Δημοσιεύουμε, για την προφανή της ιστορικής σημασίας, σε ελληνική μετάφραση ολόκληρη την ομιλία του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν κατά την κεντρική τελετή για την ογδοηκοστή επέτειο της Μάχης του Στάλινγκραντ, σε μία συγκυρία κατά την οποία οι εφιαλτικές, αλλά και ηρωικές μνήμες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου διαπλέκονται με την επικαιρότητα του πολέμου Ρωσίας-ΝΑΤΟ στο έδαφος της ατυχούς Ουκρανίας.
Αξιοσέβαστοι βετεράνοι, φίλοι,
Σήμερα τιμάμε μια από τις πιο σημαντικές επετείους στην ιστορία της χώρας μας και του υπόλοιπου κόσμου. Ακριβώς πριν 80 χρόνια, στη γη του Στάλινγκραντ, στις όχθες του μεγάλου ρωσικού ποταμού Βόλγα, ακινητοποιήθηκε και τράπηκε σε οριστικά σε φυγή ο μισητός εχθρός. Ολοκληρώθηκε η μακρά, επίπονη, άγρια μάχη για το Στάλινγκραντ. Αυτή η μάχη δεν ήταν μια μάχη για την πόλη. Το διακύβευμα ήταν η ίδια η ύπαρξη της ρημαγμένης, αλλά όχι υποταγμένης χώρας. Κρίθηκε η έκβαση όχι μόνο του Μεγάλου Πατριωτικού, αλλά συνολικά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και αυτό το ένιωθε, το αναγνώριζε κάθε μαχόμενος και στα χαρακώματα και στα μετόπισθεν. Εμείς, όπως ποτέ πριν στην ιστορία μας, ενωθήκαμε στην αποφασιστική μάχη και νικήσαμε.
Η μάχη του Στάλινγκραντ δικαίως αναγνωρίστηκε ιστορικά ως σημείο καμπής του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Μαζί με την κατάρρευση της μεγαλύτερης μεραρχίας της Βέρμαχτ και των δορυφόρων της, επλήγη το φρόνημα ολόκληρου του χιτλερικού συνασπισμού, των ευρωπαϊκών προτεκτοράτων και των υποτελών της ναζιστικής Γερμανίας. Και στο Στάλινγκραντ κάθε άλλο παρά λίγοι από αυτούς πολέμησαν, εκπρόσωποι πρακτικά όλων των ευρωπαϊκών χωρών της κατακτημένης Ευρώπης – άρχισαν μανιωδώς να ψάχνουν τρόπο είτε να διαφύγουν, είτε να αποφύγουν την ευθύνη, ενώ τη δική τους ευθύνη την επέρριψαν ολοκληρωτικά στους πρώην αφέντες τους. Σε όλους έγινε εντελώς ξεκάθαρο, αυτό που ο σοβιετικός λαός εξ αρχής γνώριζε: τα σχέδια των ναζιστών για την καταστροφή της χώρας μας, εν συνόλω οι ιδέες τους για παγκόσμια κυριαρχία ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν.
Για διακόσιες ημέρες στο Στάλινγκραντ, στους δρόμους της μυθικής πόλης, που μετατράπηκαν σε ερείπια, πολέμησαν δύο στρατοί και την νίκη κατέκτησε αυτός, που αποδείχθηκε πνευματικά πιο δυνατός. Την αμείλικτη, κατά καιρούς έξω από τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, αντίσταση που έδειξαν οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί μας μπορούμε να την καταλάβουμε και να την ερμηνεύσουμε μόνο μέσω της αφοσίωσής τους στην πατρίδα, την ακλόνητη, απόλυτη πίστη τους, ότι το δίκιο είναι με το μέρος μας. Η ετοιμότητα για χάρη της πατρίδας, για χάρη της αλήθειας να πάμε μέχρι το τέλος, να πετύχουμε το αδύνατο ήταν και παραμένει στο αίμα, στον χαρακτήρα του πολυεθνικού μας λαού. Ακριβώς αυτή η ετοιμότητα κατατρόπωσε τον ναζισμό.
Το Στάλινγκραντ έγινε αιώνιο σύμβολο του ακατανίκητου χαρακτήρα του λαού μας, της ίδιας της δύναμης της ζωής. Αυτή η πόλη, τα περίχωρά της, τα χωριά όλης της χώρας αναδομήθηκαν από το μηδέν, καθώς από τον Φεβρουάριο του 1943 εδώ δεν έμεινε ούτε ένα δέντρο, ούτε ένα ανέγγιχτο κτήριο.
