Υποδεχόμενος ο Πρόεδρος της Βόρειας Τσίπρα-Πάιατ Μακεδονίας (σύνθετη ονομασία με πολιτικό προσδιορισμό) κ. Ιβανώφ υψηλού επιπέδου Τουρκική Αντιπροσωπεία δήλωσε και εν τω άμα πληροφόρησε τους (εκ τούτου εμβρόντητους Τούρκους) ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν Μακεδόνας! Κάγκελο οι Τούρκοι.
Βεβαίως, είτα και εγκαίρως συνελθόντες οι Τούρκοι, το καταφχαριστηθήκανε! «Καλά πάμε καθ’ οδόν προς τη Βιέννη» σκεφτήκανε και εσκέφθησαν.
Τη μακεδονική καταγωγή (ή μήπως εθνικότητα) του Μακεδονοατατούρκ ο αξιότιμος κύριος Ιβανώφ εξήγησε στους νεο-Οθωμανούς με τη γέννηση του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, μια πόλη της Μακεδονίας! Η οποία Μακεδονία προσαρτήθηκε απ’ την Ελλάδα το 1913! Έχουμε μπλέξει. Εθνικότητες, καταγωγές, υπηκοότητες και παλληκάρια γινήκαμε μαλλιά κουβάρια.
Να πει κανείς ότι τα Σκόπια ουδέποτε ανήκαν στο βιλαέτι Θεσσαλονίκης επί Οθωμανικής διοίκησης, δεν έχει καμία σημασία. «Θέλοντας ο βλάχος, μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσε κι εσύ Χριστέ κόκκινα τσαρούχια». Έχουμε μπλέξει.
Το κράτος αυτό είναι ένα (σκόπιμο) «λάθος». Και από τα λάθη επωφελούνται όλοι (οι εκ των ισχυρών) – πόσω μάλλον από τα σκόπιμα «λάθη». Επίσης τα «λάθη» τα πληρώνουμε όλοι· και απ’ ό,τι φαίνεται, για μας η λυπητερή του Σκοπιανού θα είναι μακρά – μάλλον όσον και οι δόσεις για το Χρέος. Μακρά και πανάκριβη. Εις βάθος τριάντα παρελθόντων ετών η Τουρκία ενέγραψε αμφισβητήσεις, διεκδικήσεις και τετελεσμένα εις βάρος μας, τα οποία ουδείς ενωρίτερον θα διενοείτο.
Ποιος γνωρίζει ποιες διεκδικήσεις, αμφισβητήσεις και τετελεσμένα θα εγερθούν σε ορίζοντα 10-20 χρόνων εναντίον μας με πολιορκητικό κριό το μόρφωμα των Σκοπίων; Πιθανόν για τους κινδύνους αυτούς να έχει τη λύση η κυρία Μεγαλοοικονόμου, με την ψήφο της οποίας ο Τσίπρας άνοιξε την πόρτα του Βαλκανικού Φρενοκομείου.
Αν ο Κεμάλ είναι Μακεδόνας, ο Μεγαλέξανδρος Πετσενέγκος, οι Έλληνες μια επινόηση του Διαφωτισμού και το ΝΑΤΟ το «Αγαθοεργές Ίδρυμα η Αγία Αγάθη», μπλέξαμε. Είναι σαν να απαγγέλει ο Τσίπρας Καβάφη – αλλού πάνε τα μάραθα κι αλλού τα γίδια.
Αυτά τα τελευταία συνήθως επί σφαγήν. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, πρέπει να αναθεωρήσουμε το Σύνταγμα (και να το αναδομούμε στο διηνεκές, όπως την πλατεία Ομονοίας). Βεβαίως για να αναθεωρηθεί ένα Σύνταγμα, προϋπόθεση είναι να υπάρχει. Το Ελληνικό Σύνταγμα ψευτοϋπάρχει ημιθανές, έχοντας εν πολλοίς υποκατασταθεί απ’ τα Μνημόνια. Η ίδια η υπερψήφιση των Μνημονίων υπήρξε αντισυνταγματική (επεβλήθησαν τα δύο πρώτα μελιγότερες από 180 ψήφους). Ακόμα και η προσπάθεια Τσίπρα να νομιμοποιήσει τα προηγούμενα με την υπερψήφιση από 223 βουλευτές του Τρίτου Μνημονίου και φαρμακερού, του δικού του, παραμένει κολοβή – πλήθος νόμων «βγαίνουν» αντισυνταγματικοί.
Όμως, από τέτοια συνταγματικά – αντισυνταγματικά ο Τσίπρας καταλαβαίνει όσον νογάει από Καβάφη. Κάνοντας προβολή της ετερόκλητης πλειοψηφίας του ο πρωθυπουργός πάνω στον λαό, αποκαλεί τους πολίτες «ετερόκλητους όχλους». Κάνοντας επίσης προβολή πάνω μας ο Τσίπρας μας αποκαλεί ηλιθίους – τίνων προβολή; του Καρανίκα, του Πολάκη, των έξι δούλων βουλευτών, αυτών! για να μην προχωρήσω περισσότερο.
Πάρα ταύτα το Σύνταγμα, έστω λαβωμένο, υπάρχει. Υπάρχει και ανθίσταται. Η αναθεώρηση λοιπόν του Συντάγματος είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, την οποίαν και αυτήν ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι λοιπές ημίτρελες δυνάμεις) έχουν υποβαθμίσει σε μια υπόθεση σκοπιμοτήτων και δολιότητος.
Βεβαίως, όπως ίσως θα έλεγαν ο κ. Ιβανώφ ή ο κ. Ζάεφ, το Ελληνικό Σύνταγμα θα χρειαζόταν έναν Μακεδόνα Κεμάλ Ατατούρκ για να στρώσει.
Δεν χρειάζεται! Έχουμε και habemus τον κ. Πάιατ!…
*Πηγή: topontiki.gr
