του William Mallinson
Είναι πλέον επιτακτικό να ενημερωθεί ο κόσμος για τον κίνδυνο μιας αναγεννημένης
Γερμανίας. Ο γράφων θα επιχειρήσει με το παρόν άρθρο να εκθέσει με συντομία πώς η
φρικτή ιστορία των γερμανικών φύλων θα μπορούσε να αναβιωθεί και να μας προξενήσει
κακό. Θα αναλογιστούμε πτυχές αυτές της ιστορίας της εσκεμμένης αυτοτύφλωσης, της
σκληρότητας, της δίψας για ισχύ και της αλαζονείας, ολοκληρώνοντας με τον εντοπισμό
της τρέχουσας πειθήνιας ηλιθιότητας που κυριαρχεί στη Γερμανία.
Εσκεμμένη αυτοτύφλωση, σκληρότητα και αλαζονεία
Παρόλο που το σύγχρονο γερμανικό κράτος ανάγεται μόλις στο 1871 – ακολουθώντας τρεις
πολέμους μεταξύ της Πρωσίας και των γειτόνων της, δηλαδή της Δανίας, της Αυστρίας και
της Γαλλίας – η πρώτη φάνηκε αρκετά σώφρων και ειρηνική μέχρι ο Μπίσμαρκ να αφήσει
την εξουσία, το 1890. Η ιδέα της Γερμανίας ως έθνους είναι, εν τούτοις, πολύ παλαιότερη
και ανάγεται τουλάχιστον στην εποχή του ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου, ο οποίος σημείωνε
ότι η μεγαλύτερη αδυναμία των Γερμανών ήταν η ροπή προς τη μέθη. Οι Γερμανοί
λεηλατούσαν την Ευρώπη και έπρεπε να τελούν υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων. Ίσως το
πρώτο σημάδι της γερμανικής βαρβαρότητας εμφανίστηκε στη Μάχη του Τευτοβούργιου
Δρυμού, το 9 μ.Χ., όταν τρεις ρωμαϊκές λεγεώνες ισοπεδώθηκαν από τον Αρμίνιο, Γερμανό
υπήκοο της Ρώμης ο οποίος εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά και δούλεψε υπό τις διαταγές του
ρωμαίου στρατηγού Βάρου. Εν τούτοις, ο πρώτος αποδείχτηκε προδότης και απατεώνας.
Σήμερα είναι ήρωας στη Γερμανία, γι’αυτό και πολλοί Γερμανοί παίρνουν το όνομα Χέρμαν.
Αν προσθέσει κανείς ότι οι Γότθοι και οι Βάνδαλοι, οι οποίοι κατάφεραν σχεδόν μόνοι τους
να καταστρέψουν το δυτικό πολιτισμό, παρατηρεί πόσο καταστροφικοί έχουν υπάρξει οι
Γερμανοί. Έχουμε επίσης τη γοητευτική συμπεριφορά τους στον τελευταίο πόλεμο, όταν
σφαγίασαν, μεταξύ άλλων, εκατομμύρια Ρώσων, Ελλήνων και Γιουγκοσλάβων υπηκόων: η
Γερμανία μπορεί κάλλιστα να ανταγωνιστεί την Τουρκία και το Ισραήλ σε όρους
διαπραχθεισών γενοκτονιών.
