Αυξημένη και πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ η επιβάρυνση για τους Ελληνες εργαζόμενους.
Στο 38,5% ανέβηκε την περασμένη χρονιά η φορολογική επιβάρυνση για έναν εργαζόμενο χωρίς οικογένεια που αμείβεται με τον μέσο μηνιαίο μισθό. Οσο για έναν εργαζόμενο με δύο παιδιά, η επιβάρυνση είναι επίσης υψηλή και διαμορφώνεται στο 37,1%. Στα ποσοστά περιλαμβάνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές.
Στην πλειονότητα των χωρών, η αύξηση της φορολογίας της εργασίας οφείλεται κυρίως στις αυξήσεις του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων. Ενώ οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν σε 18 χώρες του ΟΟΣΑ, οι ονομαστικοί μισθοί αυξήθηκαν σε 37 από τις 38 χώρες του ΟΟΣΑ, καθώς ο πληθωρισμός παρέμεινε πάνω από τα ιστορικά επίπεδα.
Ελλείψει αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των φορολογικών συστημάτων σε πολλές χώρες του ΟΟΣΑ, ο υψηλός πληθωρισμός τείνει να αυξάνει τις φορολογικές υποχρεώσεις των εργαζομένων, ωθώντας τους σε υψηλότερα φορολογικά κλιμάκια, και διαβρώνει την αξία των φορολογικών ελαφρύνσεων και των οφελών σε χρήμα που λαμβάνουν.
Την ίδια στιγμή η χώρα μας διατήρησε και πέρσι την έκτη υψηλότερη «φορολογική σφήνα» (tax wedge) -όπως ονομάζει ο ΟΟΣΑ την συνολική επιβάρυνση – για την περίπτωση οικογένειας ενός εργαζόμενου με δύο παιδιά στο 37,1%, σε σύγκριση με 25,7% που είναι ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ. Το ζήτημα εδώ είναι πως ενώ το βάρος των ασφαλιστικών εισφορών δεν αλλάζει, κατά μέσο όρο στα κράτη μέλη είναι πολύ πιο χαμηλή, κατά 9,1 ποσοστιαίες μονάδες σε φορολογικό επίπεδο, ενώ στην Ελλάδα η «προνομιακή» αντιμετώπιση εργαζομένου με δύο παιδιά «αποτιμάται» σε 1,4 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο βάρος σε όρους φορολογίας εισοδήματος.
Αντίστοιχα και για τις οικογένειες με δύο παιδιά που εργάζονται και οι δύο γονείς η συνολική επιβάρυνση είναι η 7η υψηλότερη στον ΟΟΣΑ με 37,5% επί της αμοιβής, αυξημένη κατά περίπου μισή ποσοστιαία μονάδα.
ΠΗΓΗ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ
