Είναι προφανές πως η Δύση θέλει να «πνίξει» την ενέργεια της Ρωσίας, τον κλάδο που συνεισφέρει τεράστια έσοδα στα ταμεία του κράτους, προκειμένου – όπως υποστηρίζει – να πλήξει «την πολεμική μηχανή» της Μόσχας.
Οι Σύμμαχοι για να επιφέρουν την πολυπόθητη «στρατηγική ήττα» της Ρωσίας επιστρατεύουν όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεση τους…
Παρόλο αυτά ο Putin διαμηνύει ότι και οι νέες κυρώσεις, αν και μπορεί να προκαλέσουν κάποια ζημιά και απώλειες, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να πλήξουν τη ρωσική οικονομία.
Και παράλληλα στέλνει το μήνυμα ότι η Ρωσία δεν πρόκειται να υποκύψει…
Και είναι ένα μήνυμα, το οποίο ενστερνίζονται και πολλοί αναλυτές στη Δύση, οι οποίοι αφού υπογραμμίζουν πως ούτε οι κυρώσεις ούτε οι Tomahawk θα φέρουν… την «πτώση» της Ρωσίας, τονίζουν ότι η λιγότερο κακή επιλογή για την Ουκρανία προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος, είναι η Ρωσία να πάρει όλο το Donbass… διότι οι υπόλοιπες εναλλακτικές είναι κατά πολύ χειρότερες…
Πρόκειται άλλωστε για μια προειδοποίηση που έχει απευθύνει και ο ίδιος ο Putin, όταν και ζήτησε την αποχώρηση των Ουκρανών από όλο το Donbass, τονίζοντας ότι σε διαφορετική περίπτωση… τα πράγματα θα χειροτερεύσουν πραγματικά για τους Ουκρανούς.
Η Δύση… πήρε το όπλο της
Η Ρωσία, αφού ήδη έκανε υποχωρήσεις, απέρριψε τις νέες απαιτήσεις των ΗΠΑ για την Ουκρανία, δηλαδή το σχέδιο που προέβλεπε άμεση κατάπαυση πυρός στη σημερινή γραμμή του μετώπου.
Για αυτό ο Trump ακύρωσε τη σύνοδο κορυφής με τον Putin στη Βουδαπέστη και επέβαλε κυρώσεις κατά της Lukoil και της Rosneft και των θυγατρικών τους.
Στη Γερουσία του Κογκρέσου των ΗΠΑ έχουν ετοιμαστεί τρία αυστηρά αντιρωσικά νομοσχέδια.
Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε το 19ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, το οποίο για πρώτη φορά περιλαμβάνει και τον ενεργειακό τομέα φυσικού αερίου.
Απώτερος στόχος του σχεδίου να πληγεί ο … σκιώδης στόλος της Ρωσίας, γεγονός που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους ακόμα και πολεμική σύγκρουση στα νερά της Βαλτικής…
Εν αναμονή της απάντησης της Ρωσίας
Προκειμένου να επιτευχθεί η ήττα της Ρωσίας, στο τραπέζι μπαίνουν τα πάντα.
Ο στόχος είναι με κοινές προσπάθειες να εκφοβιστεί η ηγεσία και η άρχουσα τάξη της Ρωσίας, να οδηγηθούν στην εγκατάλειψη των βασικών στόχων της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία και τελικά να υποκύψουν.
Η αντίδραση της Μόσχας μέχρι στιγμής προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα: τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Τρεις σημαντικές λεπτομέρειες
Υπάρχουν όμως και κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες στις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Ο Trump έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι καλές σχέσεις με τη Ρωσία είναι δυνατές μόνο με τη μορφή υπακοής της Μόσχας στην Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, οι ενέργειες του προέδρου των ΗΠΑ έδειξαν ότι εξακολουθεί να θέλει να φαίνεται στα μάτια της Ρωσίας, που του είναι πολύ χρήσιμη στην αντιπαράθεση με την Κίνα, καλύτερος από άλλους μεγάλους πολιτικούς της Δύσης.
