Εντέλει, ο καγκελάριος της Γερμανίας Olaf Scholz αναγκάστηκε να προσαρμόσει τη γλώσσα στη νεοδιαμορφωθείσα πραγματικότητα…
Υπενθυμίζεται πως πριν από λίγο καιρό απέρριπτε… μετά βδελυγμίας τις κρίσιμες ερωτήσεις για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, χαρακτηρίζοντάς τες… σπέκουλα.
Η κατάσταση στη Γερμανία είναι καλύτερη από το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, είχε επισημάνει λίγο πριν και λίγο μετά τις καλοκαιρινές του διακοπές.
«Το έθνος πρέπει απλώς να δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη» συμπλήρωσε.
Και η αλήθεια είναι πως έχει χρησιμοποιήσει τη λέξη εμπιστοσύνη περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Ωστόσο, αυτή τη φορά στο Meseberg δεν χρησιμοποίησε ούτε μία φορά τη λέξη που αρχίζει από «Ε» – τουλάχιστον όχι δημοσίως.
Και εμφανίστηκε στον Τύπο τρεις φορές κατά τη διάρκεια της 24ωρης συνεδρίασης του υπουργικού του συμβουλίου.
Μια φορά για να χαιρετήσει, δύο φορές μαζί με τον υπουργό Οικονομικών Robert Habeck (Πράσινοι) και τον υπουργό Οικονομικών Christian Lindner (FDP).
Η ρητορική του έχει αλλάξει…
Αδυναμίες
Ο Scholz δεν μιλά πλέον για πιθανά συμπτώματα της κρίσης, αλλά τονίζει πόσες προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει η ατμομηχανή της Ευρώπης.
Σε δηλώσεις τους, ο ίδιος και οι υπουργοί του μιλούν αναλυτικά για την τρέχουσα αδυναμία στις γερμανικές εξαγωγές, τον πληθωρισμό και την έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων.
Ο κύριος στόχος του σχεδίου δέκα σημείων που παρουσίασαν οι ηγέτες της κυβέρνησης στο Meseberg είναι να κάνει κάτι για να αντισταθμίσει την «σημερινή επιβράδυνση της οικονομίας».
Οι επιχειρηματικές επενδύσεις θα πρέπει να διευκολυνθούν και ο κατασκευαστικός κλάδος να τύχει περισσότερης στήριξης.
Το μήνυμα από το Meseberg είναι σαφές: Οι ανησυχίες για τη γερμανική οικονομία έφτασαν επιτέλους στο υπουργικό συμβούλιο, το πρόβλημα αναγνωρίστηκε.
Δεν θέλουν πια να μένουν στον νόμο για τη θέρμανση και τη βασική ασφάλεια των παιδιών…
Θέλουν να δείξουν τη θέλησή τους να δράσουν και να καταπολεμήσουν την οικονομική κρίση, χωρίς να την αποκαλούν έτσι.
Είναι ένα εγχείρημα διπλής όψης, ψυχολογικά αρκετά απαιτητικό: δεν θέλει κανείς να δείχνει ανέμελος, αλλά δεν θέλει να οδηγήσει τη χώρα σε κατάθλιψη, λέει γερμανός αξιωματούχος.
Εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας πει τώρα ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι ζοφερά, θα υπάρξουν άσχημα αποτελέσματα.
Αυτή η σκέψη αντανακλάται στις διατυπώσεις που μπορούν να βρεθούν στις επίσημες ανακοινώσεις: Ο Scholz, για παράδειγμα, είπε κάποτε ότι «η οικονομία μπορεί πετύχει ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη».
Με αυτόν τον τρόπο, αγνοεί το γεγονός ότι πρόσφατα δεν υπήρξε καθόλου ανάπτυξη, αλλά στασιμότητα.
Ο Habek αποκαλεί την κατάσταση «γεμάτη προκλήσεις».
Ο Lindner λέει: «Λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη ότι η Γερμανία αναπτύσσεται λιγότερο δυναμικά από άλλες χώρες».
Σχέδιο 10 σημείων για την οικονομία
Ως προς την ανάγκη στήριξης της γερμανικής οικονομίας μάλιστα στο Μέζεμπεργκ παρουσιάστηκε κι ένα σχέδιο δέκα σημείων.
Στόχος μια «συνεπής και ανθεκτική στρατηγική» για την ενεργειακή τροφοδοσία της Γερμανίας στο μέλλον, συμπεριλαμβανομένης της «εισαγωγής προσιτών τιμών ενέργειας για τις γερμανικές επιχειρήσεις και τη βιομηχανία».
Στο συγκεκριμένο πακέτο προτάσεων, μεταξύ άλλων, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ολική ανασυγκρότηση της γερμανικής οικονομίας, μετά την πανδημία και εξαιτίας της επείγουσας αντιμετώπισης των οικονομικών και ενεργειακών συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία, στην ανάγκη προσέλκυσης εξειδικευμένων εργαζομένων από το εξωτερικό και την επιτάχυνση διαδικασικών σε ένα ευρύτατο φάσμα πεδίων της κρατικής μηχανικής. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της γερμανικής κυβέρνησης, η επιβράδυνση που παρατηρείται στους αναπτυξιακούς ρυθμούς, δεν θα πρέπει να αποτελέσει εμπόδιο για μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε κρίσιμους κλάδους, όπως ο κατασκευαστικός.
Συμβιβάζονται…
Ως φαίνεται λοιπόν, οι Γερμανοί πλέον συμβιβάζονται με την κατάρρευση του οικονομικού τους μοντέλου και αρχίζουν να βλέπουν μέσα από το πολύπλευρο Μεγάλο Ψέμα που επαναλάμβαναν οι ελίτ τους για τρεις δεκαετίες: τα δημοσιονομικά πλεονάσματα δεν ήταν αποτέλεσμα σύνεσης, αλλά μάλλον μια μνημειώδης αποτυχημένη προσπάθεια, κατά τη διάρκεια μακρών περιόδων εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, για επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια, υποδομές ζωτικής σημασίας και στις δύο κρίσιμες τεχνολογίες του μέλλοντος: μπαταρίες και τεχνητή νοημοσύνη.
Οι Έλληνες το ξέρουν αυτό το συναίσθημα.
Το βιώσαμε στα κόκαλά μας στις αρχές του 2010.
Η εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο και την κινεζική ζήτηση δεν ήταν ποτέ βιώσιμη.
Και αυτά δεν είναι απλά σφάλματα που μπορούν να επουλωθούν ή να κουκουλωθούν.
Ο ισχυρισμός ότι το γερμανικό μοντέλο ήταν συμβατό με τη νομισματική ένωση της Ευρώπης εκτίθεται επίσης ως ψευδής.
Ελλείψει δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης, η ΕΕ πάντα θα επιβαρύνει τις κυβερνήσεις, τις τράπεζες και τις εταιρείες του Club Med, με απλήρωτα χρέη, τα οποία τελικά θα αναγκάζουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να επιλέξει μεταξύ να αφήσει το ευρώ να πεθάνει και να διογκώσει το ευρωπαϊκό χρέος…