Η χαρακτηριστική επιμονή, η αυτοθυσία των υπερασπιστών και των κατοίκων του Στάλινγκραντ και τότε και τώρα μας συνταράσσουν ως τα πέρατα της ψυχής μας, δημιουργούν αισθήματα ειλικρινούς ευγνωμοσύνης και σεβασμού. Το ηθικό μας χρέος, πρώτα και κύρια ενώπιον των στρατιωτών-νικητών, με ευλάβεια και όσο πληρέστερα γίνεται να διαφυλάττουμε τη μνήμη αυτού του θριάμβου, να τον μεταδίδουμε στις επόμενες γενιές, να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να μειώνει, να αλλοιώνει τον ρόλο της μάχης του Στάλινγκραντ στη νίκη κατά του ναζισμού, στην απελευθέρωση του κόσμου από αυτήν τη θηριωδία.
Τώρα, δυστυχώς, παρατηρούμε, πως η ιδεολογία του ναζισμού, στην ορισμένη σημερινή της μορφή και έκφανση, ξανά δημιουργεί συνθήκες κινδύνου για την χώρα μας, είμαστε ξανά και ξανά υποχρεωμένοι να απαντήσουμε στην επιθετικότητα της συλλογικής Δύσης.
Απίστευτο, αλλά γεγονός: Ξανά μας απειλούν γερμανικά τανκς Leopard, στα πλευρά των οποίων βρίσκονται σταυροί, και ξανά ετοιμάζονται να πολεμήσουν τη Ρωσία στην ουκρανική γη με τα χέρια των υποστηρικτών του Χίτλερ, με τα χέρια των απογόνων του Μπαντέρα.
Ξέρουμε ότι, παρά τις προσπάθειες των επίσημων, ξεπουλημένων ελίτ της Δύσης, έχουμε πολλούς φίλους, μάλιστα σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της αμερικανικής ηπείρου, της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης.
Αλλά αυτοί που τραβάνε τις ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και τη Γερμανία, σε νέο πόλεμο με την Ρωσία, πολλώ δε μάλλον ανεύθυνα μιλούν για αυτό ως ένα ήδη τετελεσμένο γεγονός, αυτοί που υπολογίζουν να πάρουν τη νίκη από τα χέρια της Ρωσίας στο πεδίο των μαχών, προφανώς δεν κατανοούν ότι ο σύγχρονος πόλεμος με τη Ρωσία δεν θα είναι για αυτούς καθόλου διαφορετικός. Δεν θα τους στείλουμε τα τανκς μας στα σύνορά τους, αλλά έχουμε τι να τους απαντήσουμε και με τη χρήση πολεμικού υλικού η ιστορία δεν θα τελειώσει. Όλοι οφείλουν να το καταλάβουν αυτό.
Για αυτούς που μας απειλούν προφανώς είναι ακατανόητη η απλή αλήθεια: Ολόκληρος ο λαός μας, όλοι μας μεγαλώσαμε και από την κούνια εμπεδώσαμε τις παραδόσεις του λαού μας, της γενιάς των νικητών, η οποία με τους κόπους της, μετά με το αίμα της δημιούργησε τη χώρα μας και μας την παρέδωσε ως κληρονομιά.
Η επιμονή των υπερασπιστών του Στάλινγκραντ αποτελεί για τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, για όλους εμάς σημαντικότατη ηθική παρακαταθήκη και οι στρατιώτες μας και οι αξιωματικοί μας παραμένουν πιστοί σε αυτήν. Η διαδοχή των γενεών, των αξιών και των παραδόσεων, όλα αυτά αυτά διαχωρίζουν τη Ρωσία, μας κάνουν πιο δυνατούς και σίγουρους προς τους εαυτούς μας, στο δίκαιο των σκοπών μας και στη νίκη μας.
Ειλικρινά συγχαίρω όλους τους παρευρισκόμενους εδώ, σε αυτή την αίθουσα, όλους τους σημερινούς υπερασπιστές της πατρίδας, όλους τους πολίτες της Ρωσίας, όλους τους συμπατριώτες μας στο εξωτερικό για τα 80 χρόνια από τη μάχη του Στάλινγκραντ.
