[Σωρείτης άρθρων στα αμερικανικά μέσα παράλληλης ενημέρωσης εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην ιστορική σημασία της ομιλίας της 1ης Μαρτίου, με την οποία ο Πρόεδρος Πούτιν ανήγγειλε και τεκμηρίωσε -με κινηματογραφική απεικόνιση- ότι η Ρωσία έχει εξασφαλίσει πυρηνικήν υπεροπλία που αχρηστεύει το οπλοστάσιο των ΗΠΑ. Χθες το πρακτορείο Zero Hedge δημοσίευε ανοικτή επιστολή Αμερικανού της Ουκρανίας προς τον αμερικανικό λαό, πού άρχιζε με την φράση «…ο κόσμος άλλαξε την 1-3-2018, μια παλιά εποχή ετελείωσε, μια νέα αποχή αρχίζει.» Αυτός ο χαρακτηρισμός της ομιλίας-ορόσημο απαντάται σχεδόν στο σύνολο των δημοσιευμάτων και έμμεσα ομολογείται σε δηλώσεις Αμερικανών στρατιωτικών. Ο γνωστός μας πλέον σοφός Αμερικανός συγγραφέας και βετεράνος της πολιτικής, της οικονομικής επιστήμης και της δημοσιογραφίας, εξετάζει απαισιόδοξα στο κατωτέρω άρθρο του τις πιθανότητες θετικής ανταπόκρισης του Δυτικού στρατοπέδου στην έκκληση Πούτιν για συνδιαλλαγή για την σωτηρία του πλανήτη]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Ο Πούτιν εκφώνησε μιαν αξιομνημόνευτη ομιλία, την 1η Μαρτίου, προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση, τον ρωσικό λαό και τους λαούς του κόσμου.
Στην ομιλία του ο Πούτιν αποκάλυψε την ύπαρξη ρωσικών πυρηνικών όπλων που καθιστούν απολύτως σαφές ότι η Ρωσία έχει τεράστια υπεροχή έναντι των ΗΠΑ και των αξιοθρήνητων υποτελών της στο ΝΑΤΟ. Εν’ όψει των ρωσικών δυνατοτήτων, δεν είναι δεδομένο ότι οι ΗΠΑ δικαιούνται ακόμη τον τίτλο της υπερδύναμης.
Δεν έχω αμφιβολίες ότι εάν οι παράφρονες νεοσυντηρητικοί και το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα στην Ουάσιγκτον διέθεταν αυτά τα όπλα και η Ρωσία δεν τα είχε, η Ουάσιγκτον θα εξαπέλυε μιαν επίθεση εναντίον της Ρωσίας. Ο Πούτιν ωστόσο διακήρυξε ότι η Ρωσία δεν έχει εδαφικές επιδιώξεις, δεν έχει ηγεμονικές φιλοδοξίες και δεν έχει την πρόθεση να επιτεθεί σε οποιαδήποτε χώρα. Ο Πούτιν χαρακτήρισε αυτά τα όπλα σαν την αναγκαία απάντηση στην συνεχή, κάθε χρόνο, πεισματική άρνηση της Δύσης να δεχθεί ειρήνη και συνεργασία με την Ρωσία, αντί να περικυκλώνει τη Ρωσία με στρατιωτικές βάσεις και με αντιβαλλιστικά πυραυλικά συστήματα.
Ο Πούτιν είπε: «Μας ενδιαφέρει η φυσιολογική εποικοδομητική συναλλαγή με τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και περιμένουμε ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και ότι οι εταίροι μας θα επιλέξουν την δίκαιη και ίση συνεργασία… Η πολιτική μας ποτέ δεν θα βασίζεται σε φιλοδοξίες για αποκλειστικότητα, υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντά μας και σεβόμαστε τα συμφέροντα των άλλων χωρών.»
Ο Πούτιν είπε στην Ουάσιγκτον ότι απέτυχαν οι προσπάθειές της να απομονώσει την Ρωσία, με κυρώσεις και προπαγάνδα και να της στερήσει την ικανότητα να αντιδράσει στην αυξανόμενη στρατιωτική περικύκλωσή της από την Δύση. Τα νέα όπλα της Ρωσίας «έχουν καταστήσει αναποτελεσματική την όλη στρατηγική ΗΠΑ/ΝΑΤΟ από στρατιωτικής απόψεως». «Οι κυρώσεις για να περιορίσουν την ανάπτυξη της Ρωσίας, μεταξύ άλλων και στην στρατιωτική σφαίρα, δεν είχαν αποτέλεσμα». Δεν κατάφεραν να περιορίσουν την Ρωσία. Θα πρέπει αυτό να το κατανοήσουν… Πάψτε να κουνάτε τη βάρκα μέσα στην οποία βρισκόμαστε όλοι.»
Ώστε τι πρόκειται να γίνει; Η Δύση θα έρθει στα λογικά της; Ή μια Δύση, πνιγμένη στα χρέη και παραφουσκωμένη μέχρι τον λαιμό με αναποτελεσματικές πολεμικές βιομηχανίες, θα κλιμακώσει τον Ψυχρό Πόλεμο που νεκρανάστησε η Ουάσιγκτον;
Δεν νομίζω πως η Δύση διαθέτει πια «λογικά», στα οποία να προσγειωθεί. Η Ουάσιγκτον είναι ολοκληρωτικά διαποτισμένη από την «Αμερικανική Μοναδικότητα» (“American exceptionalism.”). Η ακραία εγωπάθεια της « μοναδικής χώρας» έχει μολύνει τους πάντες. Και οι Ευρωπαίοι είναι αγορασμένοι και πληρωμένοι από την Ουάσιγκτον.
