Σε ασφυκτικό κλοιό αισχροκέρδειας και υπερφορολόγησης οι συνταξιούχοι, βλέπουν το 2024 να έρχεται αλλά τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται σε ένα φαύλο κύκλο φτωχοποίησης που έχει επιβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήδη από το 2021. Ωστόσο η… πληροφόρηση που λαμβάνουν κατά ριπάς από τα συστημικά ΜΜΕ κάνει λόγο για αυξήσεις στις συντάξεις. Πράγματι ήδη με τη σύνταξη του Ιανουαρίου 2024, που έχει καταβληθεί σε κάποιους και όχι σε όλους τους συνταξιούχους, υφίσταται αύξηση της τάξης του 3%. Οταν όμως σε σχέση με το 2019 οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί κατά 40% και από το 2021 ο πληθωρισμός συνολικά έχει μετρηθεί αυξημένος κατά 16-20%, ενώ προβλέπονται νέες αυξήσεις εντός του 2024, εύκολα προκύπτει ότι πρόκειται για κοροϊδία και όχι για πραγματική αύξηση που αναπληρώνει το χαμένο εισόδημα. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 50% των δαπανών ενός νοικοκυριού εξαντλείται σε τρεις κατηγορίες: στα είδη διατροφής – μη οινοπνευματώδη ποτά (20,9%), στη στέγαση (14,5%) και στις μεταφορές που εν πολλοίς μεταφράζονται στο κόστος των υγρών καυσίμων (13,3%).
Ωστόσο αναφύεται και ένα ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει αύξηση 3% στις καταβαλλόμενες συντάξεις που ανέρχονται ετησίως στα περίπου 30 δισ. ευρώ και γι’ αυτές να έχει εγγραφεί στον προϋπολογισμό 2024 ένα κονδύλι της τάξης των 420 εκατ. ευρώ; Αν υπήρχε πραγματική αύξηση 3%, θα έπρεπε το κονδύλι να ανερχόταν σε 900 εκατ. ευρώ (30 δισ. x 3%).
Πέραν τούτου όμως εισέρχεται επιπλέον και η ληστρική διά της φορολόγησης επιδρομή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στα εισοδήματα των συνταξιούχων που πλέον δίνουν διμέτωπο αγώνα επιβίωσης ενάντια στον πληθωρισμό της απληστίας –αρνείται να τον αντιμετωπίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με δεδομένο ότι διά του ΦΠΑ εμφανίζει φορομπηχτική αύξηση του ΑΕΠ– και στην υπερφορολόγηση που φέρνει η μη τιμαριθμοποίηση των αυξήσεων. Στην ουσία, η πάσχουσα από άκρατη έλλειψη κοινωνικής ενσυναίσθησης κυβέρνηση από τη μια εμφανίζει εαυτήν να χορηγεί, ως κοινωνικά ευαίσθητη, αυξήσεις και από την άλλη ως κοινωνικά ανάλγητη –αφού δεν τιμαριθμοποιεί τη φορολόγηση με βάση τις αυξήσεις– σβήνει την αύξηση του 3%. Το Documento αναδεικνύει όχι μόνο τις κυβερνητικές λαθροχειρίες αλλά και τα ποσά τα οποία χάνουν οι συνταξιούχοι εξαιτίας της αναλγησίας Μητσοτάκη που επιμένει να εμφανίζει ως ακμάζουσα την οικονομία, η οποία για να εμφανίσει μεγέθη «ποδοπατά» την ευμάρεια των νοικοκυριών.
Εξαίρεση της επικουρικής
Από την αύξηση του 3% εξαιρούνται οι επικουρικές συντάξεις. Την ώρα μάλιστα που οι επικουρικές βρίσκονται ήδη σε καθεστώς παρανομίας καθότι διατηρούν ακόμη τις παράνομες και αντισυνταγματικές, όπως έχει κρίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας, περικοπές των νόμων 4051/2012 (Κουτρουμάνης, κυβέρνηση Παπαδήμου) και 4093/2011 (Βρούτσης, κυβέρνηση Σαμαρά), προστίθεται και νέα αυθαιρεσία (άρνηση χορήγησης αύξησης). Με το έτσι θέλω δεν χορηγούν καμία αύξηση.
