Το ρίσκο, που ανέλαβε ο ιδρυτής των Wagner Yevgeni Prizoghin είναι τεράστιο.
Στράφηκε εναντίον του Ρώσου προέδρου και μέχρι πρότινος στενού του συμμάχου Vladimir Putin για να συγκρατήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που υποβόσκει στη Ρωσία για την άγρια εκμετάλλευση της κοινωνίας από τις ρωσικές ελίτ στην πλουσιότερη σε πόρους χώρα στον κόσμο.
Οι κινήσεις Prigozhin που έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία στη Δύση ήταν αναμενόμενες στη Ρωσία.
Το θέμα δεν είναι εθνικό, είναι κοινωνικό.
Οι ρωσικές ελίτ φοβούνται μία επανάσταση.
Η ιστορική αναλογία είναι προφανής.
Η οκτωβριανή επανάσταση το 1917 έγινε εν καιρώ πολέμου.
Του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό ανησυχεί τις ρωσικές ελίτ.
Μήπως εν μέσω της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία, υπάρξει αναταραχή στους κόλπους πρωτίστως του ρωσικού στρατού και δευτερευόντως στην κοινωνία, που οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά, εξάλλου, που ο Prigozhin αναφέρθηκε σε πραξικόπημα.
Ο «σεφ» του Putin λειτουργούσε πάντα ως «λαγός» της ρωσικής ολιγαρχίας ζητώντας ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών και τόνιζε την ανάγκη επιβολής στρατιωτικής δικτατορίας σε περίπτωση εμφάνισης κινδύνου για το σύστημα.
Ο ίδιος απευθυνόμενος στην ολιγαρχία και τη ρωσική γραφειοκρατία τους έλεγε επί της ουσίας: Λεηλατήστε αλλά με τρόπο που να μην είναι εμφανής.
Όπως έκανε και ο ίδιος με τις συμβάσεις που του έδινε πλουσιοπάροχα το ρωσικό κράτος.
Η αποκαλυπτική συνέντευξη
Ο Prigozhin ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός σε μία συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στο ειδησεογραφικό μέσο Telega, η οποία μάλιστα επέφερε την απόλυση του δημοσιογράφου που την πήρε:
«Ο γαμπρός του Shoigu τριγυρνάει σεινάμενος κουνάμενος και η κόρη του εγκαινιάζει τα οχυρά της Κρονστάνδης.
Εβγαλε άραγε λεφτά γι’ αυτά τα οχυρά; Ξόδεψε τα δικά της χρήματα γι’ αυτά τα οχυρά;
Για πυρομαχικά, ρε διάολε, να δώσει λεφτά.
Τι να πω όταν ο υπουργός Άμυνας επιδεικνύει την κόρη του και έναν μαλ… μπλόγκερ που μας δείχνει με το δάχτυλο και λέει ότι δεν του αρέσει η ειδική επιχείρηση…
Δεν την ξεκινήσαμε εμείς αυτήν την ειδική επιχείρηση.
Εμείς χαιρετίσαμε στρατιωτικά και είπαμε, αφού το χωριό μας βρέθηκε σε μπελάδες και εφόσον πήγαμε να πλακωθούμε με τους γείτονες, πρέπει να πλακωθούμε μέχρι τέλους.
Γιατί τώρα, καταπώς φαίνεται, οι άντρες πλακώνονται και κάποιοι άλλοι απλώς κάνουν χάζι και γουστάρουν.
Τα παιδιά της ελίτ στην καλύτερη περίπτωση το βουλώνουν, ενώ μερικοί επιτρέπουν στον εαυτό τους να επιδεικνύουν δημόσια μια πλούσια, ανέμελη ζωή.