Ελπίζει ότι η Μόσχα θα το εκτιμήσει και δεν θα τον μισήσει θανάσιμα…
Πρώτον, αφήνει την πόρτα ανοιχτή για μια μελλοντική σύνοδο κορυφής με τον Putin στη Βουδαπέστη (το ίδιο δήλωσε και ο υπουργός Εξωτερικών Rubio σε δικό του επίπεδο).
Δεύτερον, εισάγοντας κυρώσεις κατά δύο ρωσικών πετρελαϊκών εταιρειών, δεν επέβαλε δευτερογενείς κυρώσεις στους αγοραστές ρωσικού πετρελαίου, καθιστώντας τις κυρώσεις σε μεγάλο βαθμό συμβολικές, αν και δεν αποκλείεται το ρωσοφοβικό Κογκρέσο να σπεύσει να «διορθώσει» την κατάσταση.
Ο Trump δεν κρύβει ότι οι κυρώσεις εισήχθησαν για να ωθήσουν τον Putin, ο οποίος υποτίθεται ότι ήθελε να «πάρει ολόκληρη την Ουκρανία», σε περαιτέρω υποχωρήσεις στις διαπραγματεύσεις και στην επίτευξη «συμφωνίας».
Προφανώς επωφελής για τον Trump και μη επωφελής για τον Putin, αλλά για τον κάτοικο του Λευκού Οίκου αυτό είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο.
Τρίτον, ο Trump αρχικά φάνηκε να επιτρέπει, αλλά μετά διέψευσε ότι έδωσε το πράσινο φως στο Κίεβο να χτυπήσει τη Ρωσία με τους αμερικανικούς πυραύλους «Τomahawk» – και για αυτό δεν τους δίνει στην Ουκρανία, γιατί θα πρέπει να τα εκτοξεύσουν οι Αμερικανοί.

Πιο μετριοπαθής
Σε αυτά τα ζητήματα, ο Trump φαίνεται να παίρνει μια πιο μετριοπαθή θέση από τους Ευρωπαίους, με τους οποίους όμως ενωμένος στοχεύει από κοινού να «πιέσουν» τη Ρωσία.
Άλλωστε ο Trump τους υποστήριξε όσον αφορά την «παύση» της σύγκρουσης στη σημερινή γραμμή του μετώπου, αν και ο Whitkoff συμφώνησε διαφορετικά πράγματα στη Μόσχα.
Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν καμία διαπραγμάτευση ως ίσοι με τον Putin, και δεν αναγνωρίζουν εδαφικές κατακτήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Είναι έτοιμοι για δευτερογενείς κυρώσεις κατά των αγοραστών ρωσικού πετρελαίου.
Επιπλέον, προμηθεύουν το Κίεβο με όπλα μεγάλης εμβέλειας δικής τους παραγωγής (φυσικά με χειριστές) και θα ήταν ευτυχείς να κάνουν περισσότερα αν οι ΗΠΑ ήταν έτοιμες να τους καλύψουν.
Μπροστά σε αυτόν τον «ανακριτή», ο Trump φαίνεται ως ο καλός…
Πολεμήστε χωρίς εμένα
Ο δημοφιλής Ρώσος στρατιωτικός blogger Yuriy Podolyaka υπέθεσε ότι πρόκειται μάλλον για περίπτωση… «νίπτω τας χείρας».
Η ακύρωση της συνόδου στη Βουδαπέστη από τον Trump – δεν σημαίνει κάτι: η Ρωσία δεν χρειαζόταν τη σύνοδο στο προτεινόμενο πλαίσιο, γιατί χρειάζεται να «λύσει το πρόβλημα της Ουκρανίας για πάντα».
Οι κυρώσεις του κατά της Rosneft και της Lukoil είναι αρκετά ήπιες, έχουν ήδη αυξήσει την «τιμή του πετρελαίου στον κόσμο, που σε μεγάλο βαθμό αντισταθμίζει τις απώλειες» της Ρωσίας, συνεπώς σύμφωνα με τον Podolyaka, «η ζημία θα είναι ελάχιστη».
Με βάση αυτό, λέει ο ειδικός, «μπορεί κανείς να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Trump εγκατέλειψε όλες τις υποσχέσεις του και απλώς … νίπτει τας χείρας του».
