους αγνοήσουν.

Το όχι στη ρωσική ενέργεια σημαίνει ότι η Ευρώπη θα γίνει συστημικά και μακροπρόθεσμα η πιο δαπανηρή περιοχή στον κόσμο για τους ενεργειακούς πόρους. Ναι, οι τιμές θα αυξηθούν και θα διαθέσουν πόρους για την αντιμετώπιση αυτών των αυξήσεων των τιμών, αλλά αυτό δεν θα αλλάξει σημαντικά την κατάσταση. Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι θα υπονομεύσει σοβαρά ή ακόμη και αμετάκλητα την ανταγωνιστικότητα ενός σημαντικού τμήματος της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, η οποία ήδη χάνει έδαφος από εταιρείες από άλλα μέρη του κόσμου. Τώρα, αυτές οι διαδικασίες σίγουρα θα επιταχυνθούν. Είναι σαφές ότι οι ευκαιρίες για οικονομική δραστηριότητα, με τις βελτιώσεις της, θα αφήσουν την Ευρώπη για άλλες περιφέρειες, όπως και οι ενεργειακοί πόροι της Ρωσίας.

Αυτή η οικονομική αυτοκτονία με αυτοπυρπόληση είναι, φυσικά,  εσωτερική υπόθεση των ευρωπαϊκών χωρών.

Τώρα, οι αλλοπρόσαλλες ενέργειες των εταίρων μας – αυτό είναι – έχουν οδηγήσει σε de facto αύξηση των εσόδων στον ρωσικό τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου, πέραν της ζημίας στην ευρωπαϊκή οικονομία.

Κατανοώντας ποια μέτρα θα λάβει η Δύση στο εγγύς μέλλον, πρέπει να καταλήξουμε σε συμπεράσματα εκ των προτέρων και να είμαστε προβλεπτικοί, μετατρέποντας τα απερίσκετα χαοτικά βήματα ορισμένων από τους εταίρους μας προς όφελός μας προς όφελος της χώρας μας. Φυσικά, δεν πρέπει να ελπίζουμε για τα ατελείωτα λάθη τους. Θα πρέπει απλώς, πρακτικά, να προχωρήσουμε από την τρέχουσα πραγματικότητα, όπως είπα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας