Μαγευτικές πλανητικές εικόνες βγαλμένες από διήγημα επιστημονικής φαντασίας προσέφερε η πανσέληνος του Αυγούστου ή το «φεγγάρι του Οξύρρυγχου», όπως έχει επίσης ονομασθεί στη λαογραφία, που ολοκληρώνεται τη νύχτα της Πέμπτης, και η οποία συμβαίνει να είναι και υπερπανσέληνος.
Η πανσέληνος του Αυγούστου ονομάζεται και «Φεγγάρι του Οξύρρυγχου» λόγω των ιθαγενών της Αμερικής οι οποίοι τέτοια μέρα ψάρευαν το συγκεκριμένο ψάρι, γνωστό στην Ελλάδα και ως μουρούνα. Οι μουρούνες είναι από τα μεγαλύτερα ψάρια του γλυκού νερού, με μήκος που φτάνει μέχρι και 2 μέτρα, ιδιαίτερα μακρόβια, γνωστά και ως «ψάρια μαθουσάλες». Πολλά είδη της οικογένειας αυτής απειλούνται σήμερα με εξαφάνιση.
Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, και ιδίως τον Αύγουστο, η Σελήνη φαίνεται μεγαλύτερη από ό,τι τους υπόλοιπους. Συχνά δε, παίρνει μια πιο βαθιά και κόκκινη απόχρωση.
Αυτό συμβαίνει διότι αυτή την περίοδο, η θέση της Σελήνης είναι χαμηλά στον ορίζοντα και έτσι το φως διαθλάται, με αποτέλεσμα να έχει μια σκούρα απόχρωση. Το φαινόμενο αυτό είναι ακόμα πιο έντονο κατά την ανατολή του φεγγαριού, η οποία συμβαίνει περίπου την ίδια στιγμή με τη Δύση του Ηλίου.
Το φεγγάρι της Δευτέρας λοιοόν χαρακτηρίζεται και ως «υπερπανσέληνος», και πρόκειται για την πρώτη από τις τέσσερις διαδοχικές που θα σημειωθούν φέτος – τον Αύγουστο, Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο.
Ο όρος υπερπανσέληνος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον αστρολόγο Ρίτσαρντ Νόλι το 1979. Με βάση τα στοιχεία του οργανισμού «Earth Sky», ο όρος αναφέρεται στις πανσελήνους κατά τις οποίες το φεγγάρι βρίσκεται πιο κοντά στην τροχιά της Γης από ό,τι συνήθως – αλλά όχι απόσταση μεγαλύτερη του 10% από το κοντινότερο δυνατό σημείο στη Γη.
Κατά την υπερπανσέληνο, το φεγγάρι εμφανίζεται έως και 14% μεγαλύτερο και 30% φωτεινότερο, συγκριτικά με μια απλή πανσέληνο.
Η πανσέληνος όπως ανέτειλε ορατή από την Ακρόπολη, σε όμορφο συνδυασμό με το σύγχρονο τεχνητό στοιχείο όπως προκύπτει από τις σκαλωσιές, οι οποίες στην δεύτερη φωτογραφία θυμίζουν ταράτσα πολυκατοικίας:
Η πανσέληνος όπως φαίνεται από το Σούνιο:
Η πανσέληνος από το Νάυπλιο, κι εδώ υπέροχες εικόνες, αυτή τη φορά πιο gothic/μεσαιωνική ατμόσφαιρα (ασχέτως ιστορικής περιόδου):
Η πανσέληνος από τη Νέα Κίο, αυτές είναι περισσότερο λογοτεχνικές και αποστασιοποιημένες, με μία ερωτική περιγραφικότητα, σαν να κρατά κάποιος σημειώσεις για κάτι άλλο από αυτό που βλέπει:
