Σκληρή και αδίστακτη «Χούντα» με «δημοκρατικό επίχρισμα» ετοιμάζουν κυβέρνηση και πολιτικό οικονομικό κατεστημένο
Ερωτήματα για το επίπεδο «λειτουργικότητας» και απονομής της Δικαιοσύνης προκαλεί η σημερινή απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με βάση την οποία αθωώθηκαν άπαντες πλην έξι κατηγορουμένων για το έγκλημα στο Μάτι και αυτών οι ποινές ήταν εξαγοράσιμες με αποτέλεσμα να αφεθούν ελεύθεροι!
Ένα έγκλημα που κόστισε την ζωή σε 104 ανθρώπους και προϊδεάζει για το τι είδους απόφαση θα εκδοθεί μετά από… χρόνια για το επίσης έγκλημα των Τεμπών που στοίχισε τη ζωή σε άλλους 57 συνανθρώπους μας.
Από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια και εξαιρέθηκε ο δικαστικός κλάδος από τις μειώσεις μισθών, συντάξεων κ.λ.π, παρατηρείται, πέραν από το «σφράγισμα» του φακέλου των μνημονίων, δηλαδή ότι έκριναν οι δικαστές ως νόμιμη την εκχώρηση δημοσιονομικής κυριαρχίας σε ξένους δανειστές (αυτό έκριναν με ότι συνεπάγεται καθώς η δημοσιονομική και αρχεία φτάνει μέχρι την εθνική κυριαρχία), παρατηρούνται δικαστικές αποφάσεις που προκαλούν ερωτήματα.
Δηλαδή ο Δ.Λιγνάδης του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλακή και αφέθηκε ελεύθερος.
Ο γνωστός δικηγόρος ο οποίος καταδικάστηκε σε 45 χρόνια φυλακή για βιασμούς ανηλίκων και δεν δημοσιεύεται το όνομα του!
Ακόμα και ο Ηλίας Μίχος θα τη γλίτωνε αν δεν υπήρχε τόσο σφοδρή κοινωνική αντίδραση.
Έχουμε τις περιπτώσεις των Τεμπών με την Δικαιοσύνη να κινείται σε απίστευτα αργούς ρυθμούς, και τώρα την περίπτωση στο Μάτι, όπου ουσιαστικά δεν καταδικάστηκε κανείς (πέραν των έξι που έλαβαν «διακοσμητικές» ποινές).
Το θέμα δεν είναι κομματικό αλλά εθνικό.
Και έρχεται η αυστηροποίηση των ποινών όπου μία καταδίκη δύο ετών και μίας ημέρας για π.χ. «συκοφαντική δυσφήμιση» ενός υπουργού ή ενός συγγενούς υπουργού, την οποία θα την κρίνουν αυτοί οι δικαστές, θα οδηγεί εκδότες και δημοσιογράφους στην φυλακή!
Το ότι στις φυλακές, τα κτίρια δεν επαρκούν ούτε για τους νυν καταδικασμένους είναι απλά η αφορμή για ένα νομοσχέδιο περί ιδιωτικών φυλακών όπου οι κατασκευαστικές εταιρείες του στενού περιβάλλοντος του Μεγάρου Μαξίμου πάντα, θα κατασκευάζει-οικοδομεί σωφρονιστικά ιδρύματα και θα τα εκμεταλλεύονται όπως συμβαίνει τώρα με την Αττική Οδό!
Αυτή είναι η «νέου τύπου δημοκρατία» την οποία στοχεύει α εγκαθιδρύσει το συγκεκριμένο σύστημα εξουσίας με πρόφαση την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, και όταν εννοούν εγκληματικότητα, εννοούν όσους τους αντιπολιτεύονται.