Σύμφωνα με το σύστημα ΗΛΙΟΣ που μετρά τις συντάξεις, το μηνιαίο χορηγούμενο ποσό που καταβάλλεται σε επικούρηση ανέρχεται σε 258 εκατ. ευρώ, όπερ μεθερμηνευόμενο το ετήσιο ποσό των επικουρικών συντάξεων ανέρχεται σε 3,096 δισ. ευρώ, το οποίο εισπράττουν 1,32 εκατομμύριο συνταξιούχοι οι οποίοι για πολλά έτη έδιναν ασφαλιστικές εισφορές ώστε να λάβουν επικουρική σύνταξη, η οποία με την ανάλγητη απόφαση των Κυρ. Μητσοτάκη και Αδωνη Γεωργιάδη να μη δίνουν αυξήσεις διαρκώς συρρικνώνεται. Για το 2024 αυτοί οι 1,32 εκατ. συνταξιούχοι χάνουν συνολικά 92,8 εκατ. ευρώ (3,096 δισ. x 3%) ή 70,3 ευρώ ετησίως ο καθένας. Οι επικουρικές ουσιαστικά έχουν τεθεί εκτός νόμου και σε τροχιά ευτελισμού, αφού εκτός των άλλων μόνο τα δύο τελευταία χρόνια μειώθηκαν κατά 13,5% (9,6% πληθωρισμός 2022 + 3,9% πληθωρισμός 2023).
Προσωπικές διαφορές
Η προσωπική διαφορά που καθιέρωσε ο νόμος Κατρούγκαλου το 2016 και συνέχισε ο νόμος Βρούτση το 2020 –η προεκλογική απάτη του Κυρ. Μητσοτάκη το 2019 την οποία είχε δεσμευτεί ότι θα ακυρώσει– μηδενίζει σχεδόν την αύξηση του 3% για 1 εκατ. συνταξιούχους. Ουσιαστικά μόλις 1,5 εκατ. σε σύνολο 2,54 εκατ. συνταξιούχων εξαιρούνται από την αύξηση. Σημειωτέον, οι «προσωπικές διαφορές» δεν είναι παρά μια απάτη. Τάχα οι παλαιές είναι υψηλότερες των νέων και προκύπτουν οι διαφορές αυτές, το οποίο βέβαια είναι μεγάλο ψέμα.
Στις παλαιές συντάξεις –παρανόμως– δεν υπολογίστηκαν οι επιπλέον εισφορές του 13ου-14ου μισθού κατά 16,7% επί της ανταποδοτικής όπως στις νέες, τα βαρέα 0,27% ανά έτος, στη δεύτερη ασφάλιση 1,5% ανά έτος και με πρόσθετο ασφάλιστρο κατά 1,2% ανά έτος. Ολα αυτά που θεσμοθέτησε ο νόμος Κατρούγκαλου (4387/2016) τα κράτησε και εντέλει τα νομιμοποίησε ο νόμος Βρούτση (4670/2020).
Εστω δύο συντάξεις ΙΚΑ (με μισθό 1.600 ευρώ και 35 έτη), η μια πριν από το 2016 ενώ η άλλη μετά το 2016. Η πρώτη είχε αρχικό ποσό 1.120 ευρώ και μετά τις περικοπές έπεσε στα 1.064. Το ποσό της δεύτερης με τον νέο νόμο είναι 1.081 ευρώ (€597 + €384 + €100 λόγω δύο επιπλέον μισθών). Στη συνέχεια η πρώτη το 2019 επανυπολογίζεται και αντί για αύξηση 17 ευρώ, όσο η αντίστοιχη, ανέρχεται στα (€597 + €384 + €83 προσωπική διαφορά) 1.064 ευρώ. Ετσι προκύπτουν οι «προσωπικές διαφορές» και με το κόλπο αυτό αντί για χορήγηση (€26,5 δισ. x 3%) 790 εκατ. ευρώ, χορηγούν μόνο 420 εκατ. ευρώ. Κλέβουν δηλαδή 370 εκατ. ευρώ από το σύνολο των συνταξιούχων.
