Γράφει ο Νίκος Σίμος
Με κεντρικούς ομιλητές τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, πραγματοποιήθηκε στον πολιτιστικό χώρο του πρώην Δημοσίου Καπνεργοστασίου, η εκδήλωση για τα 15 χρόνια από την έκδοση της εφημερίδας «Δημοκρατία».
Σε μια ακόμα παρέμβαση – πυροτέχνημα προχώρησε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην εκδήλωση της εφημερίδας “Δημοκρατία”
Παρών και ομιλητής στην ίδια εκδήλωση και ο πολύς κ Βενιζέλος, σαν πρώην επικεφαλής του προ πολλού χρόνου εκφυλισμένου ΠΑΣΟΚ, που έγινε ΚΙΝΑΛ και ξαναέγινε ΠΑΣΟΚ προς άγραν των αφελών και εμμονικών εναπομεινάντων ψηφοφόρων – οπαδών του, ο άνθρωπος του γνωστού PSI, με το οποίο τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων παραδόθηκαν βορά στις ορέξεις των «δάνειων δυνάμεων» , του «προσωρινού ΕΝΦΙΑ», που βέβαια μονιμοποιήθηκε σαν κεφαλικός φόρος στους ιδιοκτήτες ακινήτων σε όλη την χώρα
Παρών και ο συγκυβερνήτης του κ Βενιζέλου, ο «πατριώτης» κ Σαμαράς, ο άνθρωπος των «Ζαππείων», του “δηλητηριώδους φαρμάκου” όπως διατύπωνε την πολιτική που οδηγούσε στο χρεοστάσιο και που ήταν αυτός που εφαρμόζοντας την δεύτερη μνημονιακή σύμβαση του «σαλαμοποιημένου» βασικού μνημονίου, έκοψε δώδεκα φορές τις πληρωμένες συνταξιοδοτικές αποδοχές των Ελλήνων, που προχώρησε το σχέδιο της μνημονιακής κατοχής της χώρας, που έκλεισε αναίτια τον Δημόσιο Ραδιοτηλεοπτικό φορέα της χώρας, οδηγώντας σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους σε αυτόν, αυτός που απέλυσε εκπαιδευτικούς και μια σειρά άλλων εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με το πρόσχημα των μνημονιακών υποχρεώσεων και που σήμερα κόπτεται για την κοινωνία και την γενικότερη γεωμετρικά καθοδική πορεία της χώρας
Ο κ Καραμανλής ξεκίνησε θέτοντας το θεμελιώδες ζήτημα:
Παρά την ιστορική σταθερότητα της Μεταπολίτευσης, η Δημοκρατία δεν είναι δεδομένη. Απαιτεί συνεχή αξιολόγηση, θεσμική επαγρύπνηση και, κυρίως, εμπιστοσύνη των πολιτών, ολοένα και περισσότεροι πολίτες θεωρούν ότι οι θεσμοί υπολειτουργούν.
Ότι το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, η Δικαιοσύνη επηρεάζεται, τα ΜΜΕ χειραγωγούνται και οι κυβερνήσεις αποφασίζουν «ερήμην της κοινωνίας».
Πρόκειται για μια σαφή και αιχμηρή αποτίμηση του πολιτικού κλίματος, που αγγίζει και τη σημερινή κυβέρνηση, χωρίς να την κατονομάζει άμεσα
Η υπογράμμιση ότι «οι κυβερνήσεις δεν ακούνε και δεν καταλαβαίνουν» αποτέλεσε ένα από τα πιο ηχηρά σημεία μιας ομιλίας ενός πολιτικού μεταπράτη που αποφεύγει να μιλήσει με ονόματα, που αφήνει αιχμές, σαν τις κυράδες των γειτονιών μιας εποχής, που άφηναν υπονοούμενα στο διαρκές κουτσομπολιό τους, χωρίς ποτέ να λένε κάτι συγκεκριμένο .
Αυτά μεταξύ πολλών είπε ο πρώην πρωθυπουργός και αυτό εμείς τώρα καλούμαστε στα σοβαρά να πρέπει να το θεωρήσουμε σαν σημαντική πολιτική παρέμβαση!