«Δηλαδή, πολεμήστε όπως μπορείτε, χωρίς εμένα.
Εγώ είμαι πάντα έτοιμος να επιστρέψω στις διαπραγματεύσεις, μόλις μία από τις πλευρές πιέσει την άλλη σε αποδεκτή για όλους λύση (π.χ. οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας να πάρουν με τη βία την υπόλοιπη περιοχή του Donbass από το Κίεβο)» επισημαίνει ο Podolyaka.

Το είπε ο Bessent, όχι ο Trump
Επιπλέον, λέει o Podolyaka, ο Trump εκτός από την Ουκρανία έχει πολλές άλλες «συγκεκριμένες θεματικές» με τη Ρωσία για διαπραγμάτευση.
«Αυτή είναι η οπτική του αισιόδοξου.
Και δεν τη συμμερίζομαι σε όλα» υποστηρίζει ο Podolyaka.
Ο Ρώσος αναλυτής Dmitriy Drobnitsky επισημαίνει κι άλλες λεπτομέρειες.
Αντίθετα με την συνήθη πρακτική, ο Trump δεν υπέγραψε προσωπικά την εντολή επιβολής κυρώσεων, αφήνοντας το υπουργείο Οικονομικών (Bessent) να το κάνει.
Δεν ήταν δική του, λέει, η προσπάθεια!
Στο κοινωνικό του δίκτυο Truth Social, ο Trump δημοσίευσε σκαναρισμένο έγγραφο με τις δηλώσεις του υπουργού του, που εξηγεί τον σκοπό της κίνησης για την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία.
Το είπε ο Bessent, όχι ο Trump: «Ήρθε η ώρα να σταματήσουν οι θάνατοι, ήρθε η ώρα για άμεση κατάπαυση του πυρός».
Δεν θέλει να κάψει τις γέφυρες με τη Μόσχα
Όλα αυτά δείχνουν, λέει ο Drobnitsky, ότι «ο Trump είτε αναγνωρίζει ότι δεν ηγείται της διαδικασίας των κυρώσεων, είτε ντράπηκε να τις εισάγει με το όνομά του».
Προσπαθεί σαφώς να συγκαλύψει – χωρίς να κάψει όλες τις γέφυρες με τη Μόσχα – το δυσάρεστο γεγονός ότι πρόκειται για τις πρώτες κυρώσεις κατά της Ρωσίας που επιβλήθηκαν από τη διοίκησή του μετά την επιστροφή στον Λευκό Οίκο.
Αυτό είναι το πρώτο.
Δεύτερον, στο έγγραφο υπάρχει αναφορά στο διάταγμα №14024 του Απριλίου 2021, υπογεγραμμένο από τον Biden.

Όλα σαν μουσική παρτιτούρα
Την ίδια στιγμή, η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Kaja Kallas έγραψε στο X: «Μόλις υιοθετήσαμε το 19ο πακέτο κυρώσεων μας.
Απευθύνεται, μεταξύ άλλων, σε ρωσικές τράπεζες, κρυπτο-ανταλλακτήρια, εταιρείες στην Ινδία και την Κίνα».
Επιπλέον, πρόσθεσε ότι «η ΕΕ περιορίζει τις μετακινήσεις Ρώσων διπλωματών για να αντισταθεί στις προσπάθειες αποσταθεροποίησης».
Το Bloomberg διευκρινίζει ότι το πακέτο περιλαμβάνει επίσης απαγόρευση εισαγωγής LNG από τη Ρωσία από το 2027 και κυρώσεις κατά 117 δεξαμενοπλοίων του «σκιώδους στόλου».
Το Συμβούλιο της ΕΕ ενέκρινε επίσης τη σταδιακή διακοπή του ρωσικού αερίου από τον Ιανουάριο του 2026, ενώ προτείνεται απαγόρευση στην ΕΕ από τον Ιανουάριο του 2028.
Οι Ευρωπαίοι δεν σκοπεύουν να επιστρέψουν στη Ρωσία τα απαλλοτριωμένα, δηλαδή κλεμμένα, περιουσιακά στοιχεία – περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τώρα διαφωνούν για το πώς θα τα μοιραστούν μεταξύ τους.
