Μετά από 73 τεκμηριωμένες παραβιάσεις της εκεχειρίας από τις κατοχικές δυνάμεις, η Χεζμπολλάχ εξαπέλυσε μία προειδοποιητική επίθεση ενάντια σε κατοχικό φυλάκιο στις Φάρμες του Σεμπάα (κατεχόμενο Λιβανέζικο έδαφος). Φαίνεται ότι ακόμη και η ιώβεια υπομονή της Λιβανέζικης αντίστασης έχει τα όριά της.
Οι παραβιάσεις από την κατοχική πλευρά δεν προκαλούν καμία εντύπωση. Στα 75 χρόνια ιστορίας του κατοχικού μορφώματος του “Ισραήλ”, δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση που να τήρησε τις συμφωνίες που είχε υπογράψει. Για το μόρφωμα, οι συμφωνίες δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα εργαλείο που χρησιμοποιεί για να αποσπάσει παραχωρήσεις από τους εχθρούς του. Συνήθως ξεκινάει την παραβίασή τους μέσα σε ώρες μόλις από την υπογραφή τους.
Είναι πάντως νωρίς για να συμπεράνουμε ότι η εκεχειρία είναι ήδη νεκρό γράμμα. Αν η Λιβανέζικη αντίσταση είχε πάρει αυτή την απόφαση, δε θα είχε απαντήσει με μία σχετικά μικρής κλίμακας επίθεση, αλλά με μερικές εκατοντάδες πυραύλους. Η χθεσινή επίθεση μάλλον θα πρέπει να εκληφθεί ως μία προειδοποίηση ότι δεν είναι διατεθειμένη να δεχτεί συνεχείς παραβιάσεις και ότι η συμφωνία θα πρέπει να τηρηθεί.
Το θέμα βέβαια είναι ότι, παρ’ όλο που τρέμουν τη Χεζμπολλάχ, οι κατοχικές δυνάμεις είναι οργανικά ανίκανες να τηρήσουν τους όρους μίας συμφωνίας. Θα πρέπει επομένως να θεωρείται πολύ πιθανό ότι θα συνεχίσουν τις προκλήσεις μέχρι να εξαντληθεί η υπομονή της Χεζμπολλάχ. Οποιαδήποτε διαφορετική συμπεριφορά, φοβούνται ότι θα θεωρηθεί παραδοχή της ήττας τους. Άλλωστε, όπως λέει ο λαός μας, “πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι”.