Όμως δεν έχει μόνο η ελίτ παιδιά. Και ενώ τα παιδιά της ελίτ ανεβάζουν στο διαδίκτυο πώς αλείφονται με κρέμες, τα παιδιά των απλών ανθρώπων γυρνάνε πίσω μέσα σε τσίγκινα φέρετρα, κομματιασμένα, και οι μανάδες κλαίνε τους γιους τους.
Αυτή η διαίρεση μπορεί να καταλήξει όπως το 1917, σε μια επανάσταση, όταν πρώτα εξεγέρθηκαν οι στρατιώτες και μετά οι συγγενείς τους.
Και είναι μάταιο να πιστεύουμε ότι είναι εκατοντάδες, σήμερα είναι δεκάδες χιλιάδες οι συγγενείς των σκοτωμένων.
Μάλλον θα γίνουν εκατοντάδες χιλιάδες.
Απ’ αυτό δεν θα γλιτώσουμε.
Και όλα θα τελειώσουν σε μια στιγμή, με μια Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου.
Η επίδειξη πλούτου των παιδιών της ελίτ θα τελειώσει με το γεγονός ότι ο κόσμος θα τους πάρει φαλάγγι με τις πιρούνες και τα στειλιάρια.
Συνιστώ στην ελίτ της Ρωσικής Ομοσπονδίας:
Μαζέψτε, κοπρόσκυλα, τα παιδιά σας, στείλτε τα στον πόλεμο και όταν πάτε σε κηδεία, όταν αρχίσετε να θάβετε κι εσείς τα παιδιά σας, τότε ο κόσμος θα πει, τώρα όλα γίνονται δίκαια.
Η Ρωσία για μερικά χρόνια θα πρέπει να γίνει σαν Βόρεια Κορέα, να κλείσει όλα τα σύνορα, να σταματήσει να είναι συγκαταβατική, να φέρει πίσω όλους τους νέους της από το εξωτερικό και να εργαστεί σκληρά. Τότε θα φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα».
Εμείς ξεκινήσαμε αυτόν τον καβγά (σ.σ. επιχείρηση Ουκρανίας). Είναι δυο γείτονες και αυτοί τσακώθηκαν.
Πας στον γείτονα, μπορεί να του σπάσεις τα μούτρα, μπορεί να σπάσεις πιατικά.
Αλλά αν ο γείτονας σε έστειλε στο διάολο κι εσύ πήρες ένα τσεκούρι και του άνοιξες το κεφάλι, αυτό είναι ήδη μια περίεργη κατάσταση.
Το τσεκούρι είναι η πυρηνική βόμβα. Δεν χρειάζεται να κυνηγάς τον γείτονα με το τσεκούρι.
Πρέπει, τίμια, ή να τον πλακώσεις στο ξύλο ή να παραδεχτείς ότι τις έφαγες.
Πρέπει στο πεδίο της μάχης να αποδείξεις το δίκιο σου».
Συμπέρασμα: Ο Prigozhin έδωσε το πρόσχημα στη ρωσική ολιγαρχία για να επιβάλει αυτό που επιδιώκει: Μία σιδηρά «δικτατορία» με διαρκώς εντεινόμενα μέτρα καταστολής που θα απομακρύνει τον κίνδυνο μίας λαϊκής εξέγερσης.