Έκαψαν διυλιστήρια
Τέλος, για να απαλλάξουν πρόωρα την Ευρώπη από «το βρώμικο ρωσικό ορυκτό καύσιμο», άγνωστοι σαμποτέρ (πιθανότατα Ουκρανοί ή Βρετανοί κατά τους Ρώσους) προκάλεσαν πυρκαγιές σε τρία διυλιστήρια – σε Ρουμανία, Ουγγαρία και Σλοβακία.
Αυτή η αποκαλυπτική εικόνα σε πολλαπλά μέτωπα θα πρέπει πιθανώς να σπάσει το ηθικό της Μόσχας, όπου υπάρχει το λεγόμενο «κόμμα της ειρήνης», που δεν θέλει να πολεμήσει για την Ουκρανία πραγματικά.
Η λογική είναι ότι τα φοβισμένα μέλη του θα τρέξουν στον Putin με κραυγές «όλα χάθηκαν», και ο πρόεδρος θα διστάσει.
Και τι γίνεται στη Μόσχα;
Η πρώτη αντίδραση της Μόσχας είναι διφορούμενη.
Το ΥΠΕΞ της Ρωσίας δεν θέλει να κάψει όλες τις γέφυρες με τους Αμερικανούς.
Η επίσημη εκπρόσωπος Maria Zakharova, χαρακτήρισε τις νέες αμερικανικές κυρώσεις «απολύτως αντιπαραγωγικές» και τόνισε ότι εισήχθησαν από το Υπουργείο Οικονομικών και όχι τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Επιπλέον, προειδοποίησε: «Αν η σημερινή αμερικανική κυβέρνηση αρχίσει να μιμείται τους προκατόχους της που προσπάθησαν να εξαναγκάσουν ή να υποχρεώσουν τη Ρωσία να παραχωρήσει τα εθνικά της συμφέροντα μέσω άδικων κυρώσεων, το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το ίδιο – αποτυχημένο από πολιτική άποψη και αρνητικό για τη σταθερότητα της ειρηνικής οικονομίας»…
Κανένα πρόβλημα
Η Zakharova διαβεβαίωσε ότι για τη Ρωσία «δεν θα υπάρξουν ιδιαίτερα προβλήματα λόγω της απόφασης του Υπουργείου Οικονομικών», καθώς «η χώρα μας έχει αναπτύξει ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα απέναντι στις δυτικές περιοριστικές πολιτικές και θα συνεχίσει με αυτοπεποίθηση την ανάπτυξη των οικονομικών και ενεργειακών δυνατοτήτων της»
Επιπλέον, τόνισε ότι «δεν βλέπουμε σημαντικά εμπόδια στη συνέχεια της διαδικασίας που ξεκίνησαν οι πρόεδροι της Ρωσίας και των ΗΠΑ για τον συντονισμό των πολιτικών πλαισίων επίλυσης της ουκρανικής κρίσης και την πλήρη εφαρμογή τους με συγκεκριμένα αποτελέσματα», αν και σημείωσε ότι «είναι δύσκολη και λεπτομερής δουλειά».
Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε ότι το ρωσικό ΥΠΕΞ είναι ανοιχτό στη συνέχεια της συνεργασίας με το State Department των ΗΠΑ «σε διάφορες πτυχές διμερών σχέσεων» και σε «μελλοντικά κοινά βήματα στην πορεία επίλυσης της ουκρανικής κρίσης», σύμφωνα με «αυτά που επιτεύχθηκαν στη συνομιλία της 16ης Οκτωβρίου μεταξύ των προέδρων Ρωσίας και ΗΠΑ».

Είναι αντίπαλος
Την άποψη αυτή πάντως δεν συμμερίστηκε ο Dmitry Medvedev, ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας.
«Αν κάποιος από τους πολλούς σχολιαστές διατηρούσε ακόμη ψευδαισθήσεις – πάρτε το απόφαση.