Είμαι σίγουρος ότι ο Πούτιν θα έλπιζε πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα καταλάβαιναν την ματαιότητα να προσπαθούν να τρομοκρατήσουν την Ρωσία και θα έπαυαν να ενστερνίζονται την εχθροπάθεια της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσίας, που οδηγεί σε πυρηνικό πόλεμο. Και αναμφίβολα, ο Πούτιν θα απογοητεύτηκε με την ηλίθια ανταπόκριση του Βρετανού υπουργού Αμύνης, Γκάβιν Γουίλκινσον, που κατηγόρησε την Ρωσία ότι «επέλεξε την οδό της κλιμάκωσης και τη πρόκλησης».
Η πρόβλεψή μου είναι ότι οι νεοσυντηρητικοί θα επιχειρήσουν να υποβαθμίσουν τις δυνατότητες της Ρωσίας, επειδή οι νεοσυντηρητικοί δεν θέλουν να παραδεχτούν πως υπάρχουν οποιοιδήποτε περιορισμοί στο αυτεξούσιο της Ουάσιγκτον. Από την άλλη πλευρά, το Στρατιωτικό-Βιομηχανικό Σύμπλεγμα θα υπερτονίζει τη ρωσική υπεροχή για να ζητήσει την έγκριση μεγαλύτερων δαπανών, «προ της ανάγκης να μας υπερασπίσει από την ρωσική απειλή.»
Μετά από χρόνια ματαιωμένων προσδοκιών, με την Ουάσιγκτον να αρνείται να αναλογιστεί και τα συμφέροντα της Ρωσίας και να συνεργαστεί μαζί της, η ρωσική κυβέρνηση κατάλαβε πως το αίτιο ήταν η πεποίθηση της Ουάσιγκτον ότι η ισχύς των ΗΠΑ θα ανάγκαζε την Ρωσία να αποδεχτεί την αμερικανική κυριαρχία. Και για να συντρίψει αυτή την ψευδαίσθηση της Ουάσιγκτον ο Πούτιν προέβη σ’ αυτήν την βροντερή αναγγελία των νέων στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ρωσίας.
Στην ομιλία του είπε: « Κανείς δεν θέλει να μιλήσει μαζί μας. Κανείς δεν ήθελε να μας ακούσει. Τώρα ακούστε μας». Ο Πούτιν υπογράμμισε ότι τα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας προορίζονται για αντίποινα, όχι για επίθεση, αλλά «οποιαδήποτε επίθεση κατά της Ρωσίας ή των συμμάχων της Ρωσίας θα τύχει άμεσης απάντησης, «με ότι αυτό συνεπάγεται».
΄Εχοντας ξεκαθαρίσει ότι η Δυτική πολιτική της ηγεμονίας και του εκφοβισμού είναι νεκρή και τελειωμένη, ο Πούτιν έτεινε ξανά τον κλάδο ελαίας: «Ας εργαστούμε από κοινού για την λύση των προβλημάτων του κόσμου.»
Ελπίζω να πετύχει η ρωσική διπλωματία να βάλει τέλος στις εντάσεις που πυροδοτεί η Ουάσιγκτον. Ωστόσο η ρωσική διπλωματία αντιμετωπίζει δυο ανυπέρβλητα εμπόδια. Το ένα είναι η ανάγκη του υπερτροφικού στρατιωτικό-βιομηχανικού συμπλέγματος να έχει έναν μεγάλον εχθρό, ως δικαιολογία για τον προϋπολογισμό ετήσιων δαπανών ενός τρισεκατομμυρίου (1.000 δισεκατομμυρίων δολαρίων) και την εξουσία που αυτό σημαίνει. Το άλλο εμπόδιο είναι η νεοσυντηρητική ιδεολογία της αμερικανικής παγκόσμιας ηγεμονίας.
Το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα είναι θεσμοποιημένο σε κάθε πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι εργοδότης (με τις διεσπαρμένες πολεμικές βιομηχανίες) και είναι επίσης πηγή των μεγάλων ποσών χρηματοδότησης της πολιτικής εκστρατείας υποψηφίων, καθεστώς που καθιστά σχεδόν αδύνατη την αντίθεση κάποιου γερουσιαστή ή βουλευτή στα συμφέροντά του.
Στους κύκλους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής δεν έχει μέχρι σήμερα εμφανιστεί μια δύναμη αντίρροπη προς τους παράφρονες νεοσυντηρητικούς. Η εχθροπάθεια κατά της Ρωσίας που ενέσπειραν οι νεοσυντηρητικοί έχει τώρα μολύνει τον μέσο Αμερικανό. Αυτά τα δύο εμπόδια στάθηκαν αρκετά ισχυρά για να εμποδίσουν τον Πρόεδρο Τραμπ να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Ρωσία.
΄Ισως να πρέπει, στην επόμενη ομιλία του, ο Πούτιν να απευθυνθεί απευθείας στους Ευρωπαίους και να τους ρωτήσει πως εξυπηρετούνται τα ευρωπαϊκά συμφέροντα με την υπόθαλψη των εχθροπραξιών της Ουάσιγκτον εναντίον της Ρωσίας. Και εάν τα πράγματα αγριέψουν, πως οποιαδήποτε χώρα, που φιλοξενεί αμερικανικούς πυραύλους, αμερικανικά πυρηνικά όπλα και αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, περιμένει πως θα γλυτώσει την πυρηνική καταστροφή;
Χωρίς το ΝΑΤΟ και τις προωθημένες βάσεις που της παρέχει, η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να σύρει τον κόσμο σε πόλεμο. Βασικό δεδομένο στο όλο ζήτημα είναι ότι το ΝΑΤΟ είναι εμπόδιο για την ειρήνη.