Σ.Π
Nuntiusweb
Russia to keep on confidently countering external pressure, provocative baiting — Putin
The Russian president noted that, for quite a while, external forces had been carrying out a project aimed at transforming Ukraine into “a hostile state; the anti-Russia”
https://tass.com/politics/1642279
Putin invites SCO teams to University International Sports Festival in Russia
The Russian president also pointed out “the interest in Russian ideas, voiced a year ago, regarding sports development within the SCO framework and the organization of major sports events under the SCO’s auspices”
https://tass.com/sports/1642275
Putin invites young people from SCO countries to take part in World Festival of Youth
In April, the Russian leader signed a decree on holding of the World Festival of Youth in Russia
https://tass.com/society/1642259
Μόνον κρετίνοι, (ή πατριώτες αυτοθυσιαζόμενοι γιά την μασκιρόφκα), ΔΕΝ μπορούν να δούν τα μετρημένα και προσεκτικά μέτρα τής ομάδας Πούτιν, γιά την επαναφορά επιτυχημένων θεσμών τής σοβιετικής εποχής στο πολιτισμικό εποικοδόμημα. Από τον Σεπτέμβριο επανέρχεται η εκπαίδευση τών μαθητών στα στρατιωτικά όπλα. Το είδωλο τής νεολαίας, ο τραγουδιστής Σαμάν, τραγουδάει, μαζί με άλλα, ΚΑΙ σοβιετικά πατριωτικά τραγούδια. Σχηματίσθηκε μαθητική νεολαία, που την ονόμασαν μετά από δημοψήφισμα ”Πρώτοι” και με διακριτική παρέμβαση τού Π. στην αρμοδία Υπουργό θα ξαναγίνει ”Πιονέροι”. Και οι εκδηλώσεις θα γίνουν στο Εκατερίνεμπουργκ, στην φωληά της διανοουμενίστικης ντιλετάντικης αντίδρασης. Ισως ο Π. να άκουσε την συμβουλή τού Χ.Κλύν και τα πράττει όλα ”μαλακά, πιό μαλακά…”, με την Φαμπιανή παγκοσμιστική τακτική, ”λίγα κάθε φορά”. Διαμορφώνει νεολαία με πατριωτική νοοτροπία, που ισχυροποιεί με σταθερότητα στο μέλλον την λαϊκή του βάση, που θα επιτρέψει την περαιτέρω προώθηση οικονομικών μέτρων, τα οποία θα περικόψουν την δύναμη τής (Ιδιωτικής) Κεντρικής Τράπεζας τής Ρωσίας.
Οσο γιά τούς ιδιώτες υπερπατριώτες υπερεθνικιστές, γι’ αυτούς ισχύει ο όρος που εφηύρε ο γνωστός Saker, ότι απαρτίζουν τήν ”6η (προδοτική) Φάλαγγα”. Η 5η είναι οι προδότες που δρούσαν αντικαθεστωτικά μέσα στην Μαδρίτη. Η 6η είναι οι δήθεν ανυπόμονοι, που επίσης δήθεν τα θέλουν όλα εδώ και τώρα, οι αναρχικοί τού Ισπανικού Εμφυλίου, που ζούν σε ονειρικό κόσμο, που, εξ αιτίας τής υπονομευτικής δουλειάς τους, πέφτει ξαφνικά, όχι μόνον πάνω τους, αλλά ΚΑΙ πάνω μας. Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι τής 6ης είναι πληρωμένοι πράκτορες, που σχολιάζουν από αριστερή υπερεπαναστατική σκοπιά τις ρώσικες ενέργειες σε όλα τα σχετικά κείμενα τού ΔΔ και σε παρασύρουν, αν δεν έχεις την σχετική πείρα, αποτέλεσμα τής ασθενούς ιδεολογικής δουλειάς τών κρατικών υπηρεσιών. Στην Συρία κατηγορούσαν τον Π., γιατί επέτρεπε τις επιθέσεις τών Ισραηλινών εναντίον τού Συριακού εδάφους, έως ότου ο Saker με άρθρα του ξεκαθάρισε ότι ο σκοπός τής βοήθειας στην Συρία ΔΕΝ ήταν η επίλυση τού Μεσανατολικού, αλλά η υπεράσπιση της ασφαλείας τής Ρώσικης Ομοσπονδίας από τον ισλαμιστικό κίνδυνο, μέσω τής στερέωσης του Συριακού Κράτους. Αν νικούσαν οι ισλαμιστές στην Συρία, τότε μέσω τού Καυκάσου θα ξεχύνονταν, (με την ανοχή τής τότε Τουρκίας), στην ισλαμική Κεντρική Ασία, και θα βλέπαμε το σημερινό Παρίσι στην Μόσχα, με τα 15 εκατομμύρια Μωαμεθανών στην Ρ.Ο., με επέκταση στην Δυτική Κίνα, με τον μωαμεθανικό πληθυσμό τής Ουϊγούρων. Συγκεκριμένοι ήταν οι στόχοι, συγκεκριμένα τα όρια τών ρ. ενεργειών, συγκεκριμένα περιορισμένη η αντίδραση στις προβοκάτσιες τών παγκοσμιστών τής Τουρκίας και τού Ισραήλ, με αποτέλεσμα ο Πούτιν να εξέλθη θριαμβευτής σε όλα τα μέτωπα, σε όλες τις χώρες. Το ίδιο και στην Κριμαία. Λίγο μετά τα γεγονότα εμφανίσθηκαν (ΚΑΙ στην ισκρα) οι θεωρίες ότι έπρεπε να λυθεί το σύνολο τού ουκρανικού εκείνην την εποχή. Το είπε πρόσφατα και ο Λουκασένκο.