Οι ΗΠΑ είναι ο αντίπαλός μας» είπε ο Medvedev, ο οποίος επισήμανε σωστά και κάτι άλλο: «η ακύρωση της συνόδου στη Βουδαπέστη έχει και πλεονεκτήματα για τη Ρωσία.
Τώρα μπορεί, για παράδειγμα, να χτυπά με κάθε όπλο όλες τις φωλιές των Μπαντεριστών».
«Και να επιδιώκει νίκες εκεί όπου είναι πραγματικά δυνατές.
Στη γη, όχι πίσω από γραφεία.
Καταστρέφοντας τους εχθρούς, όχι συνάπτοντας άχρηστες «συμφωνίες» είπε ο Medvedev, απηχώντας και τις σκέψεις του Ρώσου προέδρου.
Τι σημαίνει αυτό;
Ο Putin έχει ήδη καταλάβει τι πρέπει να γίνει.
Και το κατάλαβε σωστά: «Οι νέες κυρώσεις των ΗΠΑ είναι προσπάθεια πίεσης στη Ρωσία.
Καμία χώρα που σέβεται τον εαυτό της δεν πράττει υπό πίεση.
Η Ρωσία ανήκει στις χώρες που σέβονται τον εαυτό τους».
Και μετά την ερώτηση για επιθέσεις με μακρού βεληνεκούς όπλα βαθιά στη Ρωσία, ο Putin προειδοποίησε αυστηρά: «Πρόκειται για προσπάθεια κλιμάκωσης. Αν τέτοια όπλα χρησιμοποιηθούν κατά της ρωσικής επικράτειας, η απάντηση θα είναι πολύ σοβαρή και συντριπτική.
Ας το σκεφτούν».
Το λάθος των Αμερικάνων
Η Ουάσινγκτον ενεργεί σύμφωνα με ένα πρότυπο.
Νομίζουν ότι οι Ρώσοι είναι ίδιοι με τους υπόλοιπους που επιδιώκουν κέρδη, επισημαίνουν Ρώσοι αναλυτές.
Και υποστηρίζουν: «Όλα δείχνουν πως έχει αρχίσει μια περίοδος κλιμάκωσης.
Η σκληρή πραγματικότητα αντικατέστησε τις ψευδαισθήσεις.
Όλοι πρέπει να προετοιμαστούν για σκληρές δοκιμασίες.
Όσο πιο αποφασιστικά η Ρωσία προχωρήσει μπροστά, τόσο πιο πλήρως και γρήγορα θα υλοποιηθούν οι στόχοι της στην Ουκρανία και όχι μόνο.
Αυτός, παρεμπιπτόντως, είναι επίσης ένας τρόπος να ελεγχθεί πόσο ικανοί είναι οι Ρώσοι αξιωματούχοι, πόσο καλά έχουν μάθει να πολεμούν οι Ρώσοι στρατηγοί κατά τη διάρκεια των ετών του πολέμου, και τι αξίζουν πραγματικά οι σύμμαχοι της Ρωσίας.
Όσοι δεν αντέξουν τη δοκιμασία πρέπει να απομακρυνθούν και να βρεθούν άλλοι στη θέση τους. Μόνο έτσι θα σωθεί η Ρωσία».
Εάν η Ρωσία πάρει το Donbass, θα τελειώσει ο πόλεμος
Πάντως και στη Δύση ολοένα και περισσότεροι αναλυτές αρχίζουν να συμμερίζονται τις απόψεις της Ρωσίας.
Σε άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα The Guardian, o Christopher Chivvis, ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης του Carnegie Foundation, υποστηρίζει ότι Ουκρανία και Δύση πρέπει να συμφωνήσουν στη μεταβίβαση του Donbass στη Ρωσία προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος.
Κατά τη γνώμη του, οι δυτικές κυρώσεις, καθώς και οι προμήθειες όπλων, δεν θα αναγκάσουν τη Ρωσία να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό τους όρους του Κιέβου.
«Δεν πρέπει να περιμένουμε ότι αυτές οι πρόσθετες κυρώσεις κατά της Lukoil και της Rosneft θα βάλουν τέλος στον πόλεμο σύντομα, εκτός αν συνδυαστούν με πιο ανοιχτή στάση της Δύσης στις διαπραγματεύσεις.
