Πολλοί μιλούν για την κρίση της “αριστεράς” στον άλλοτε Δυτικό κόσμο
Αποφεύγουν να πουν βέβαια το βάθος των αιτίων αυτής της κρίσης
Η γενική έννοια της αριστεράς είναι η τομή και η ρήξη με κατεστημένες δομές που εξυπηρετούν το κεφάλαιο και ζημιώνουν τις δυνάμεις που παράγουν τον πλούτο του κεφαλαίου
Στην “δυτικότροπη αριστερά” όμως υπάρχει μια αιτία που δεν ομολογείται και βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτή η αριστερά υπήρξε μέρος του καπιταλιστικού συστήματος που εκμεταλλεύονταν τις δυνάμεις της εργασίας
Υπήρξε με τους όποιους τρόπους και σε ποικίλες περιπτώσεις συνεργός της εκμετάλλευσης και σε άλλες το ενεργό άλλοθι του κεφαλαίου, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται απέναντι από ανάλογες λογικές έργω – λόγω
Είναι νωπές ,ελπίζω, οι ιστορικές μνήμες από τις πολιτικές της Ιταλικής και της Ισπανικής αριστεράς των Μπερλιγκουέρ και Καρίγιο αντίστοιχα
Πολιτικές που «έκλειναν το μάτι» στην αδηφάγο κερδοσκοπία του κεφαλαίου, παίζοντας τον ρόλο του κατευναστή και του «παιδαγωγού» των εργατικών κινητοποιήσεων, μέσα από τα ελεγχόμενα από αυτούς συνδικάτα των εργαζομένων, που έχαναν σταδιακά κατακτήσεις και δικαιώματα
Είναι ζωντανή η μνήμη ακόμα, θέλω να ελπίζω, από την πολιτική χρεοκοπία της εδώ «δυτικότροπης» αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε με την πολιτική πλάνη του «σκισίματος» των μνημονίων για να καταλήξει στην πολιτική ανυποληψία και τον εξευτελιστικό για προοδευτικό σχηματισμό συμβιβασμό, της υπογραφής της τρίτης μνημονικής σύμβασης που «έδεσε» την χώρα για 100 χρόνια στο «δίκαιο των δανειστών», επισφραγίζοντάς την σαν «αέναη αποικία χρέους» και καθιστώντας την παρία των εξελίξεων στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια και στην ΝΑ Μεσόγειο
Δεν φτάνουν λοιπόν τα ρετσέτα και ο συνθηματολογικός λόγος για να κινητοποιήσεις, να ανατρέψεις κι όχι να φτιασιδώσεις την αποκρουστική μορφή της εκμετάλλευσης
Χρειάζεται το ρηξικέλευθο του λόγου να είναι πραγματιστικό και ΚΥΡΙΩΣ συνεπές, με ουσιαστικό μακροπολιτικό σχέδιο , χωρίς αμφιταλαντεύσεις και συμβιβασμούς απέναντι κυρίως σε εκείνους που, στο όνομα του όποιου κέρδους, επιβουλεύονται την κοινωνία και τα συμφέροντα της
Η ασυνέπεια της “δυτικότροπης” αριστεράς αποτελεί και την ουσία της κρίσης της
Νίκος Σίμος