Ομως άλλο οι πολιτικάντικες γιά εφφέ κουβέντες, και άλλο η ωμή πραγματικότητα. Τον Μάρτιο τού 2014 ο Ομπάμα εξέδωσε Προεδρικό Διάταγμα, με το οποίον απειλούσε με (περαιτέρω) κυρώσεις, όσους ΔΕΝ ανεγνώριζαν την Κυβέρνηση τού Πραξικοπήματος στο Κίεβο. Οταν το έμαθα αργότερα, τότε κατάλαβα γιατί ξαφνικά σταμάτησε η σχετική ρώσικη αρθρογραφία γιά την παράνομη κυβέρνηση, που ΔΕΝ ανεγνώριζε η Μόσχα. Τότε το είχα αποδώσει στην απόφαση γιά ρεαλιστική πολιτική, ώστε να μειωθεί η ένταση και να ελεγχθούν οι εξελίξεις. Τώρα πιά βλέπω ότι ήταν αναγκαστική προσαρμογή στον τότε συσχετισμό τών δυνάμεων. Οι φιλοδυτικές δυνάμεις ήσαν ακόμη δυνατές, δεν είχε ριζώσει ο πατριωτισμός, που τον εθέριεψε η επιστροφή τής Κριμαίας, η γεωργική παραγωγή ήταν πολύ αδύναμη, οι εισαγωγές βιομηχανικών προϊόντων στα ύψη, τα νέα στρατιωτικά όπλα ήσαν ακόμη στα σχεδιαστήρια. ”Πού πάς ανυπόδητος επί τών αγκαθίων ;” Ο Π. μάσησε όσο χωρούσαν οι τότε σιαγόνες του. Γι’ αυτό, λένε, ότι δεν ήθελε και το κίνημα στο Ντονμπάς, που ξεκίνησε αυθόρμητα από πολέμαρχους, που όμως δυσκόλεψε την κατάσταση, με την δράση τουλάχιστον ενός τυχοδιώκτη τσαρικού. Και έπρεπε να γίνουν πάση θυσία οι συμφωνίες τού Μίνσκ, γιά να σταματήσουν οι τυφλοί βομβαρδισμοί στην πόλη τού Ντονέτσκ, που έφευγες το πρωϊ και δεν ήξερες πού θα σε βρεί η οβίδα και αν ξαναδείς τους αγαπημένους σου το μεσημέρι…
Ο αριστερισμός ΔΕΝ είναι παιδική ασθένεια μόνον τού κομμουνισμού, είναι και η κατάρα γιά το κάθε φορά αντιτραπεζιτικό πατριωτικό κίνημα. Και η ίσκρα φαίνεται να έχει μολυνθή ανεπανόρθωτα και εξ απαλών ονύχων, (απ’ όσο θυμάμαι), από αυτόν.