Νέες πληροφορίες σχετικά με τις “δίδυμες” πρωτοχρονιάτικες τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ – την επίθεση με φορτηγάκι σε πεζούς στη Ν. Ορλεάνη και την έκρηξη σε αυτοκίνητο στο Λας Βέγκας, αντί να δίνουν απαντήσεις δημιουργούν νέα ερωτηματικά.
Στην πρώτη, ο φερόμενος ως δράστης Σαμσουντίν Τζαμπάρ, για τον οποίο αρχικά ειπώθηκε ότι ήταν μετανάστης που είχε διεισδύσει στις ΗΠΑ από τα Νότια σύνορα της χώρας, τώρα δηλώνεται ότι ήταν αμερικανός πολίτης, γεννημένος στο Τέξας, βετεράνος του στρατού των ΗΠΑ.
Στη δεύτερη, ο επίσης φερόμενος ως δράστης, Μάθιου Λίβελσμπέργκερ, ήταν εν ενεργεία στρατιωτικός των ΗΠΑ, ο οποίος υπηρετούσε σε βάση των ΗΠΑ στην Ευρώπη και – προφανώς για να συμπληρώνει το εισόδημά του – προωθούσε μισθοφόρους στην Ουκρανία.
Για όποιον το έχει ξεχάσει, και ο δεύτερος επίδοξος δολοφόνος του Τραμπ, Ράιαν Γουέσλει Ράουθ, επίσης προωθούσε μισθοφόρους στην Ουκρανία. Ο τελευταίος, σύμφωνα με δημοσιεύσεις, είχε επισκεφθεί το στρατόπεδο του Fort Bragg στη Βόρεια Καρολίνα, όπου βρίσκεται η διοίκηση των ειδικών δυνάμεων, 147 φορές, από τις οποίες τις 29 είχε διανυκτερεύσει εκεί.
Κατά σύμπτωση, και οι δύο καινούριοι τρομοκράτες, ο Τζαμπάρ και ο Λίβελσμπέργκερ, είχαν υπηρετήσει στο Fort Bragg στο παρελθόν. Άλλο κοινό που έχουν οι τρεις τρομοκράτες είναι ότι φέρονται ως φανατικοί αντι-τραμπικοί δημοκρατικοί. Ενώ – άλλη σύμπτωση – τα οχήματα των δύο προχθεσινών τρομοκρατών είχαν νοικιαστεί από την ίδια εταιρεία (να εικάσουμε ότι είναι αυτή που έχει τα γραφεία της πλησιέστερα στην είσοδο του στρατοπέδου; Ή ότι έχει κάνει την καλύτερη προσφορά για επίδοξους τρομοκράτες;).
Η επίθεση έξω από το ξενοδοχείο είχε ένα αρκετά προφανές μήνυμα: τόσο ο Τραμπ (δια του τόπου του εγκλήματος), όσο και ο βασικός πλέον συνεργάτης του, Ίλον Μασκ (δια του “όπλου” του εγκλήματος”) συνδέονται με την επίθεση, η οποία πιθανά ήταν μία προειδοποίηση και προς τους δύο. Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι ο δεύτερος (Ίλον Μασκ) είχε στο παρελθόν εγγραφεί στη λίστα υποψήφιων θυμάτων τρομοκρατικής επίθεσης των Ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, επειδή είχε προτείνει ειρήνευση με αντάλλαγμα παραχώρηση εδαφών από την Ουκρανία, ενώ ο πρώτος (Τραμπ) … έχει προτείνει ειρήνευση με αντάλλαγμα παραχώρηση εδαφών από την Ουκρανία – και βέβαια έχει ήδη γίνει στόχος τρομοκρατικών επιθέσεων, τουλάχιστον της μίας από τις οποίες ο (φερόμενος ως) δράστης έχει στενές σχέσεις με την Ουκρανία.
Για την επίθεση σε πεζούς πανηγυριστές με το φορτηγάκι, γίνεται απόπειρα να παρουσιαστεί ως επίθεση φανατικού ισλαμιστή, αφού εμφανίστηκε σημαία του ISIS που υποτίθεται ότι είχε μαζί του στο νοικιασμένο φορτηγάκι ο τρομοκράτης. Και το όνομά του άλλωστε βοηθάει σε τέτοιους συσχετισμούς. Πως γίνεται όμως ένας φανατικός ισλαμιστής να έχει υπηρετήσει επί πολλά χρόνια στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ που υποτίθεται ότι πολεμάνε ενάντια στους φονταμενταλιστές μουσουλμάνους και μάλιστα να έχει υπηρετήσει και στο Αφγανιστάν όπου – πρέπει να υποθέσουμε – πολεμούσε ενάντια στους ομοϊδεάτες του – είναι κάτι που μόνον οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ (ή ίσως η διοίκηση των ειδικών δυνάμεων στο Fort Bragg;) μπορούν να μας εξηγήσουν.
