Η σύγκρουση στην Ουκρανία κινδυνεύει να μετατραπεί σε κάτι πολύ επικίνδυνο, επισημαίνει το Politico γιατί η Δύση θέλει οπωσδήποτε να νικήσει.
Στην πραγματικότητα ποτέ πριν η Δύση δεν είχε δείξει τέτοια τάση να χτυπηθεί η Ρωσία με κάθε μέσο και τρόπο, ίσως γιατί δεν είχε μέχρι τώρα την ευκαιρία για να το κάνει.
Η Ουκρανία όμως είναι μία ευκαιρία για την Δύση να το πράξει αυτό εκ του ασφαλούς, ή τουλάχιστον έτσι νομίζει.
Έχει την δυνατότητα να μη τηρήσει κανένα πρόσχημα και να στείλει ότι πιο φονικό οπλικό σύστημα διαθέτει για να στηρίξει την Ουκρανία και να προκαλέσει τον θάνατο σε εκατοντάδες Ρώσους στρατιώτες.
Άσχετα με το πως θα καταλήξει η σύγκρουση αυτή, οι Ρώσοι δεν θα ξεχάσουν ποτέ ότι οι περισσότερες εκ των απωλειών τους οφείλονται στους Δυτικούς (ανάμεσά τους και η Ελλάδα).
Η πιθανότητα μιας σύγκρουσης που θα φέρει τη Μόσχα αντιμέτωπη με το ΝΑΤΟ έγινε ξαφνικά πιο πιθανή λέει το Politico.
Όπως τονίζεται στο άρθρο του Politico: η νίκη φαίνεται να είναι ο στόχος.
Αυτό όμως αυτόματα σημαίνει πως οι Ρώσοι θα κάνουν ότι χρειάζεται και απαιτείται για να μην συμβεί. Γιατί όποιος χάσει στην αναμέτρηση αυτή… χάνεται.
Οι δηλώσεις ανώτερων αξιωματούχων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας τις τελευταίες ημέρες αντικατοπτρίζουν τον αυξανόμενο κίνδυνο ενός ευρύτερου πολέμου που θα μπορούσε να καταλήξει ακόμα και σε… πυρηνικές «ανταλλαγές».
Αν και η απειλή αυτή αποσιωπάται από τους δυτικούς αξιωματούχους οι οποίοι ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ οι δυτικές κοινωνίες να συνειδητοποιήσουν τον κίνδυνο τον οποίο διατρέχουν (γιατί αν το καταλάβουν θα σταματήσουν να είναι απαθείς και να αποδέχονται ότι τους πασάρεται από τα δυτικά ΜΜΕ), αν ληφθεί υπόψη μαζί με τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης – με τις ουκρανικές δυνάμεις να πραγματοποιούν προφανείς επιθέσεις σε ρωσικό έδαφος αλλά και τις επιθέσεις που έλαβαν χώρα στην αποσχισθείσα «δημοκρατία» της Μολδαβίας, την Υπερδνειστερία – υπάρχει η αίσθηση ότι ο πόλεμος περνάει σε ένα άλλο στάδιο που δεν περιορίζεται μόνο στην Ουκρανία.
Αν κάποιος δει προσεκτικά τον χάρτη στο Ντόνμπας θα δει ότι η Ρωσία έχει αρχίσει να βρίσκει τον «βηματισμό» της και η κατάσταση δείχνει να μην μπορεί να γυρίσει για τους Ουκρανούς.
Αυτό σημαίνει πως η Δύση θα επιχειρήσει να ανοίξει κι άλλα μέτωπα με ποικίλους τρόπους για να διασπείρει το ρωσικό στρατιωτικό δυναμικό και εν τέλει να το εξαντλήσει.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, προειδοποίησε τη Δευτέρα ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να ξεσπάσει ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, προσθέτοντας ότι κάνει ό, τι μπορεί για να αποτρέψει μια πυρηνική κρίση.
«Δεν θα ήθελα να αυξήσω αυτούς τους κινδύνους τεχνητά. Πολλοί θα το ήθελαν αυτό. Ο κίνδυνος είναι σοβαρός, πραγματικός. Και δεν πρέπει να τον υποτιμήσουμε».
Τα σχόλια του Λαβρόφ ήταν μια αντίδραση σε προφανείς πυραυλικές επιθέσεις της Ουκρανίας στο ρωσικό έδαφος, οι οποίες είχαν ως στόχο μια αποθήκη καυσίμων και μια στρατιωτική εγκατάσταση στη νοτιοδυτική πόλη Μπριάνσκ, 100 χιλιόμετρα από τα ουκρανικά σύνορα.
Υπάρχουν επίσης ευρέως διαδεδομένες υποψίες ότι μια μυστική ουκρανική επιχείρηση μπορεί να βρίσκεται πίσω από μια πυρκαγιά στο Κεντρικό Ινστιτούτο Έρευνας των ρωσικών αεροπορικών και διαστημικών δυνάμεων την περασμένη Πέμπτη στο Τβερ, βορειοδυτικά της Μόσχας.
Τα χτυπήματα αυτά δείχνουν ότι υπάρχει αμερικανική βοήθεια καθώς η Ουκρανία δεν διαθέτει από μόνη της την τεχνογνωσία και την τεχνολογία για να τα πραγματοποιήσει.
Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, στο παρασκήνιο, Δυτικοί αξιωματούχοι προέτρεπαν την Ουκρανία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να αποφύγει να εξαπολύσει επιθέσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας, φοβούμενοι ότι θα προκαλούσαν τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να διατάξει αντίποινα, π.χ. στην Πολωνία.
Ο απόστρατος στρατηγός των ΗΠΑ Μπεν Χότζες είχε παραπονεθεί μόλις την περασμένη εβδομάδα ότι οι Δυτικοί σύμμαχοι δεν είχαν αποφασίσει αν ήταν έτοιμοι να κάνουν τις θυσίες και να κάνουν όλα όσα απαιτούνται για τη νίκη.
«Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για εμάς ή η μεγαλύτερη πρόκληση – αυτό είναι το συλλογικό «εμείς», αυτό περιλαμβάνει και τον Καναδά – είναι ότι πρέπει να αποφασίσουμε ότι θα νικήσουμε», δήλωσε στο CBC News.
Η συζήτηση μεταξύ των αξιωματούχων για μια ουκρανική νίκη αυξάνεται και τόσο η Αμερική όσο και η Βρετανία φαίνονται έτοιμες να προεξοφλήσουν τον κίνδυνο επέκτασης, καθώς υπερασπίζονται το δικαίωμα της Ουκρανίας να αντεπιτεθεί.
«Πρώτον, οι Ουκρανοί είναι αυτοί που παίρνουν την απόφαση στόχευσης, όχι οι άνθρωποι που κατασκευάζουν ή εξάγουν τη βοήθεια εξ αρχής», δήλωσε την Τρίτη στο BBC ο υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων της Βρετανίας Τζέιμς Χίπι. «Και δεύτερον, είναι απολύτως θεμιτό να κυνηγάς στόχους στα μετόπισθεν των αντιπάλων σου για να διαταράξεις την υλικοτεχνική τους υποδομή και τις γραμμές εφοδιασμού τους», πρόσθεσε.
Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν αναφέρθηκε στους κινδύνους της επέκτασης του πολέμου κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου την ίδια ημέρα, μετά από συνάντηση στην αεροπορική βάση Ραμστάιν στη Γερμανία, όπου φιλοξένησε ομολόγους του από δεκάδες χώρες για να συζητήσουν την αύξηση των προμηθειών βαρέων τεθωρακισμένων και πυροβολικού στην Ουκρανία.
«Δεν θέλουμε να δούμε καμία επέκταση και, και πάλι, είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι κάνουμε ό, τι μπορούμε για να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία θα πετύχει. Και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να το αντιμετωπίσουμε (σ.σ. τον κίνδυνο διάχυσης)», δήλωσε.
Στο πλαίσιο αυτό, το ΝΑΤΟ προσπαθεί να έχει τον πρώτο λόγο σε αυτό που ο Βρετανός στρατιωτικός ιστορικός, Χιου Στράχαν έχει ονομάσει «κυριαρχία της κλιμάκωσης».
«Μεμονωμένα μέλη (σ.σ. του ΝΑΤΟ) – κυρίως η Βρετανία ανάμεσά τους – έχουν αποδειχθεί έτοιμα να αναλάβουν κινδύνους που απέρριπταν πριν από έξι εβδομάδες. Επιπλέον, το κάνουν αρκετά ανοιχτά, απορρίπτοντας την αληθοφανή άρνηση που χαρακτήριζε τις προηγούμενες προσπάθειές τους να βοηθήσουν την Ουκρανία».
Γι’ αυτό, ο Στράχαν επισημαίνει την προθυμία της Δύσης να προσφέρει τώρα πολύ πιο προηγμένο εξοπλισμό από ό, τι πριν.
Οι Δυτικοί, ή τουλάχιστον οι αμερικανικοί και βρετανικοί πολεμικοί στόχοι επαναπροσδιορίζονται επίσης – με τον Όστιν, υποστηριζόμενο από τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν, να λέει ότι η Ουάσινγκτον θέλει «να δει τη Ρωσία να αποδυναμώνεται σε βαθμό που να μην μπορεί να κάνει τα πράγματα που έκανε με την εισβολή στην Ουκρανία».
Το Κρεμλίνο έχει, εκ πρώτης όψεως, μειώσει τους στρατιωτικούς του στόχους και επικεντρώνεται στο Ντονμπάς και τη νότια Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μία στρατηγική αναδιάταξη καθώς αν όλα πάνε όπως τα θέλουν οι Ρώσοι στο Ντόνμπας, τα πράγματα θα γίνου πολύ δύσκολα για τους Ουκρανούς.
Ένας από τους βασικούς στόχους της επίθεσης στο Ντονμπάς είναι να περικυκλωθεί μια μεγάλη ομάδα μονάδων του ουκρανικού στρατού, που έχουν οχυρωθεί στην επικράτεια στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ. Εάν επιτύχουν αυτόν τον στόχο, οι ρωσικές δυνάμεις θα μπορούσαν στη συνέχεια να κάνουν ελιγμούς πίσω προς το Κίεβο, το Χάρκοβο και όπου αλλού επιθυμούν
Το ζήτημα είναι ότι η σύγκρουση αυτή έχει πλέον λάβει χαρακτηριστικά παγκόσμιου πολέμου με την διαφορά ότι οι δυτικές χώρες δεν έχουν ακόμα κηρύξει τον πόλεμο επίσημα.
Στην ουσία όμως απλώς κρατάνε τα προσχήματα.