Αυτό μπορεί να σημαίνει μια συμφωνία λίγο πιο ευνοϊκή για τη Ρωσία από ό,τι θα προτιμούσε η Δύση.
Αν ο πόλεμος τελείωνε, για παράδειγμα, με την κατοχή του Donbass από τη Ρωσία, αυτό θα ήταν άδικο αποτέλεσμα για την Ουκρανία και απογοητευτικό για τους υποστηρικτές της, αλλά παρ’ όλα αυτά καλύτερο από πολλές άλλες εναλλακτικές», έγραψε ο Chivvis.

Κανένα σοκ ούτε με Tomahawk ούτε με κατάσχεση των ρωσικών asset
Η στρατηγική των κυρώσεων και της στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο «επιβράδυνε την πρόοδο της Ρωσίας, αλλά δεν έπεισε τον Putin να σταματήσει την επιθετικότητα» αναφέρει ο Chivvis.
Κατά την άποψή του, ακόμη και η προμήθεια Tomahawk και η κατάσχεση των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων «μάλλον δεν θα αποτελέσουν το σοκ που απαιτείται για μια ριζική αλλαγή της πορείας του πολέμου και να αναγκάσουν το Κρεμλίνο να υποκύψει στους διαπραγματευτικούς όρους της Ουκρανίας».
«Οι πρόσφατες κυρώσεις στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου αυξάνουν την πίεση, αλλά εμφανίστηκαν μετά από πολλά χρόνια κυρώσεων στις οποίες η Ρωσία έχει προσαρμοστεί.
Η ΕΕ εφαρμόζει το 19ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, και η απόδοσή τους μειώνεται, ενώ η στήριξη της Μόσχας από την Κίνα μαλακώνει την επίδρασή τους», σημείωσε ο Chivvis.
Επιπλέον, δεν πιστεύει στην αποτελεσματικότητα των Tomahawk.
«To 2023 η Ουκρανία ζητούσε τα άρματα Abrams με την πρόφαση ότι θα άλλαζαν την κατάσταση, αλλά τίποτα τέτοιο δεν συνέβη.
Τα πολυαναμενόμενα F-16 επίσης δεν αποτέλεσαν το μαγικό ραβδί που κάποιοι περίμεναν, όπως και η περσινή χαλάρωση των περιορισμών σε μακρινές επιθέσεις της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας», τονίζει ο αναλυτής
Το βρώμικο… σχέδιο
«Από τη μία πλευρά, οι υποστηρικτές της ενίσχυσης της πίεσης ισχυρίζονται ότι σοβαρές διαπραγματεύσεις τώρα είναι άσκοπες, καθώς ο Putin είναι αποφασισμένος να υποτάξει ολόκληρη την Ουκρανία.
Από την άλλη, λένε ότι μια μικρή ενίσχυση της στρατιωτικής ή της οικονομικής πίεσης θα τον εκφοβίσει.
Αλλά αν ο Putin είναι πραγματικά εμμονικός με την κυριαρχία σε όλη την Ουκρανία, γιατί να περιμένουμε ότι μια μικρή ενίσχυση της πίεσης θα αλλάξει κάτι;», διερωτάται ο Chivvis.
Υποστηρίζει ότι «μερικοί φερόμενοι υποστηρικτές της Ουκρανία ίσως μυστικά προτιμούν να συνεχιστεί ο πόλεμος, για παράδειγμα, για να περιοριστεί η ρωσική απειλή μόνο στην Ουκρανία».
«Αλλά μερικά χρόνια χωρίς πρόοδο πρέπει να μας κάνουν όλους να επανεξετάσουμε τι μπορούν πραγματικά να πετύχουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία σε αποδεκτό κόστος.
Η απροθυμία να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε τα όρια της αμερικανικής ισχύος είναι ένα μοτίβο που διατρέχει την ιστορία της συμμετοχής της Ουάσινγκτον στο Βιετνάμ, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν», κατέληξε ο ειδικός.













