Πέναλτι εφορίας
Στο χορηγούμενο τελικά ποσό των 420 εκατ. ευρώ ακολουθεί νέο χαράτσι, το πέναλτι της εφορίας. Από τη μη τιμαριθμοποίηση του αφορολογήτου που παραμένει καθηλωμένο στις 8.636 ευρώ και των υπόλοιπων κλιμακίων: τα χορηγούμενα ποσά αντί για φορολόγηση (μ.ό.) 8%, φορολογούνται κατά 22%. Δηλαδή αντί για παρακράτηση 33 εκατ. ευρώ (€420 εκατ. x 8%), παρακρατούν 93 εκατ. (420 εκατ. x 22%). Κάπως έτσι προκύπτει διαφορά 60 εκατ. ευρώ που καρπώνεται η φορομπηχτική πολιτική Μητσοτάκη σε βάρος των συνταξιούχων.
Διπλή φορολογία
Η εισφορά αλληλεγγύης αποτελεί διπλή φορολογία και λειτουργεί τιμωρητικά προς όποιον εργάστηκε και αποζητά καλύτερη σύνταξη καθόσον στις συντάξεις που υπερβαίνουν τις 1.400 ευρώ παρακρατείται 3% έως 14%. Συνεπώς, η μη τιμαριθμοποίηση (έστω) των κλιμακίων αυτών απορροφά σχεδόν όλο το ποσό (περί το 50%) της αύξησης. Δηλαδή από τα 420 εκατ. ευρώ δεν καταλήγουν στους συνταξιούχους άλλα 50 εκατ. ευρώ.
Φορομπηχτική πολιτική στις απολαβές
Ο τρόπος είναι κοινός και οδηγεί σε επιστροφή μέρους των αυξήσεων. Είναι αυτό που κρύβει η κυβέρνηση με τους ανερμάτιστους υπουργούς Χατζηδάκη και Γεωργιάδη που πανηγυρίζουν για τις αυξήσεις ενώ πρόκειται για κοινούς φορομπήχτες. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τόσο οι συνταξιούχοι όσο και οι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι θα ακούν αυξήσεις αλλά τελικά θα πρέπει να επιστρέψουν διά της φορολόγησης ποσοστό που κυμαίνεται από 9% έως 44% αυτών των αυξήσεων.
Τι έπραξε λοιπόν η κυβέρνηση που αρνείται να λύσει το ζήτημα της αισχροκέρδειας; Απλώς δεν τιμαριθμοποίησε τη φορολογική κλίμακα, με βάση την οποία θα υπολογιστούν οι κρατήσεις φόρου εισοδήματος από τους μισθούς και τις συντάξεις του 2024. Αναλυτικότερα, το αφορολόγητο κλιμάκιο εισοδήματος καθώς και τα λοιπά φορολογικά κλιμάκια παραμένουν αμετάβλητα, που σημαίνει ότι δεν θα αυξηθούν κατά το ποσοστό μεταβολής του ετήσιου πληθωρισμού. Ετσι, από τη στιγμή που θα ενσωματωθούν αυτές οι αυξήσεις στις ακαθάριστες αποδοχές των εργαζομένων και των συνταξιούχων θα αυξηθεί κατά ποσοστά πολύ μεγαλύτερα ο φόρος εισοδήματος.
Οπως έχει υπολογιστεί, αυτή η μη τιμαριθμοποίηση των φορολογικών κλιμάκων στο ύψος του πληθωρισμού φέρνει «επιστροφή» στο κράτος των αυξήσεων που χορήγησε σε ποσοστό από 9% έως 44%, καθότι αμέσως μόλις χορηγηθούν οι ποσοστιαίες ονομαστικές αυξήσεις (σε 1,5 εκατ. συνταξιούχους έχει ήδη καταβληθεί η αύξηση του 3% με τις συντάξεις Ιανουαρίου που καταβλήθηκαν από τις 20 Δεκεμβρίου) αυτόματα θα υπαχθούν σε φόρο πολύ μεγαλύτερα τμήματα των μισθών και των συντάξεων. Ετσι η φορολογική επιβάρυνση θα αυξηθεί με ρυθμό πολλαπλάσιο από τον ρυθμό της ονομαστικής αύξησης των εν λόγω εισοδημάτων. Αν σε αυτό προσθέσουμε την αλματωδώς αυξανόμενη ακρίβεια –και μέσα από αυτή την καταβολή ΦΠΑ που θα συνεχιστεί και το 2024– εύκολα καταλαβαίνουμε πού στηρίζεται η αύξηση του ΑΕΠ και το 2024.