Όπως μόνο αυτές μπορούν να μας εξηγήσουν πώς γίνεται ένας φανατικός οπαδός του ISIS, έτοιμος να δώσει τη ζωή του στον πόλεμο ενάντια στους “απίστους” (που όμως ήταν απλοί πολίτες, σε αντίθεση με τον ίδιο που είχε διατελέσει μαχητής του στρατού των απίστων…) να έχει τη σημαία του ISIS ανάποδα στο κοντάρι της – πράγμα που, όπως σωστά παρατηρεί ένας (μάλλον) πραγματικός μουσουλμάνος στο X, κανένας μουσουλμάνος δε θα έκανε ποτέ αφού το να βάζεις ανάποδα τη “σαχάντα” (η ομολογία πίστεως, “Δεν υπάρχει θεός εκτός από το Θεό και ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης του” η οποία αναγράφεται στη σημαία του ISIS*) αποτελεί βλασφημία – κάτι σαν, συμπληρώνουμε εμείς, να φοράει ένας χριστιανός, και μάλιστα φανατικός, το σταυρό ανάποδα, σαν να ήταν σατανιστής.
Για τον άλλο “τρομοκράτη” (το Λίβελσμπέργκερ, δεν έχει ακόμη εμφανιστεί κίνητρο. Είμαστε σίγουροι όμως ότι τελικά θα βρεθεί. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι πριν εκραγεί το αυτοκίνητο, τίναξε τα μυαλά του στον αέρα με μια σφαίρα. Είναι απόλυτα λογικό ότι οι αρχές έκαναν δυο μέρες να το προσέξουν. Κάποιο παρατηρούν και άλλα κενά – ότι, π.χ., με την εμπειρία του, δε θα διέπραττε ποτέ μια τόσο κακοσχεδιασμένη επίθεση (χρήση πυροτεχνημάτων αντί για εκρηκτικά, χρήση ενός τεθωρακισμένου cybertruck (που είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί η ζημιά αφού τα πλαϊνά του οχήματος περιόρισαν την έκρηξη οδηγώντας την προς τα πάνω ) αντί άλλου οχήματος και άλλα πολλά. Στην περίπτωση αυτή, το πιθανότερο είναι ότι ο “δράστης” πιάστηκε κορόϊδο: είναι πιθανό, για παράδειγμα, να νόμιζε ότι εκτελεί άλλη υπηρεσία, π.χ. να στάλθηκε να παραλάβει κάποιον από το ξενοδοχείο, χωρίς να γνωρίζει ότι το αυτοκίνητο είναι παγιδευμένο και ο ίδιος “σημαδεμένος με σταυρό στο κούτελο”. Στην περίπτωση αυτή, τα περί σφαίρας στο κεφάλι εφευρέθηκαν για να ενισχύσουν το αφήγημα περί βομβιστή αυτοκτονίας.
Το μόνο σίγουρο – όπως είχα γράψει και μετά την (πρώτη) απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ – είναι ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ είναι πλέον ανίκανες να οργανώσουν μια προβοκάτσια της προκοπής. Εκεί που παλιά οι προβοκάτσιες τους θύμιζαν τις καλύτερες στιγμές του Χόλυγουντ, σήμερα θυμίζουν B-movies για τα οποία ακόμη και το Μπόλυγουντ θα ντρεπόταν. Από αυτή την άποψη, οι μυστικές υπηρεσίες είναι καθρέφτης της γενικότερης κατάστασης του κράτους στις ΗΠΑ. Από τη μια η υποτίμηση του δολαρίου που απομειώνει τα κονδύλιά τους, από την άλλη η ασύδοτη ρεμούλα που διασπαθίζει το μεγαλύτερο μέρος τους, έρχεται στο καπάκι και η woke agenda που οδηγεί σε προσλήψεις και προαγωγές όχι με κριτήρια προσόντων αλλά με βάση το χρώμα του δέρματος, το φύλο, το σεξουαλικό προσανατολισμό, τη συμπάθεια προς τα ζώα ή την ευαισθησία σε θέματα παγκόσμιας θέρμανσης – με όλα αυτά είναι θαύμα το ότι καταφέρνουν να οργανώσουν την οποιαδήποτε δολοφονική απόπειρα. Είναι άδικο να ζητάμε να τη σχεδιάζουν και με πειστικό τρόπο…