Φυσικά, όπως όλοι οι νταήδες, η Γερμανία εκφοβίστηκε και έμαθα να συμπεριφέρεται
συνετά, μετατρεπόμενη σε εργαλείο της αντι-σοβιετικής/αντι-ρωσικής Αμερικής, εξ ου και
ο επανεξοπλισμός της, αν και με σφιχτό λουρί. Της προσφέρθηκε μια πολύ ευνοϊκή
ισοτιμία συναλλάγματος, η οποία φυσικά κράτησε τους Δυτικούς Γερμανούς
ικανοποιημένους. Και μόνο τους Δυτικούς, γιατί η Δύση αρνήθηκε να ικανοποιήσει το
αίτημα της Μόσχας για μια ουδέτερη και ενιαία Γερμανία. Εκεί εντοπίζονται και οι απαρχές
του Ψυχρού Πολέμου, προς τέρψη των μεγαλομετόχων και των εξοπλιστικών βιομηχανιών,
οι οποίοι μετέτρεψαν το ΝΑΤΟ σε μια επιθετική επιχειρηματική οργάνωση, τουλάχιστον
μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Όταν ενημερώθηκαν για την ύπαρξη στρατοπέδων εξόντωσης, οι περισσότεροι Γερμανοί
ισχυρίστηκαν ότι δεν είχαν ιδέα, προσποιούμενοι τους σοκαρισμένους. Έκτοτε, περνούν
τον περισσότερο χρόνο τους ξεπερνώντας το παρελθόν, αγαπώντας το Ισραήλ και ό,τι είναι
2
καλό. Μικρή σημασία έχει ότι το Εβραϊκό Κράτος είναι επίσης γενοκτονικό. Θα μπορούσε
κανείς επίσης να ρωτήσει, αρκούντως υποτιμητικά, αν μια φυσική ροπή προς τη γενοκτονία
συνδέει τις δύο χώρες, με τον ίδιο τρόπο που η Γερμανία βοήθησε τους Οθωμανούς στο
Μεγάλο Πόλεμο και νωρίτερα, γνωρίζοντας καλά για τη γενοκτονία των Ελλήνων, των
Αρμενίων και των Ασσυρίων. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Μπορεί επίσης να αναρωτηθεί
κανείς εάν οι Εβραίοι που επιβίωσαν των στρατοπέδων εξόντωσης έμαθαν πώς να
μεταχειρίζονται τους αθώους Παλαιστινίους με τον ίδιο τρόπο, το 1948 και αργότερα.
Η εξαίρεση κάνει τον κανόνα
Προτού συνεχίσουμε να δίνουμε παραδείγματα της γερμανικής βαναυσότητας και
αλαζονείας (με την Ελλάδα ως ένα από αυτά), ας μας επιτραπεί να δηλώσουμε ότι είναι η
εξαίρεση που κάνει τον κανόνα: το συνάφι των Σίλλερ, Μπίσμαρκ, Πάστορα Νίμελλερ, Βίλι
Μπραντ και Μπρούνο Βούστενμπεργκ αποτελούν καλά παραδείγματα για όλη την
ανθρωπότητα. Για όσους μπορεί να μη γνωρίζουν τον τελευταίο, αυτός ήταν διπλωμάτης
του Βατικανού ο οποίος έκρυψε Εβραίους στο σπίτι του στη Ρώμη, και έγινε αργότερα
Νούντσιος του Πάπα στην Ολλανδία. Σε αντίθεση με τους περισσότερους Γερμανούς, είχε
επίσης μια υπέροχη αίσθηση του χιούμορ.
Οι φρικαλεότητες στην Ελλάδα
Παρόλους αυτούς τους σπάνιους Γερμανούς, η Ελλάδα δεν στάθηκε το ίδιο τυχερή: στη
διάρκεια της γερμανικής κατοχής, γύρω στους 600.000 Έλληνες πέθαναν από ασιτία,
ασθένειες, σφαγές και εκτελέσεις. Ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 13.5%. Οι
γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατέστρεψαν 1.770 πόλεις και χωριά, επιδιδόμενες σε 131
σφαγές, όπως για παράδειγμα στα Καλάβρυτα, όπου 1.460 άρρενες ηλικίας μεταξύ 12 και
90 ετών εξοντώθηκαν, τα γεννητικά τους όργανα αφαιρέθηκαν και τοποθετήθηκαν στα
στόματα αλόγων και τα στήθη γυναικών κόπηκαν.
Σήμερα, η Γερμανία αρνείται ακόμα, με τρόπο αλαζονικό, να αποπληρώσει τα
δισεκατομμύρια που χρωστάει στην Ελλάδα, ισχυριζόμενη ότι η Συμφωνία 2+4, που αφορά
την επανένωση των δύο Γερμανιών (Μόσχα, 1990) έχει διευθετήσει το ζήτημα των
αποζημιώσεων. Εν τούτοις, Η Επιστημονική Επιτροπή της Γερμανικής Βουλής, με έκθεση
του 2019, αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα δεν απέσυρε ποτέ τις αξιώσεις της. Αυτή είναι
συμπεριφορά που αρμόζει σε νυφίτσες και αποτελεί παραπειστική σημειολογική
περιστροφή. Ρίχνοντας αλάτι στην πληγή, οι Γερμανοί, υπό τον φανατικό Υπουργό
Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αρνήθηκε το αίτημα του ΔΝΤ να δώσει στην Ελλάδα
περισσότερο χρόνο προκειμένου η τελευταία να μειώσει τα ελλείμματά της. Και όλα αυτά
στον απόηχο του σκανδάλου γύρω από τη κολοσσιαία γερμανική εταιρεία Siemens, η
οποία αποδεδειγμένα δωροδόκησε διεφθαρμένους Έλληνες αξιωματούχους. Με τρόπο
εξοργιστικό, η Γερμανία απέρριψε το αίτημα να εκδώσει τον επικεφαλής της εταιρείας
στην Ελλάδα, ο οποίος είχε καταφύγει στη Γερμανία για να αποφύγει τη σύλληψη. Ένας
Έλληνας ειδικός πέτυχε διάνα γράφοντας ότι η ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων καταστράφηκε
ως αποτέλεσμα της σαδιστικής εφαρμογής από τους Σόιμπλε και Μέρκελ ενός από τα
βαναυσότερα και οικονομικά ηλιθιέστερα προγράμματα που έχουν συλληφθεί στην
παγκόσμια ιστορία των οικονομικών. 1 Εμφανώς, η γερμανική ηγεσία θεωρούσε τον εαυτό
3
της ως Υπεράνθρωπο, όπως καταδεικνύει μεγάλο μέρος της αποκαλούμενη γερμανικής
φιλοσοφίας.
Φρενοβλαβείς ψευδο-φιλόσοφοι
Ας αναλογιστούμε το συνάφι των Νίτσε, Χέγκελ και Μαρξ. Η σκέψη του Νίτσε εδράζεται
στην ιδέα του για τον Υπεράνθρωπο, που έτυχε πολλής εκμετάλλευσης από τους Ναζί. Ο
Χέγκελ, από την άλλη, με την ψυχρά λογική και υποτιθέμενα ορθολογική προσέγγισή του
του έναντι της ιστορίας, την αίσθησή του του αναπόφευκτου και της ιδέας του για το
ιδανικό κράτος ως γερμανικό, είναι διανοητικά ταραχώδης, μέσα στον ιστορικισμό του.
Όπως και με το Νίτσε, οι ιδέες του Χέγκελ έτυχαν επίσης εκμετάλλευσης από τους Ναζί. Ο
Χέγκελ μοιάζει να εκμεταλλεύεται τη θεώρησή του για την ιστορία προκειμένου να
προωθήσει τις ιδέες του για τον ορθολογισμό και τη θεϊκή γερμανική τελειότητα. Ο Μαρξ,
επίσης ‘φετιχιστής της ιστορίας’, αλλά ουσιαστικά υλιστής, εκμεταλλεύεται την ιστορία
αντικαθιστώντας τον Θεό και τη θρησκεία με την κοινωνία και τα οικονομικά. Η ουσία είναι
η παραγωγή και ποιος την ελέγχει. Τόσο ο Μαρξ όσο και ο Χέγκελ είναι κατηγορηματικοί
στη θεώρησή τους για την ιστορία, ο πρώτος με τα μάλλον απλοϊκά στάδια του
κοινοτισμού, της σκλαβιάς, του φεουδαρχισμού, του καπιταλισμού και της νιρβάνας του,
του κομμουνισμού, και με την εμφανή αποθέωση από τον τελευταίο του πολέμου, ως
προαπαιτούμενου για τον εξαγνισμό των λιμναζόντων νερών της ανθρωπότητας. Είναι
τέτοιο φρενοβλαβείς διανοητές που επηρεάζουν ακόμα τυ σύγχρονη γερμανική σκέψη. Η
πειθήνια αγάπη για το Εβραϊκό Κράτος μπορεί να θεωρηθεί ως προσωρινή κάλυψη.
Όταν ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ, το 1949, ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του, Λόρδος Ίσμεϊ, δήλωσε
ότι σκοπός του ΝΑΤΟ ήταν να κρατήσει τη Σοβιετική Ένωση εκτός, τους Αμερικανούς εντός
και τους Γερμανούς κάτω. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η Γερμανία παρέμενε υπό κατοχή, de
facto, αν όχι de jure, όπως κάνει και σήμερα. Έκτοτε, φυσικά, το ΝΑΤΟ έχει μετουσιωθεί
από αμυντικό σε επιθετικό οργανισμό, βλ. τη μανιώδη επέκτασή του και τη διεξαγωγή
πολέμων. Η Γερμανία εντέλλεται τώρα να μετατραπεί σε κύριο πολεμικό μέτωπο εναντίον
της Ρωσίας, εξ ου και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της στη στήριξη της Ουκρανίας.
Εν τούτοις τα πράγματα εξελίσσονται με παράδοξο τρόπο: η γερμανική υπηρεσία
εσωτερικών πληροφοριών έχει επίσημα κατατάξει το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη
Γερμανία (AfD) ως ‘αποδεδειγμένα δεξιά εξτρεμιστικά οργάνωση,’ σηματοδοτώντας το πιο
σοβαρό μέτρο μέχρι στιγμής στις προσπάθειες του Βερολίνου να περιορίσει την
αναδυόμενη αυτή πολιτική δύναμη. Η υπηρεσία ισχυρίστηκε επίσης ότι η επικρατούσα
‘κατανόηση’, εκ μέρους του AfD, ‘των ανθρώπων με βάση την εθνότητα και την καταγωγή’
αντιβαίνει στην ‘ελεύθερη δημοκρατική τάξη’ της Γερμανίας. Τα παραπάνω αποτελούν
απλά ανοησίες, αφού κάθε ανθρώπινο ον οφείλει την ύπαρξή του στην εθνότητα και την
καταγωγή του. Η ταυτότητα κάποιου είναι προϊόν των προγόνων του, ξεκινώντας με τους
γονείς του.
Θα πρέπει να είναι εμφανές σε οποιονδήποτε έχει ένα μίνιμουμ φαιάς ουσίας ότι οι
διώξεις εναντίον του AfD οφείλονται στην κατανόηση της θέσης της Μόσχας έναντι της
1 Κωνσταντακόπουλος, Δημήτρης, ‘Wolfgang Schäuble: A criminal figure of German and European politics
passes away’, 3 Ιανουαρίου 2024.
4
Ουκρανίας, εκ μέρους του τελευταίου και της επιθυμίας του να απελευθερώσει τη
Γερμανία από την υποτέλειά της έναντι της Δύσης, πράγματα που φέρνουν σε αμηχανία
του πολεμοκάπηλους, όπως το γερμανικό αφεντικό της ΕΕ, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, και
την απερχόμενη Υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, Μπέρμποκ, γνωστής για την έλλειψη
ευστροφίας της. Φαίνεται ότι αυτοί οι πολιτικά ανόητοι έχουν λησμονήσει τον ‘Μεγάλο
Συνασπισμό’, μεταξύ 1966 και 1969, όταν δεν υπήρχε ουσιαστική αντιπολίτευση στη
Γερμανική Βουλή, που οδήγησε σε τρομοκρατικές ενέργειες με τη δημιουργία του
διαβόητου ‘Μπαάντερ-Μάινχοφ’. Εάν το AfD αποκλειστεί, θα μοιάζει με συγκέντρωση
τσαγιού προσκοπίνων, εν συγκρίσει με τον εξτρεμισμό που πρόκειται να ανακύψει. Επί του
παρόντος, το αξίωμα ότι οι Γερμανοί κάνουν καλούς στρατιώτες αλλά ακολουθούν κακούς
ηγέτες επαληθεύεται, με τους κακούς ηγέτες να είναι οι πολεμοχαρείς όλων των κομμάτων
του συνασπισμού. Επιπλέον, εάν πρόκειται ο Ναζισμός να αναβιώσει στη Γερμανία, θα
είναι ως αποτέλεσμα των πράξεων αυτών των πολεμοχαρών κομμάτων, αντί του AfD.
Ας καταλήξουμε με την άποψη του Τολστόι για τους Γερμανούς: ‘[…] μόνοι οι Γερμανοί
έχουν τέτοια αυτοπεποίθηση στη βάση μιας αφηρημένης ιδέας – της επιστήμης, δηλαδή
της υποτιθέμενης γνώσης της απόλυτης αλήθειας. […] Η αυτοπεποίθηση του Γερμανού
είναι η χειρότερη όλων, ισχυρότερη και απωθητικότερη οποιασδήποτε άλλης, επειδή ο
ίδιος φαντάζεται ότι γνωρίζει την αλήθεια – την επιστήμη- την οποία ο ίδιος έχει εφεύρει
αλλά η οποία είναι για τον ίδιο η απόλυτη αλήθεια.’ 2
Με άλλα λόγια, η Γερμανία υποφέρει από ένα πλεόνασμα λογικής. Εξ ου και η
προειδοποίησή μου.
