Σύσσωμα σχεδόν, τα αριστερά κόμματα και οι αριστερές οργανώσεις κάνουν στις σημερινές κρίσιμες περιστάσεις το τραγικό λάθος να καταγγέλλουν ηλιθιωδώς για τις τραγικές Ουκρανικές εξελίξεις όχι μόνο τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ αλλά και τη Ρωσία.
Άλλοι στην Αριστερά βάζουν στο ίδιο τσουβάλι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσία για τον πόλεμο στην Ουρκανία και άλλες αριστερές οργανώσεις, για να τηρήσουν ματαίως κάποια διάτρητα προσχήματα, καταγγέλλουν και τους δύο, αποδίδοντας τάχα μικρότερη ευθύνη στη Ρωσία!
Τι έπρεπε, λοιπόν, να κάνει κατά την Αριστερά, που υιοθετεί το παλιό σύνθημα των “μαοϊκών” της σύγκρουσης των δύο υπερδυνάμεων, η Ρωσία;
Η Ρωσία θα έπρεπε άραγε, για να είναι συμπαθής ή τουλάχιστον ανεχτή, στους φίλους μας της Αριστεράς, να υπομένει το ανδρείκελο των ΗΠΑ, τον Β. Ζελένσκι, να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια και να κάνει κουρελόχαρτο τη συμφωνία του Μίνσκ που είχε προσυπογράψει; Θα έπρεπε να βλέπει ως απαθής παρατηρητής το Ουκρανικό καθεστώς να κλιμακώνει ασύδοτο και να φτάνει στο έπακρο την τρομοκρατία, τους καταιγιστικούς βομβαρδισμούς, τις επιθέσεις, τη σφαγή και την προσφυγιά των Ρωσόφωνων και Ρώσων πολιτών, των δημοκρατών που δεν θέλουν την αμερικανογερμανική μπότα, ακόμα και των Ελλήνων ομογενών; Θα έπρεπε να δεχθεί την πλήρη σχεδόν Νατοϊκή περικύκλωσή της με την είσοδο του Κιέβου στο ΝΑΤΟ και τη συνακόλουθη και προαποφασισμένη τοποθέτηση πυρηνικών όπλων στα σύνορα της Ρωσίας; Και φυσικά θα έπρεπε να παρακολουθεί αδιάφορη, σε μια χώρα που οι Ρώσοι έδωσαν εκατομμύρια νεκρούς για την απελευθέρωσή της, να αποτελούν τα ναζιστικά τάγματα μέρος της Εθνικής Ουκρανικής Φρουράς Ασφαλείας και να πληρώνονται αδρά από το Ουκρανικό κράτος για να τρομοκρατούν ελεύθερα ακόμα και να καίνε ζωντανούς πολίτες, όπως έγινε στην Οδησσό και όπως σκοτώνουν αθώους σήμερα στη Μαριούπολη;
Αν, λοιπόν, η Ρωσία έκλεινε τα μάτια, όπως τα κλείνουν οι “ειρηνόφιλες” ηγεσίες της Αριστεράς, για το γεγονός ότι ο παρόν πόλεμος άρχισε τουλάχιστον από το αμερικανόπνευστο ουκρανικό πραξικόπημα του 2014 με δεκάδες χιλιάδες θύματα και απόλυτη σιωπή της Δύσης, ενάντια στους ρωσόφωνους και ρώσους πολίτες της Αν. Ουκρανίας και ο οποίος κορυφώθηκε στο διάστημα πριν την ρώσικη εισβολή.
Αν, επίσης, η Ρωσία έκανε όλα τα παραπάνω, θεάρεστα και προσφιλή, τα οποία και θα την οδηγούσαν πολύ γρήγορα στον εκφυλισμό και την παράδοσή της σε ένα αμερικανόδουλο καθεστώς τύπου Γέλτσιν και χειρότερο, τότε φυσικά η “αντιϊμπεριαλιστική” Αριστερά θα χειροκροτούσε τον “μακελάρη Πούτιν” και όλη η Δύση θα τον εκθείαζε. Νομίζω όμως ότι ο τελευταίος δύσκολα θα γλύτωνε και τότε τον διασυρμό και την εκτέλεση, έχοντας την τύχη του Μιλόσεβιτς, του Καντάφι, του Σαντάμ και τόσων άλλων, αν και είναι προφανές ότι, χωρίς να είμαι λάτρης του, δεν εξομοιώνω τον Πούτιν με όλους αυτούς.
Κρίμα σύντροφοι! Κρίμα σε όλους όσους δεν αντιδρούν τη στιγμή που, με πρόσχημα τις ουκρανικές εξελίξεις, οι ΗΠΑ πάνε να επαναφέρουν σε πολύ χειρότερη εκδοχή την κοσμοκρατορία τους και στο όνομα μιας νεοταξίτικης παγκοσμιοποίησης των πολυεθνικών γιγάντων, με αιχμή τους bigpharma, bigtech και τους κολοσσούς της (παρα) πληροφόρησης, να αλυσοδέσουν και να εξαθλιώσουν όλους τους λαούς
Άρης Αλεξάνδρου
Υ.Γ Αν τα αμερικάνικα σχέδια ευοδωθούν, πράγμα που δεν θεωρώ ως πιο πιθανό, με τη Ρωσία κάτω, τις “ελίτ” της Ευρώπης κομπάρσους στη παγκόσμια λεία και τους ευρωπαϊκούς λαούς υπό αμερικάνικη κατοχή, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι τη μοίρα της Ρωσίας θα ακολουθήσει και η Κίνα, η οποία, αν και ευμενώς διακείμενη προς τη Μόσχα, παρακολουθεί (κακώς) εκ του μακρόθεν τις εξελίξεις!