Ο Παν. Λαφαζάνης, απαντώντας σε ερώτηση αν συμφωνεί με τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, τόνισε ότι: “Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν ξεκίνησε τώρα. Τον πόλεμο τον άρχισε η Ουκρανία, με το αμερικανοκίνητο, υπό την καθοδήγηση του αμερικανού πρέσβη στο Κίεβο Τζ. Πάιατ, νεοναζιστικό πραξικόπημα του 2014.
Ήταν τότε που το Ουκρανικό καθεστώς έθεσε στην παρανομία το Κ.Κ. Ουκρανίας και τις αριστερές δυνάμεις της χώρας και ξεκίνησε ένα απηνή διωγμό με τρομοκρατία, δίκες, φυλακίσεις και δολοφονίες κατά των φιλορώσων και ρώσων πολιτών και ελλήνων ομογενών αλλά και όσων δημοκρατών διαφωνούσαν και αντιστέκονταν στη νεοναζιστική δικτατορία.
Οι ρωσόφωνοι της Ουκρανίας μαζί με δημοκράτες πολίτες υποχρεώθηκαν προκειμένου να αμυνθούν να ανακηρύξουν για την προστασία τους στην Αν. Ουκρανία τις δύο αυτόνομες Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ, οι οποίες επιβίωναν υπό συνεχή σκληρό πόλεμο που υφίσταντο από τους αμερικανόδουλους νεοναζιστές του Κιέβου και ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες αγωνιστές και άμαχους πολίτες.
Το καθεστώς του Κιέβου, παρότι μετά από διαπραγματεύσεις, συνήφθη το 2015 η Συμφωνία ειρήνης του Μίνσκ, έγραψε αυτή τη Συμφωνία, που προέβλεπε αυτονομία στο Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ, στα παλιά του τα παπούτσια, συνεχίζοντας την στρατηγική των διωγμών και της τρομοκρατίας.
Αυτή η στρατηγική έφτασε στο απροχώρητο με συνεχείς βομβαρδισμούς και καταιγισμό επιθέσεων του καθεστώτος του Κιέβου κατά των αυτόνομων περιοχών το τελευταίο διάστημα, καθώς και με το σχέδιο των αρχών του Κιέβου να προχωρήσει τάχιστα στην ένταξη της Αν. Ουκρανίας, στο ΝΑΤΟ και ακόμα να εγκαταστήσει πυρηνικά όπλα στη χώρα.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, ως απάντηση του τρομοκρατικού πολέμου Νατοϊκών και νεοναζιστών που ξεκίνησαν οι αρχές του Κιέβου, ήρθε η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας με στόχο μια Ουκρανία ουδέτερη και ανεξάρτητη, έξω από το ΝΑΤΟ, χωρίς επιθετικά και πυρηνικά όπλα και νεοναζιστικές εγκληματικές συμμορίες και με τιμωρία των νεοναζιστικών μαζικών εγκλημάτων.”
1ο μέρος
2ο μέρος