Μια παράσταση «αντιπολίτευσης» κατεστημένων παραγόντων που συνέβαλαν, είτε με την ενεργό συμμετοχή τους, είτε με την κραυγαλέα απουσία τους στον κατήφορο του εισέτι προτεκτοράτου, της χώρας – χώρου , που εδώ και μια δεκαπενταετία προβιβάστηκε αρνητικά και σε αέναη αποικία χρέους
Όμως τα ΟΥΣΙΩΔΗ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ:
Που ήταν το 2010 ο κ Κώστας Καραμανλής – ο οποίος αποτελεί αναπόσπαστο μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου – ώστε ορθώνοντας πολιτικό – πατριωτικό ανάστημα να τεθεί επικεφαλής μιας πολιτικής κίνησης και να καταγγείλει την επιχείρηση υποθήκευσης της χώρας και μετατροπής της σε αέναη αποικία χρέους ;
Γνώριζε ή όχι ο Κώστας Καραμανλής ότι – αυτό που καταγγείλαμε κάποιοι, με προεξάρχοντα τον αείμνηστο μέντορα των συνταγματολόγων Γιώργο Κασιμάτη – το κείμενο που υπέγραψε ο ΓΑ Παπανδρέου στο βασικό έγγραφο – μνημόνιο του 2010, μέσα από το οποίο παραδίδονταν την κυριαρχία της χώρας, θα είχε αυτά τα αναπότρεπτα αποτελέσματα που σήμερα έμμεσα και πάλι ,χωρίς ονοματεπώνυμα, καταγγέλλει ;
Γνώριζε ή όχι ο αξιότιμος πρώην πρωθυπουργός ότι οι συμβάσεις του χρεοστασίου θα οδηγούσαν αναπότρεπτα την Δημοκρατία και τους θεσμούς της στο εκτελεστικό απόσπασμα ;
Εάν δεν το γνώριζε τι αξία έχουν οι μετά 15 χρόνια αναδρομικές διαπιστώσεις του ;
Εάν το γνώριζε τι έπραξε σαν πολιτειακός παράγοντας για να μην υποθηκευτεί η προοπτική χώρας και κοινωνίας ;
Κατηγορήθηκε ότι η κυβέρνηση του υποθήκευσε την χώρα σε υπέρογκο χρέος
Τι έπραξε πολιτικά ο ίδιος για να αποτινάξει αυτή την κατηγορία η οποία παραμένει ακόμα αστήρικτη και αναπόδεικτη ;
Ποια ήταν η στάση του στην ψήφιση των μνημονιακών συμβάσεων που δοσοποιούσαν το μνημόνιο – δηλητήριο στο σώμα χώρας και κοινωνίας;
Τι προσφέρει μια ομιλία που απλά διαπιστώνει τον κίνδυνο που μετατράπηκε σε πραγματικότητα εδώ και καιρό και υφίσταται;
Σήμερα η χώρα είναι σε καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας, στην ολοκλήρωση της απόλυτης αποπαραγωγικοποίησης κάτω από καθεστώς ουσιαστικά κατοχής και κοινοβουλευτικής “ολιγαρχίας” την οποία περιγράφει αλλά δεν τολμά να την αναφέρει
Με την σειρά του ο κ Βενιζέλος περιγράφει την παρακμή της πολιτικής, της οποίας υπήρξε πρωταγωνιστής και διαπιστώνει ότι η φτωχοποιημένη νεοελληνική πραγματικότητα δεν εγγυάται ευοίωνο δημοκρατικό μέλλον, σαν να ήταν ο ίδιος τελείως αμέτοχος στην πορεία αυτή
Στο χώρο του παλαιού καπνεργοστασίου συντελέστηκε μια ακόμα πολιτικομεταπρατική παράσταση, που αφορά τις εξελίξεις που απεργάζεται το νεοκοτζαμπασικό εσωτερικό μέτωπο που αγωνιά για την επιβίωσή του , αλλά ουδόλως αφορά την, έτσι και αλλιώς, αδρανούσα νεοελληνική πραγματικότητα των νεόδουλων που αναμένουν τον «επόμενο Μεσσία» ή στην καλύτερη περίπτωση το «ολιγότερο κακό» που θα συνεχίσει την καθοδική πορεία της χώρας στην ιστορική της απαξίωση και την κοινωνία των εναπομεινάντων Ελλήνων στον δυναμικό αφανισμό της
ΠΗΓΗ MILITAIRE
