Σύμφωνα με δημοσίευμα του Military Watch Magazine (MWM), η απόφαση του Νέου Δελχί οφείλεται στην αδυναμία των Rafale να ανταποκριθούν αποτελεσματικά απέναντι στα κινεζικά μαχητικά, γεγονός που δημιούργησε σοβαρούς προβληματισμούς στους επιτελείς της Ινδικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Τι προβλέπει η συμφωνία με τη Ρωσία
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η Ινδία σκοπεύει να αποκτήσει επτά μοίρες Su-57.
Η συμφωνία προβλέπει ότι:
1. Δύο μοίρες (σμήνη) θα παραχθούν και θα παραδοθούν απευθείας από τη Ρωσία.
2. Τα υπόλοιπα έως και 140 αεροσκάφη θα κατασκευαστούν στην Ινδία, μέσω συνεργασίας με τη Hindustan Aeronautics Ltd (HAL).
Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί την αναβίωση της ρωσο-ινδικής αμυντικής συνεργασίας, ειδικά στο επίπεδο αεροπορικών τεχνολογιών, μετά από περίοδο στασιμότητας που είχε προκαλέσει η έμφαση της Ινδίας σε προγράμματα με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ.
Η συμφωνία προβλέπει την παραγωγή δύο μοιρών (σμήνη) Su-57 στη Ρωσία, ενώ τα υπόλοιπα αεροσκάφη – έως και 140 συνολικά – θα κατασκευαστούν στην Ινδία, στις εγκαταστάσεις της Hindustan Aeronautics.
«Το αυξημένο ενδιαφέρον της Ινδίας για τα Su-57 βασίζεται σε επιχειρησιακές πραγματικότητες», σημειώνει το MWM, τονίζοντας πως το ρωσικό μαχητικό θεωρείται ιδανικό για να καλύψει το υφιστάμενο κενό στον εξοπλισμό.
Απογοήτευση τα Rafale
Η Ινδία απέκτησε 36 μαχητικά Rafale από τη Γαλλία, σε μια συμφωνία 8,7 δισ. δολαρίων, που προβλήθηκε τότε ως τεράστια επιτυχία.
Όμως, όπως αποκαλύπτει το MWM, οι πραγματικές επιδόσεις των Rafale σε εχθρικό περιβάλλον – ειδικά απέναντι σε κινεζικά J-20 και J-16 – δεν στάθηκαν στο ύψος των προσδοκιών.
Το περιοδικό υπογραμμίζει ότι οι Ινδοί επιτελείς δεν είναι ικανοποιημένοι από τις δυνατότητες stealth, το ραντάρ και τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου των Rafale, ιδιαίτερα όταν επιχειρούν κοντά στα υψίπεδα του Λαντάκ ή στις ζώνες αντιπαράθεσης με το Πακιστάν, όπου η αεροπορική υπεροχή είναι ζωτικής σημασίας.
Γιατί Su-57;
Το ρωσικό Su-57 Felon είναι μαχητικό πέμπτης γενιάς, σχεδιασμένο για αποστολές κυριαρχίας του αέρα και επιθέσεων σε επίγειους στόχους.
Η επιλογή του βασίζεται σε συγκεκριμένα κριτήρια:
1.Χαμηλή παρατηρησιμότητα (stealth), κυρίως στο μέτωπο.
2.Υπερ-ευελιξία λόγω κινητήρων με κατευθυνόμενο εσωτερικό ρεύμα.
3. Προηγμένο ραντάρ AESA και αισθητήρες πολλαπλού φάσματος.
4. Υψηλή ταχύτητα και ακτίνα δράσης, κατάλληλη για επιχειρήσεις σε μεγάλο υψόμετρο όπως στον Ιμαλάια.
5. Δυνατότητα μεταφοράς υπερηχητικών πυραύλων, που μπορούν να πλήξουν στόχους πριν γίνουν αντιληπτοί.
Όπως αναφέρει το MWM: «Το Su-57 θεωρείται το μόνο διαθέσιμο μαχητικό που μπορεί να κλείσει το επιχειρησιακό κενό που αντιμετωπίζει σήμερα η Ινδική Αεροπορία».
Εν αναμονή του εγχώριου AMCA έως το 2035
Η Ινδία εξετάζει παράλληλα και την απόκτηση αμερικανικών μαχητικών F-35, σύμφωνα με την Times of India.
Ωστόσο, έως ότου τεθεί σε μαζική παραγωγή το εγχώριο Advanced Medium Combat Aircraft (AMCA) – κάτι που αναμένεται να συμβεί μετά το 2035 – η χώρα θα συνεχίσει να βασίζεται σε εισαγόμενα αεροσκάφη.
Η ενίσχυση της αεροπορικής υπεροχής της Ινδίας φαίνεται να επανέρχεται στην κορυφή των στρατηγικών της προτεραιοτήτων, καθώς ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός στην Ασία εντείνεται, με την Κίνα και το Πακιστάν να διατηρούν ισχυρές αεροπορικές δυνατότητες.
Η επιλογή των Su-57 από την Ινδία δεν είναι απλώς τεχνική. Είναι στρατηγική και γεωπολιτική.
Αντιπροσωπεύει έναν ψυχρό υπολογισμό επιχειρησιακής ανάγκης, μακριά από ιδεολογικές ή πολιτικές συμπάθειες.
Η αποτυχία των Rafale λειτούργησε ως καταλύτης για μια νέα φάση ενίσχυσης της ινδικής αεροπορικής ισχύος, και η Ρωσία φαίνεται έτοιμη να καλύψει το κενό.
Το ερώτημα πλέον είναι πότε θα πέσουν οι υπογραφές και πώς θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ και η Γαλλία.